Ga naar submenu Ga naar zoekveld

‘Het ervaren van God moet niet iets krampachtigs worden’

Zangeres Theresia Kranendonk over haar album 'Hier ben ik'

Ze voelt zich een gezegend mens en leeft graag bij de dag. Aan Gods bestaan heeft ze nooit getwijfeld. Toch kent zangeres Theresia Kranendonk ook donkerte. Op haar album Hier ben ik zingt ze over moeilijke dagen, zorgen en hoop.

Deel:

Jouw album heet Hier ben ik, wat is de betekenis achter die woorden?
“Het eerste nummer dat ik voor dit album schreef heet Hier ben ik. Toen er daarna steeds meer nummers bijkwamen, vond ik de titel van dat nummer ook toepasselijk als titel voor het album. Het is het eerste album dat ik uitbreng. Voor het eerst deel ik nummers over mijn eigen geloofsleven. Dus ‘Hier ben ik’ naar buiten toe, maar ook naar God toe. Hier ben ik met al mijn vragen en onzekerheden.

Ik zou God nooit weg kunnen denken


Het voelt superspannend om die persoonlijke nummers te delen met anderen. Tijdens het schrijfproces was ik daar niet zo mee bezig. Thuis, onderweg in de auto, of tijdens een kerkdienst kunnen er ineens bepaalde woorden blijven hangen. Zo’n zinnetje zit dan een tijd in mijn hoofd. Soms word ik midden in de nacht wakker met inspiratie voor een liedtekst. Dan pak ik mijn telefoon erbij en typ ik gauw notities. Zo ontstonden ook de nummers van dit album. Samen met pianist Jan van Drunen werkte ik ze uit. Tijdens dat proces was ik niet bezig met wat anderen van de nummers zouden vinden. Tot het album uitkwam.

Toen werd het opeens een ding. Ik maak geen geheim van mijn geloofsleven, maar praat er met mijn collega’s niet zo veel over. Zij kenden mij dus nog niet op deze manier. Sommige collega’s bestelden het album en zeiden dan bijvoorbeeld dat ze zelf geen christen zijn, maar de muziek wel mooi vinden.”

Het eerste lied heet In elk seizoen, in welk seizoen van jouw leven zit jij nu zelf?

“Mijn emoties wisselen en ik ben een impulsief persoon. Ik zit niet constant in een bepaald seizoen. Ik leef bij de dag. Nu heb ik het afgelopen jaar een fantastisch jaar gehad. Ik heb superleuke dingen mogen doen. Op muzikaal gebied zou je kunnen zeggen dat ik in het voorjaar en of de zomerperiode zit. Maar je kunt me niet typeren in specifieke seizoenen, daar ben ik niet constant in.”

‘God is erbij, ook tijdens een winterkoude nacht,’ zing je. Hoe heb je dat zelf zo ervaren?
“Ik ben een gelukkig mens, ik ben gezond, heb een lieve man en een fijne baan. Mijn ouders zijn er nog. Een gezegend persoon ben ik. Dat betekent niet dat ik geen donkere dalen ken. Zoals je ook op mijn op mijn album kunt horen, ben ik ook super onzeker en voel ik me niet altijd goed. Ik ben zelfs  aan de sombere kant. Ja, die donkerte ken ik. Dan voel ik God niet altijd, maar ik weet wel met mijn verstand dat hij er is. Een soort zekerheid. Dat geeft me rust. Zelfs als ik vragen heb en somber ben. Ik kan God nooit wegdenken.’’

Heb jij altijd zo’n vertrouwen gehad in jouw geloof?
“Daar ben ik me niet zo bewust van geweest. Als ik nu terugdenk, heb ik er nooit aan getwijfeld of God of Jezus bestaat. Tijdens mijn tienerjaren maakte ik wel een eigen ontwikkeling door. Toen was ik veel met mezelf bezig. Het geloof verplaatste zich toen wat meer naar de achtergrond. Maar ik heb God nooit losgelaten. Hij́ heeft mij nooit losgelaten.
Toen ik twintig was deed ik belijdenis. Een bewuste keuze om die tienerperiode los te laten en echt te kiezen voor God.” Lachend: "Misschien ken ik toch wel seizoenen in mijn leven.’’

Misschien leest iemand dit nu wel en denkt: het gaat niet zo goed met mij en ik wil wel geloven in God, maar het lukt me niet. Wat zou je tegen die lezeres willen zeggen?
“Dat het ervaren van God niet iets krampachtigs moet worden. God vindt jou op jouw manier als je hem zoekt. Dat hoeft niet op dezelfde manier als bij een ander. Mijn man en ik beoefenen ons geloof ook verschillend. Hij is meer theoretisch en leest en bidt veel. Ik heb daar minder ritme in. Als ik mezelf spiegel aan hem, dan kan ik me een minder goede christen voelen. Terwijl God tot mij kan spreken door een lied heen. Bepaalde woorden raken me. Het één is niet beter dan het ander. We moeten elkaar daarin niet afmeten. God wil ook niet allemaal dezelfde mensen. Hij spreekt tot jou op een manier die bij jou past.”

Welke woorden gaven jou onlangs troost?
“Laatst stond ik met gospelkoor G-roots op het podium. We zongen het lied Amazing Grace.  En op een gegeven moment zongen we herhaaldelijk de woorden ‘Praise God, Praise God’. Dat kwam zó bij me binnen. Een tekst uit zo’n oud lied, en toch werd ik erdoor geraakt. Alles viel op dat moment op zijn plek. Zo bijzonder.”

Hoe vier jij de feestdagen het liefst?
“Ik houd van kerstmuziek en vind december een superleuke maand. Meestal heb ik het heel druk tijdens de feestdagen. Ik heb dan veel optredens en zing bijvoorbeeld ook voor ouderen in het verzorgingstehuis. Van die oude kerstliedjes. Dat vind ik echt fantastisch. Van de kerstdagdienst kan ik ook altijd genieten. Als alle evenementen erop zitten, vind ik het ‘t lekkerst om op de bank met geitenwollensokken op de bank All you need is love te kijken. Heerlijk, even geen verplichtingen.’’

Wat is volgens jou het allermooiste kerstlied?
“Dat kan ik echt niet zeggen, dat zijn er te veel. Maar mag ik ook vertellen wat mijn favoriete kerst-cd is? Dat is het album Someday at Christmas van Samuel Ljungblahd en Ole Borud. Twee zangers uit Scandinavië. In juli begin ik al met het beluisteren, zo’n fantastisch album is het. Er staan bekende kerstnummers op, maar bij elk nummer is heel goed nagedacht over de uitvoering. Op een nieuwe manier geven zij invulling aan de liederen. En dan ook nog eens fantastisch gezongen. Een dikke luistertip!”

Waar ben jij trots op?
“Ik ben er supertrots op dat Paul van der Feen, de saxofonist van het Metropole orkest, te horen is op mijn album. Hij is een fantastische muzikant en het was te gek om met hem samen te werken.’’

Fotocredits: Richard Beukelaar

Geschreven door

Judit van Dijk-Besters

--:--