Hemelvaartsdag: waarom vieren we Jezus’ afscheid?

Binnenkort is het Hemelvaartsdag. De meeste christenen weten wel waaraan je dan terugdenkt: Jezus was doodgemarteld, bleek toch te leven en verscheen aan zijn studenten, maar na 40 dagen vertrok hij definitief. Maar wat betekent dat? Wat kun je daar nu nog mee? 

Eerst maar wat er precies gebeurde. Jezus is dus op Goede Vrijdag geëxecuteerd, maar vanaf die zondag erna (Pasen) verschijnt hij plotseling met regelmaat aan zijn studenten, meestal als ze met een groep zijn (wat betekent dat het geen hallucinatie was). Dit duurt een periode van 40 dagen. Het zijn korte, mysterieuze ontmoetingen, waarin Jezus een paar laatste clous uitlegt om te begrijpen waarom hij kwam.

De laatste verschijning was op de Olijfberg, een berg vlak naast Jeruzalem, waar ze wel vaker kwamen en die ook in een profetie wordt genoemd. Er zakt een wolk om hem heen en hij verdwijnt. Vanaf nu is hij in de ‘hemel’. Let op: dat is in de Bijbel niet een plek hoog boven ons, maar een andere dimensie, de plaats van God, die overal dichtbij is, maar onzichtbaar.

Was dit ‘gewoon’ zijn laatste verschijning of gebeurt hier nog iets bijzonders?

Lees ook: Dit vieren we met Hemelvaart

Lees ook: Dit vieren we met Hemelvaart

Feest van verborgenheid

Stel je voor dat Jezus nooit ‘voor het laatst’ was verschenen, maar regelmatig aan zijn studenten en zo door aan hun kinderen, en die van hun, enzovoorts, tot in onze tijd. Dat was een stuk eenvoudiger geweest, in elk geval! Dan hadden we als kerk veel steviger bewijs voor de opstanding gehad en hoefden we minder te twijfelen.

Waarom zou je dát vieren? Wat is daar zo leuk aan?

Maar Jezus ‘gunt’ ons dus maar een korte periode, nauwelijks een maand, dat bewijs. Daarna laat hij ons achter en is hij weer onzichtbaar. Zoals God altijd onzichtbaar is geweest. In zekere zin is Hemelvaartsdag dus het feest van de verborgenheid van God. We gedenken vandaag dat we Jezus missen en alleen zijn achtergebleven… 

Als hij zwijgt, kunnen wij spreken

Hemelvaartsdag: feest van menselijke zelfstandigheid

Misschien omdat God niet voor niks onzichtbaar blijft. De meeste christelijke denkers vermoeden namelijk dat hij dit doet om ons ruimte te gunnen. Als hij op de achtergrond blijft, kunnen wij naar de voorgrond. Als hij zwijgt, kunnen wij spreken. Wij kunnen onze eigen zoektocht ondernemen en worden niet steeds aan het handje genomen. God zit ons niet op de lip, maar geeft ons de kans onszelf te ontwikkelen.

In die zin is Hemelvaartsdag dus het feest van de menselijke zelfstandigheid. We vieren vandaag dat we vrije wezens zijn!