Hoe Dineke van Kooten genas in een klooster
Zaterdag, 22.02 uur, NPO Radio 5
Stap ik in de trein of spring ik ervoor? denkt Dineke van Kooten vaak als ze vanuit Delft naar haar middelbare school in Rotterdam reisde. Ze wordt verscheurd door angsten en depressies, en ook op school wil het niet vlotten. Als ze jaren later ook lichamelijk een wrak is, komt er op een wonderlijke manier een doorbraak in haar leven.
Omdat ze bang is naar de hel te gaan als ze zelfmoord zou plegen, waagt Dineke de spong voor de trein nooit. “Nachtenlang heb ik wakker gelegen en gebeden of God mij wilde veranderen,” vertelt Dineke (54) zaterdag in het radioprogramma Onderweg.
Ze doet tien jaar over de middelbare school en voelt zich dom, helemaal in vergelijking met haar intelligente broers en zussen.
Niet meer lopen en zitten
Als ze na haar trouwen bevalt van een dochter, krijgt Dineke ook lichamelijke klachten. Ze blijkt te lijden aan hypermobiliteit, een aandoening waarbij haar gewrichten te elastisch zijn, en had helemaal niet zwanger mogen worden. “Mijn gewrichten zitten losser dan bij anderen. Bij vijf maanden zwangerschap kon ik niet meer lopen en na zeven maanden kon ik niet meer zitten.”
Na de bevalling blijft Dineke aan bed gebonden. Haar lichaam blijkt zo ontwricht en beschadigd, dat het volgens artsen nooit meer goed zal komen. Daardoor verliest ze haar baan als hoofd van een communicatieafdeling. “Er bleef weinig van mijn leven over,” vertelt ze.
Woord van God
Veertien jaar later, het is dan 2006, komt er in deze hopeloze situatie onverwachts verandering, wanneer Dineke – op een bed – een dienst in een klooster meemaakt. “De priester sprak de volgende woorden over mij uit: ‘God de Vader, God de Zoon, God de heilige Geest, U hoeft maar één woord te spreken en haar lichaam is genezen; spreek Heer.’ Op dat moment werd ik aangeraakt. Er kwam een golf vanuit mijn tenen, die mijn hele lijf doorrolde. Ik was genezen.”
De jarenlange pijn is in één keer over, maar Dineke durft er met niemand over te praten. Pas als de fysiotherapeut, bij wie ze elke veertien dagen kwam om ‘alles recht te zetten’, vaststelt dat er niets meer ontwricht is en dat ook de beschadigingen verdwenen zijn, komt ze er openlijk voor uit dat God haar genezen heeft.
Vruchtdragen
“Wat je ook meemaakt in het leven, je komt erdoorheen als je er dwars doorheen gaat. Dat is de les die ik heb geleerd,” zegt Dineke nu. “Dat betekende dat ik de pijn en de eenzaamheid moest voelen, en er niet voor moest weglopen. Alleen van je wonden draag je vrucht.”
Het leven als woestijnreis
Dineke is inmiddels coach en heeft een eigen praktijk. Ze ziet veel overeenkomsten tussen het menselijk leven en de woestijnreis die de Israëlieten van Egypte naar het Beloofde Land maakten. Hoewel het boek dat ze hierover schrijft nog niet klaar is, heeft ze de afgeronde hoofdstukken alvast op internet gezet. “Het doel van het leven is heelwording. Dat gun ik iedereen. Worden zoals God het bedoeld heeft.”
Onderweg
Onderweg, zaterdag 11 augustus 2018, NPO Radio 5, 22.02-23.00 uur
