Ds. A. van der Veer: 'Ik laat me wel vaccineren'

Ondertussen lees ik met belangstelling wat andere publiceren over dit onderwerp. Dit wil ik jullie niet onthouden. Het gaat namelijk in op een veel gehoord argument. Het gebruik van foetaal weefsel in de vaccins.

Er wordt gezegd dat er zowel bij Moderna als bij Pfizer menselijke cellijnen (afgeleid van foetaal weefsel) zijn gebruikt. Dat is bij deze vaccins juist niet het geval. Wel bij het AstraZeneca/Oxfordvaccin.

Feit is dat er in 1973 van een reeds geaborteerde vrucht niercellen gebruikt zijn om daar een cellijn van op te zetten en deze te kweken. Op die cellen kan het (verzwakte) virus voor een vaccin zich ontwikkelen. Abortus provocatus wijzen we beslist af (tenzij op vitale indicatie, wanneer leven tegenover leven staat)’. Maar het is in ieder geval niet zo dat er steeds weer foetussen moeten worden geaborteerd om deze vaccins te ontwikkelen.

• Lees ook: Zijn twijfels over het coronavaccin terecht?

Het is te betreuren wat helaas in het verleden een keer gebeurd is, maar laten we dit wel in de juiste proporties zien. Er is nooit een foetus voor dit doel als zodanig geaborteerd. De foetus is geaborteerd omdat de ‘moeder’ de zwangerschap niet wilde. Het vaccin had ook ontwikkeld kunnen worden middels een cellijn van een spontane miskraam. Dat zou uiteraard veel beter zijn geweest. Die foetale cellen op zich zitten overigens niet in de vaccins. En nogmaals: de ontwikkeling van het Pfizer- en Modernavaccin heeft met deze procedure zelfs niets te maken gehad omdat het m-RNA vaccins zijn.