Franse slakken en fijnproevers
24 augustus 2022 · 10:00
Update: 19 november 2024 · 15:39
De immense Franse supermarkten zijn voor mij een soort pretpark. De visafdeling zwemt je al bij de ingang tegemoet, vers, niet dat hoekje in plastic van onze supermarkten. De kaasafdeling is er een smakenorgel, wijn een universum.
Breng ik door een jaar met slecht karma (de oude mens, u weet wel) noodgedwongen een zomervakantie in eigen land door, dan vind ik de gang naar de supermarkt een inbreuk op mijn vrijheid; het voelt alsof ik alweer thuis ben. Bovendien, delicatessen hebben ze thuis ook niet.
Alhoewel… Met mijn ouders brachten wij, omdat Terschelling met elf man te prijzig werd, een vakantie aan de wal door. Op een camping. Een heel gereformeerde. En nog regen ook. Kan het erger? Geen wonder dat het bleef regenen. Mijn vader werd het, net als ik, zat. Van ellende stelde hij voor in een nabijgelegen stadje wat lekkers te halen.
Wat is lekker? Een zoute haring, een puddingbroodje, patat, een National Geographic. Maar toen zagen wij iets wat onze harten sneller deed kloppen: blikken met het opschrift ‘escargots’. Mijn vader begreep het plaatje, mijn Frans was goed genoeg om te weten dat wij oog in oog stonden met heuse Franse slakken.
Zullen we? Natuurlijk zouden we. Franse slakken in de Nederlandse, gereformeerde miezer, dat is al bijna verlost zijn van je ellende. Dankbaarheid loerde.
Op de camping het blik open gewrikt en ja hoor: daar lagen ze, glibberig en glad in het gelid. Best wel slakken. “Blèh, gaan jullie dat eten?!” “Wat smerig!” “Slakken, getsie!”
Diepe minachting voelden wij voor de cultuurbarbaren die zich familie van ons noemden. Maar ook in ons school iets ongeschoolds; we hadden geen flauw idee hoe je slakken nuttigt; zo goed was mijn Frans nu ook weer niet. Dus nuttigden we ze maar gewoon à la naturel. Rauw en koud. Zelden zoiets smerigs en taais naar binnen gewerkt. Esgarkots. En maar volhouden dat ze heerlijk waren…
Ik ben tegen regen en tegen gereformeerde campings, daarom heb ik ook dit jaar weer vol overtuiging een partij Franse oesters leeg geslurpt. La vie en rose!
Meest gelezen
- Column Elbert: 'Wat haalt papa toch allemaal uit op tv?'
Elbert over alle kinderprogramma's die zijn gezin kijkt
Column Elbert: 'Wat haalt papa toch allemaal uit op tv?'
- Bernice Klein verloor bij een brand vier broertjes
‘Een van m’n zussen riep: ‘Jezus, red onze broertjes!’’
Bernice Klein verloor bij een brand vier broertjes
- Rachel Rosier zoekt naar antwoorden in de Gazaoorlog: 'Wie is goed, wie is fout?'
'Het graf van Rachel': 6 mei om 22.20 uur bij de EO op NPO 2.
Rachel Rosier zoekt naar antwoorden in de Gazaoorlog: 'Wie is goed, wie is fout?'
Lees ook
- Moeder en dochter onder één dak: 'Als ik aan het werk ben, vouwt mijn moeder de was op'
Hoe is het om samen met je moeder te wonen?
Moeder en dochter onder één dak: 'Als ik aan het werk ben, vouwt mijn moeder de was op'
- Het weekend van Anne-Mar Zwart
Presentatrice Anne-Mar Zwart over haar weekend
Het weekend van Anne-Mar Zwart
- Moeder en dochter onder één dak: 'We zijn bij elkaar, maar niet op een kleffe manier’
Hoe is het om samen met je moeder te wonen?
Moeder en dochter onder één dak: 'We zijn bij elkaar, maar niet op een kleffe manier’
Schrijf je hier in voor de Visie-nieuwsbrief
Als christelijke gids willen we je helpen om te leven met God. We brengen je persoonlijke verhalen, verdiepende thema’s, christelijk nieuws en mediatips. In onze wekelijkse nieuwsbrief willen we je inspireren om hoopvol te leven en te geloven.
Lees onze privacyverklaring.