Dopen met vuur, wat betekent dat?

Dopen is altijd een bijzondere gebeurtenis. Dat was het ook in die tijd al. Mensen werden in water gedoopt, wanneer ze het Joodse geloof aannamen. Dopen was toen vooral een reinigingsbad. Een daad van boetedoening, verzoening ontvangen. Daarom moest er ook een offer worden gebracht. Maar het was nieuw dat Johannes iedereen opriep zich te laten dopen: heiden én Jood. Omdat de Messias kwam. Iedereen moest zich bekeren. De mensen waren zo onder de indruk van zijn prediking dat ze zich afvroegen: ‘Hoe kunnen wij de Messias ontmoeten? Wat moeten wij doen?’ (vers 10). Johannes zei: ‘Breek met de zonde! Laat je dopen!’

Dopen met vuur

‘Ik zal u dopen met water,’ preekte Johannes. Dat was al indrukwekkend. Maar wat bedoelde hij, toen hij zei dat de Messias zou dopen met de heilige Geest en met vuur?

Vuur als intense loutering. In de Bijbel wordt vaak het beeld gebruikt van goud dat in het vuur beproefd wordt. Achter dat onderdompelen in het water zat de gedachte van reiniging. Dopen met vuur was nog meer gereinigd worden.

Dopen met water.
Dopen met vuur.
Het heeft iets van een opmaat.
Johannes betoogde: ‘Die na mij komt, is sterker dan ik.’

Waar dacht Johannes aan?

Het is aantrekkelijk om meteen te denken aan het vuur van Pinksteren. Vuur dat verlichtte, inspireerde. Maar het is de vraag of Johannes daar toen aan heeft gedacht. Vuur kan een mens inderdaad verwarmen. Maar vuur kan ook louteren. Goud wordt bijvoorbeeld gezuiverd door vuur.

Johannes was de profeet van het oordeel. Van de rechter die zou komen. Van het water dat reinigt, van het vuur dat verteert. De preken van Johannes waren dan ook heel ernstig. Ook als hij sprak over het werk van de Messias. Het kwade zou bij Hem geen bestaan mogen hebben. Het zou met vuur worden verbrand.

De les voor Johannes

Heftige preken. Daarom viel het Johannes zo tegen dat het oordeel in de daaropvolgende maanden uitbleef. Ook Johannes heeft moeten leren dat de Here Jezus vooral Redder is en geen Rechter. Johannes zag uit naar het ogenblik, waarop de Here Zich zou openbaren als een God die antwoordt met vuur.

Het vuur trof Jezus

Dat heeft God gedaan, maar het vuur van Gods oordeel trof Zijn Eigen Zoon. Vandaar die enorme verrassing met Pinksteren: de volgelingen werden gedoopt met Gods Geest. Er was vuur te zien. Maar het verteerde hen niet.

De Rechter bleek de Redder te zijn.
Het vuur trof Hem.