Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Ernstig zieke Gerjo trouwt met verpleegster en sterft

'Ze zongen psalm 23 vers 1. Om nooit te vergeten'

Marianne wist dat haar Gerjo ging sterven. Toch trad ze met hem in het huwelijk. Een dag later stierf hij. Zijn vader schrijft: “We zijn onze zoon kwijt, maar hebben er een pracht schoondochter bij.”

Deel:

Op zaterdag 6 februari, laat in de avond, sloot burgemeester Brok van Dordrecht na een spoedprocedure hoogstpersoonlijk het huwelijk op afdeling B3 van het Albert Schweitzer Ziekenhuis. De volgende nacht overleed Gerjo.

Psalm 23, om nooit te vergeten

Een jaar eerder hadden verpleegster Marianne en Gerjo elkaar leren kennen in het Erasmus Ziekenhuis in Rotterdam, waar Gerjo werd opgenomen met kanker. De vader van Gerjo, Arie Euser schreef hierover op de Facebook-pagina van het ziekenhuis: “Bij de eerste opname in het Erasmus had Gerjo zo’n pijn, dat het voor mij nauwelijks aan te zien was. Midden in de nacht ben ik een stukje over de afdeling gaan lopen, totdat ik psalmen hoorde zingen! Ik ben op het geluid af gegaan en kwam bij de kamer van mijn zoon uit. Psalm 23 vers 1, om nooit te vergeten. Sinds die tijd heeft Gerjo een spoor van getuigenis achtergelaten door de ziekenhuizen Erasmus, Daniël den Hoed en Dordtwijk. Vele mensenzielen zijn geraakt.”
De zusters van de afdeling in Rotterdam waar Gerjo lag, waren onder de indruk. Vooral Marianne. Zij werd verliefd op hem en het stel zou op 3 maart dit jaar in Middelbrug trouwen. De trouwdatum, zaal, kerk en jurk waren al geregeld.

Burgemeester Brok kwam zelf dit mooie werk doen. Hij had zelfs zijn ambtsketen om.

Wel ringen, geen man

Tot de pijn van Gerjo op 6 februari ondraaglijk werd en een nieuwe ziekenhuisopname onvermijdelijk was, nu in het Alberts Schweitzer Ziekenhuis in Dordrecht. Niemand dacht nog aan trouwen. Marianne zei tegen haar vader: ‘Nu heb ik straks wel trouwringen, maar geen man.’ Op de vraag van haar vader of ze dan nog wilde trouwen, antwoordde ze bevestigend. Haar vader belde een ambtenaar van Middelburg, waarna alles in een stroomversnelling kwam.
Arie: “Wat wij op dat moment niet wisten, is dat er een soort bom afging op de ambtenarij van Middelburg en Dordrecht. De burgemeester van Dordrecht werd gebeld, en die was zo onder de indruk, dat hij alle registers heeft opengetrokken. Vanaf de geboorteafdeling van het ziekenhuis kon in de gemeenteregisters worden ingelogd en de diverse papieren werden in orde gemaakt. Ongelofelijk en ongevraagd kwam burgemeester Brok zelf dit mooie werk doen. Hij had zelfs zijn ambtsketen om. Wat een mooi mens.”
De volgende nacht overleed Gerjo.

Dode en bloeiende anjer

Gerjo’s vader stuurde het ziekenhuis een foto van twee anjers in een bekertje, en schrijft: “De anjers die de verpleegkundigen zo laat op de avond nog voor onze Gerjo en Marianne geregeld hadden om ze als trouwanjers op te spelden, heeft mijn vrouw mee naar huis genomen en op het aanrecht gezet. De ene anjer ging dood en de andere ging bloeien. Bijgelovig zijn wij niet, maar in de bloeiende anjer hebben we gezien dat er voor Marianne nog toekomst is.”

Foto: Facebook Albert Schweitzer Ziekenhuis

--:--