Dappere vrouw Pauline: ‘Dat ik mij inzet voor anderen is vanzelfsprekend’
3 december 2020 · 10:30
Update: 15 november 2024 · 11:07
‘Groot of klein; dapper kun je op heel veel manieren zijn.’ Via Facebook vroegen we jullie: aan wie denken jullie bij het woord ‘dapper’? Myrthe (rechts) nomineerde haar vriendin Pauline van Drie (30). Eva zette haar in het zonnetje met een kleurrijk bloemetje.
“Myrthe vroeg of ik tijd had voor iets dat echt niet kon wachten,” vertelt Pauline. “Ik dacht: waar haal ik de energie vandaan? Toch besloot ik te gaan. Myrthe vertelde dat ze mij had opgegeven als dappere vrouw. Het kwam uit het niks. Ik ben niet snel stil te krijgen, maar ik viel echt even stil. In de korte tijd dat we elkaar kennen hebben we een bijzonder hechte band gekregen. Dit lieve bloemetje is daar een voorbeeld van.”
Dapper
‘Ik vind haar dapper, omdat ze echt van ver komt. Als je ziet waar ze nu staat, heeft ze al zoveel innerlijk overwonnen! Ondanks haar soms tegenzittende energie, gaat ze altijd door en staat ze voor ieder klaar,’ schrijft Myrthe over Pauline. “Ik zie mijzelf niet echt als een dappere vrouw,” reageert Pauline. “Mensen in mijn omgeving zijn het met Myrthe eens, maar voor mezelf ligt dat wat ingewikkelder.
Ik zat zo in de knoop dat het zelfs een prestatie was als ik eens in de vier dagen buiten kwam
Als ik een dappere vrouw zou moeten omschrijven zal zij waarschijnlijk wel dezelfde kwaliteiten hebben: iemand die voor anderen klaarstaat en naar ze omkijkt. Toch ligt voor mezelf die lat hoger en voelt het alsof ik daarin te kort schiet. Dat ik mij inzet voor anderen en voor ze klaarsta is vanzelfsprekend, het is een deel van mijn karakter. Mijn bagage draagt daar ook in bij, ik heb het niet altijd makkelijk gehad. Daardoor weet ik hoe belangrijk het is dat er mensen zijn die naar je omkijken.”
‘Lege dagen’
Over een ingrijpende gebeurtenis in Pauline’s leven interviewde Eva haar al eerder. Op haar veertiende is Pauline tijdens een werkvakantie misbruikt. Dit resulteerde later in een eetstoornis, een depressie en meerdere psychoses. “Van mijn achttiende tot mijn zesentwintigste heb ik vooral lege dagen gekend. Ik zat zo in de knoop dat het zelfs een prestatie was als ik eens in de vier dagen buiten kwam.”
Ik kon moeilijk geloven dat er een God was die alles bestuurde en onder controle had
Pauline’s geloof is in deze periode ver te zoeken. “Op het moment dat het mentaal niet goed gaat is het moeilijk om God te ervaren. Mijn ouders bleven erop wijzen dat Hij er echt was, maar ik kon moeilijk geloven dat er een God was die alles bestuurde en onder controle had.” De dominee uit de kerk van haar ouders brengt hier verandering in. “Mijn ouders hadden aan hun dominee over mijn situatie verteld en dat ik in een psychiatrische instelling was opgenomen, waarop hij had gevraagd: ‘Zou ze het fijn vinden als ik bij haar langskom?’
Het kon mij niet schelen. De dominee kwam vanaf toen elke week langs. Zelfs wanneer ik zo in de war was dat ik mijn eigen naam niet meer wist. Door onze gesprekken begon ik weer te denken dat er meer moest zijn.”
Speekselklierkanker
In 2016 volgt Pauline een traumabehandeling waardoor ze opkrabbelt. “Ik dacht: laat het leven maar komen. Ik ging op mezelf wonen en mijn ouders hoefden zich eindelijk geen zorgen meer te maken. Dat was helaas van korte duur. Nog geen jaar later werd mijn vader ernstig ziek; speekselklierkanker met een korte levensverwachting.
Aan het begin was ik kwaad op God. Hij moest een foutje hebben gemaakt. Ik probeerde dingen ‘af te dwingen’ bij Hem. Zo van: als het toch mee mag vallen, dan zal ik echt altijd dankbaar zijn. Dat werkt natuurlijk niet. Mijn vader was in eerste instantie bang om te sterven. Het eerste jaar van zijn ziekte was hij veel met het geloof bezig en ervoer daarin veel strijd.”
Tulband actie
Pauline gaat niet bij de pakken neerzitten. Om meer bekendheid voor deze vorm van kanker te krijgen zet ze een tulband actie op. “Het geld dat ik in ging zamelen zou hem niet meer helpen, maar zorgt er hopelijk voor dat er snel een behandeling komt. Dat hij de start van deze actie heeft meegemaakt gaf mij na zijn overlijden kracht om door te gaan.
Het ene psalmvers was nog niet uitgezongen of het andere psalmvers werd alweer ingezet
De laatste dagen van zijn leven was hij opvallend kalm. Hij had rust gevonden. Daardoor was het voor mij in zekere zin goed, al blijft het natuurlijk moeilijk om afscheid te nemen. Hij had veel uitzaaiingen in zijn hoofd. Een gesprek voeren was niet meer mogelijk. Zingen kon hij nog wel. Hij was niet te stoppen. Het ene psalmvers was nog niet uitgezongen of het andere psalmvers werd alweer ingezet. Bijzonder om te zien hoe iemand die zo ziek is nog kan zingen tot Gods eer. Dat was echt een bewijs van Gods bestaan.
Hij is anderhalf jaar ziek geweest en zijn ziekbed was niet makkelijk. Wel konden we daardoor bewust afscheid nemen. Het moment dat hij overleed was heel verdrietig. Maar ik weet dat hij verlost is van alle pijn en nu gelukkig is. Daardoor ervaar ik rust.”
Kleine dingen
“Ik ben niet bang dat ik mentaal terug zal vallen. Een paar maanden na het overlijden van mijn vader stond ik nog steeds overeind en kon ik er voor mijn moeder zijn. Als ik zelfs dit aankan, wat haalt mij dan nog onderuit? Psychisch gaat het hartstikke goed, lichamelijk hebben alle gebeurtenissen sporen achtergelaten. Mede door de vele medicatie die ik heb geslikt laat mijn energielevel wat te wensen over. Ik werk tot half één ’s middags. Wanneer ik thuiskom moet ik eerst gaan liggen. Als ik te veel wil geeft mijn lichaam aan dat het even klaar is. Zo kon ik in september ineens even helemaal niks meer.
Dapper zijn zit niet per se in de grote dingen
Toch heb ik vertrouwen in de toekomst. Ik geniet van de kleine dingen en ben dankbaar dat ik wat voor anderen mag betekenen. Dat komt door de kracht die ik van God heb gekregen. Veel dertigers hebben andere prioriteiten dan ik. Voor mij gaat het leven niet om carrière maken, een gezin of geld. Ik wil een helpende hand uitsteken naar hen die het nodig hebben.
Dapper zijn zit dan ook niet per se in de grote dingen. Je hoeft niet voor een groot publiek te spreken om dapper te zijn. Dat zit al in het omkijken naar iemand in deze coronatijd. Bied eens een keer je hulp aan bij die ene buur die alleen is. Schrijf iemand een kaartje met bijvoorbeeld de tekst ‘Ik denk aan je’. Of geef een kleurrijk bloemetje, dan ben je al dapper.”