Hoe Caroline door Miracle morning (bijna) een ochtendmens werd

The 6 habits that will transform your life before 8AM, is de subtitel van Miracle morning. En op pagina 36 staat: "“Geconcentreerde, productieve, succesvolle ochtenden genereren geconcentreerde, productieve en succesvolle dagen - die onontkoombaar een succesvol leven creëren.” Het boek is één groot succesverhaal. Sta vroeg op, doe dagelijks een programma met zes onderdelen en je wordt succesvol, gelukkig en rijk. Opmerkingen van mijn omgeving, als “Mij niet gezien!” moedigen me niet bepaald aan. En eerlijk is eerlijk, ik ben ook geen ochtendmens.

Net als op kerstmorgen

De Amerikaanse managementgoeroe Hal Elrod bedacht Miracle morning en oogstte daarmee veel succes. Het idee ontstond toen hij tijdens een zware depressie de regie over zijn leven probeerde terug te krijgen door ’s morgens een uur vroeger op te staan. Hij bedacht voor dat uurtje een programma, wat hem zelf zoveel succes bracht dat hij er een boek over schreef. Hal Elrod is christen, maar het boek richt zich op een breed publiek.

De trucjes in het boek lijken té makkelijk. ‘Spreek jezelf toe voor het slapen gaan’ of ‘zet de wekker aan de andere kant van de kamer’. Dit soort dingen werken alleen in Amerika. En áls het je dan lukt vroeg op te staan, is het de bedoeling dat je zes stappen doorloopt die je helpen om de juiste focus te hebben gedurende je dag. Wat me in het boek aansprak, is de bewering dat je Miracle morning kunt vergelijken met het gevoel waarmee je vroeger op kerstmorgen opstond. Zo’n gevoel ken ik. Dat heb ik eens per jaar, op de dag dat ik op vakantie ga.

Hardloopschoenen

En dus spreek ik mezelf bemoedigend toe nadat ik de wekker op kwart voor zes heb ingesteld: ‘Morgenochtend word ik heerlijk fit wakker en geniet ik van de nieuwe dag!’ En warempel, om zes uur sta ik klaarwakker naast m’n bed, zonder gebruik te maken van mijn trouwe vriend de snoozeknop. Ik vermoed echter dat dat vooral komt door mijn angst om iemand wakker te maken.

Toch maken de verse gemberthee - dat leek me perfect passen bij dit hippe project - plús het overwinningsgevoel me oprecht blij! Maar goed, dit lukt me vast maar één keer. En die zes stappen zie ik mezelf ook nog niet doen in dat vroege uur. Ik besluit eerst maar eens te genieten van de stilte. En ik diep mijn hardloopschoenen weer op; mijn hardloopcarrière kan ook wel een opleving gebruiken.

[uit mijn dagboek]
Daar zit ik dan. Kwart over zes. Huis doodstil, buiten donker. Stil worden is goed, stond in het boek. Laat ik dat maar eens proberen. Ogen dicht. Adem in, adem uit. Pfff, wat een herrie in mijn hoofd! Ontspan. Adem in, adem uit.

Wat wil ik bereiken?

Zodra ik ontdek dat het vroege opstaan makkelijker is dan ooit gedacht, word ik toch nieuwsgierig. Zou de rest van deze ‘trukendoos’ ook zo goed werken? Eerlijk gezegd vind ik het allemaal wel wat tsjakka-achtig. Er zit veel positief denken in, past dat bij een christen? Toch heb ik in de Bijbel ook weleens zoiets gelezen. In Filippenzen 4:8 staat dat je aandacht moet schenken aan alles wat waar is. Vooruit, ik ga het maar gewoon proberen. Ik verdiep me in het werkboek dat ik van de miracle morning-website heb gedownload. Die vragen zetten me flink aan het denken. Wat wil ik eigenlijk bereiken?

Waanzinnige saxofoonsolo

Een aantal dagen achter elkaar ga ik aan de slag met de zes onderdelen – afgekort tot SAVERS - van miracle morning. De silence, meditatie of bidden, doe ik terwijl de waterkoker z’n werk doet. De A staat voor affirmations, een soort peptalk waarin je positieve gedachten hardop uitspreekt. Bij visualization stel je je persoonlijke doelen heel concreet voor en daarbij hoor ik mezelf een wáánzinnige saxofoonsolo blazen.

Het visualiseren helpt mij om iedere dag een klein stapje te zetten in de richting van dat doel, zoals vijf minuten toonladders oefenen. De E, excercizing bewaar ik voor aparte ochtenden waarop ik een stukje ga joggen. Omdat elk onderdeel maar een paar minuten duurt, bestaat reading uit het dagelijks lezen van enkele alinea’s – dat kan uit de Bijbel of uit een boek zijn - die dan vanzelf in mijn hoofd sudderen. Mijn favoriete onderdeel blijft scribing, niets heerlijkers dan inzichten te delen met mijn zwarte moleskine!

[citaat]
“Voor welke aspecten van je leven zou je dankbaarder kunnen zijn en op welke vlakken kun je meer aanwezig zijn?” (Inzichtvraag uit het 30-dagen dagboek)

Wat ik echt belangrijk vind

Op een mooie zondagochtend - de tafel vol gekleurd papier, lijm en briefjes - maak ik mijn persoonlijke miracle morning-plan. Uit de inzichtvragen rollen al snel enkele doelen. Relatie, gezin, sporten en muziek worden mijn speerpunten. Want ik wil graag een mooier mens worden en mijn tijd besteden aan de dingen die ik écht belangrijk vind. Na een uurtje liggen er zes mooi versierde kaartjes met mijn eigen doelen erop. Voor elke stap een kaartje. Er staat bijvoorbeeld op: ‘Elke dag vijf minuten saxofoon spelen’ en ‘Voor elk kind minimaal eens per dag onverdeelde aandacht’.

