Column van een pleegmoeder: ‘Soms moeten er verkeerde keuzes worden gemaakt, zodat ze er zelf van kunnen leren’

Ik las laatst ergens dat een mens 35.000 keuzes per dag maakt. 35.000 keer kiezen, bewust en onbewust. Ik ga waarschijnlijk ruim over die 35.000 keuzes heen, omdat ik hier en daar ook beslissingen moet nemen voor de kinderen in huis.

“Mam, zal ik dit of dat aandoen?”, “Zal ik een vlecht of een staart maken?”, “Kan ik lopend of met de fiets gaan?” Zomaar wat vragen die mij op een doorsnee dag worden gesteld. Ik kies dan een outfit, een vervoermiddel en een haardracht, en de kinderen kunnen weer verder.

De oudere kinderen staan vaak voor wat belangrijkere keuzes: werk, relaties of andere grote beslissingen. Ik ben me er ook van bewust dat ze niet altijd dezelfde keuzes hoeven te maken als ik, of dat ze op mijn advies zitten te wachten.

Het gaat niet altijd om wat ik denk of vind; daar komt ook echt wat wijsheid bij kijken. Soms moeten er verkeerde keuzes worden gemaakt, zodat ze er zelf van kunnen leren. Iets met ‘al doende leert men’. Wat mij helpt, is om het bij mijn hemelse Vader neer te leggen, die het kind en de situatie door en door kent. Hij bezit alle wijsheid.

Op de camping deze zomer werd een griezeldag georganiseerd: griezelkoekjes bakken, een moordspel en andere enge activiteiten. Het hele griezelassortiment kwam voorbij. Pleegdochter Demi koos ervoor om hier niet aan mee te doen. Ze heeft die dag lekker in het meer gezwommen en aan haar vriendin uitgelegd dat ze niet meedeed omdat ze in God gelooft. Haar vriendin heeft na die dag niet meer met haar gespeeld, maar toch was Demi blij met de keuze die ze had gemaakt, ondanks de gevolgen.

Wat een voorbeeld voor mij. Ik maak soms nog steeds bewust of onbewust verkeerde keuzes. Voor ik het weet, zit ik in een discussie, gesprek of situatie waarin ik eigenlijk helemaal niet wil zitten.

Mijn voornemen is om die 35.000 keuzes per dag nog meer met Hem te overleggen.