[uit mijn dagboek]
Gisteren voelde ik me buitengesloten tijdens een werkoverleg. Het leek alsof ik er helemaal niet toe deed. Ik baalde van mezelf, want ik weet dat het onzin is. Ik google ‘verlatenheid’ op mijn telefoon en kom uit bij Matteüs 26. Dat is mooi! Jezus was ook bang en alleen! Hij wilde zo graag wat steun van zijn vrienden. Het maakt me blij. Jezus begrijpt mijn gevoel.

Bijbellezen

Bij het onderdeel scribing kijk ik terug op de dag die achter me ligt. Ik blader soms dankbaar door mijn boekje: wow, wat ontvang ik veel! Hoewel in het boek staat dat je voor het reading-gedeelte ook kunt Bijbellezen, besluit ik dat niet als vast onderdeel in mijn miracle morning-plan op te nemen. Een tijdje geleden merkte ik dat het lezen op vaste tijdstippen me een gevoel van ‘moeten’ gaf. Zozeer zelfs dat ik er een bepaalde spanning door ging ervaren. Ik ben vervolgens het Bijbellezen op een vast tijdstip gaan loslaten. En het bijzondere? Ik lees sindsdien vaker dan ooit uit de Bijbel, gewoon tussendoor, tijdens een goed gesprek, in de file of tijdens de zwemles.

[uit mijn dagboek]
Vanochtend zó slaperig! Ik zit op de bank en kijk maar zo’n beetje voor me uit. Ineens hoor ik voetstappen van Bart op de trap. Gewoon nog een uur geslapen. Oeps…

Silence is fijn

Ik word met de dag enthousiaster. De eerste zaterdag heb ik voor zevenen al zes kilometer in de benen; geen kleine overwinning, want echt sportief ben ik niet. Eén ochtend draai ik me nog lekker om bij het horen van de wekker. Maar, in plaats van fitter, voel ik de hele dag een soort ‘valse start’. Morgen ga ik weer lekker vroeg op, hoor ik mezelf denken.

‘Wat heb je een mooie klank vandaag!’. Het visualiseren in de ochtend heeft me geholpen om écht vaker te oefenen. Maar niet alle doelen laten zich zo makkelijk realiseren. Voor elk kind minstens eens per dag onverdeelde aandacht blijkt lastiger dan ik dacht. Ik merk dat silence – hoewel ik normaal gesproken héél graag praat – fijn is. Overdag of ’s avonds neem ik nu ook regelmatig enkele minuten rust, even stil worden en afstand nemen. Het valt me op dat Facebook en Netflix nog nauwelijks aantrekkingskracht hebben.

[uit mijn dagboek]
Gisteren bruiste ik van de energie. Op mijn werk ging er van alles stromen. Aan het einde van de dag doodmoe! Na het eten een uur liggen slapen op de bank. Wel weer opgekrabbeld. Nog saxofoon gespeeld én hardgelopen. En toen lekker vroeg naar bed.

Niet meer missen

Inmiddels sta ik al meer dan vier maanden lang dagelijks een uur eerder op. Overslaan doe ik het liever niet, het geeft een goede focus voor de dag die voor me ligt. Iedere ochtend stilstaan bij wat echt belangrijk is, helpt om overdag de aandacht op de juiste dingen te richten. Echte vooruitgang heb ik geboekt in het sporten. Vier keer per week hardlopen, ik geniet er zelfs van! De andere doelen zijn wisselend succesvol. Muziek maken versloft snel, als ik niet ’s ochtends al bedenk wannéér ik die dag ga oefenen.

Ik heb meer aandacht voor mijn kids, zij het in een andere vorm dan bedacht. Inmiddels zijn we al meerdere keren naar museum en strand geweest. Hoewel ik soms moe ben - ik kruip regelmatig om halftien al onder de wol - geeft het vroege opstaan mijn dag toch een positieve boost. Ik betrap mezelf erop dat ik het promoot onder collega’s en vrienden. Oké, sommigen verklaren me voor gek. En eerlijk gezegd: ik zou mezelf een halfjaar geleden ook niet hebben geloofd!

Blijf ik het programma altijd doen? Eerlijk gezegd denk ik van niet. Het helpt me nu om te focussen op wat echt belangrijk is. Maar er zijn dagen dat het voelt als ‘moeten’. Dan doe ik niets, zit ik gewoon lekker of lees ik een tijdschrift. Een ochtendmens word ik ook nooit. Mijn bed is ’s morgens écht heel lekker warm en aantrekkelijk. Toch hou ik het vroege opstaan erin. De rust, de stilte, het vooruitkijken naar de dag, ik wil het niet meer missen!

Tips

• Vroeg opstaan? Spreek jezelf ‘s avonds bemoedigend toe. Het werkt echt!
• Zelfhulpprogramma’s niks voor jou? Gewoon rustig nadenken of een ochtendwandeling zijn ook een prima start.
• Welke waarheden over jezelf wil je graag geloven? Schrijf ze op. De Bijbel staat vol met mooie waarheden over jou!
• Ga bij jezelf na wat je eigenlijk graag wilt, maar toch niet doet.
• Bedenk een concreet doel en sta iedere ochtend stil bij wat je vandaag kunt doen om het te bereiken.
• Zoek een maatje en motiveer elkaar.
• Meer tips? Zoek op ’miracle morning’ op Pinterest.

Tekst: Caroline Burger