'Ik stond op het punt mijn boodschap aan te passen'

Gekrijs van meeuwen, overstemd door de sprankelende klanken van een carillon, verraadt de nabijheid van de zee. Sinds januari woont Arenda Haasnoot met haar man (ds. Jeroen Tiggelman) en hun vijf kinderen op een paar kilometer van de kust, in Rijnsburg. Bekend gebied: ze groeide op in buurgemeente Katwijk, en haar diepgelovige opa was een echte Rijnsburger.

Alpha-cursus

Op de salontafel van de pastorie ligt haar recente boekje Neem je plaats in. Hierin beschrijft zij haar bijzondere levensweg en roept ze gelovigen op om hun plek in te nemen in kerk en samenleving. "Gelukkig had ik het al geschreven voordat we verhuisden, anders was het er niet meer van gekomen," lacht ze. Ze moet namelijk heel wat bordjes in de lucht zien te houden: naast fulltime gemeentepredikant is ze voorzitter van Alpha-cursus Nederland en – last but not least – vijfvoudig moeder.

Verliefd

Je zou het bijna ironie noemen: een puber die zonder God probeerde te leven en de bloemetjes buitenzette, is jaren later "een beetje verliefd op de kerk". Het gereformeerde meisje dat zich steevast stierlijk verveelde in de zondagse diensten en graag tot diep in de nacht uitging, kwam in een evangelische gemeente tot geloof en keerde terug naar haar traditionele kerk ("God greep me in m'n nekvel en zei dat ik dáár m'n plek moest innemen"). Als predikant schopte ze het al snel tot vicevoorzitter van het PKN-moderamen. Naast haar bijzondere haardracht viel ze daarbij op door haar orthodoxe standpunten. "Mijn roeping is om het Evangelie van Jezus Christus te brengen," zegt ze eenvoudigweg. "Waar dan ook en aan wie dan ook."


Afserveren

Niet dat dit laatste altijd meeviel. Als gemeentepredikant en in haar landelijke werk voor de PKN-synode, kreeg ze te maken met weerstand – pijnlijk genoeg van binnenuit. "Ik ontdekte dat er groepen mensen in de kerk waren die niet wilden dat ik de Bijbel het Woord van God, of Jezus de Zoon van God noemde. En met de opstanding moest ik al helemaal niet aankomen. Er waren mensen die mijn intenties in twijfel trokken, de neiging hadden om te roddelen, of mij wilden afserveren als 'fundamentalist'. Mondeling, via telefoon en mail hebben mensen allerlei vuil over mij uitgestort. Na een lezing in Amsterdam ben ik ooit letterlijk afgesnauwd door een kerkelijk hoogleraar: hoe ik het in m'n hóófd haalde te beweren dat Jezus' bloed ons reinigt van alle zonde..."
Aanvankelijk dacht ze dat het aan haarzelf lag, en niet aan haar boodschap. "Maar uiteindelijk kon ik niet om de conclusie heen: 'Ze willen Jezus niet!' Dat die weerstand vanuit de kerk kwam, vond ik het moeilijkst. Van ongelovigen verwacht je dit misschien nog, niet van kerkmensen."

Verleiding

In diezelfde tijd deed ze een schokkende ontdekking. Als 16-jarig, pas bekeerd meisje deelde ze het Evangelie onverschrokken met jan en alleman, maar als predikant en synodelid kwam ze van lieverlee in de verleiding om water bij de wijn te doen. "Ik bespeurde bij mezelf een bepaalde angst, en stond op het punt mijn boodschap aan te passen, om de lieve vrede wil," bekent ze. "Ik moest blijven strijden en wilde tegelijk het liefst door iedereen aardig worden gevonden. Op mijn studeerkamer had ik God op een gegeven moment zelfs mijn ontslagbrief al overhandigd, door hardop te zeggen: 'Hier is mijn ontslag voor U.' Over 'Neem je plaats in' gesproken!" 
Toch was dit achteraf gezien een goede tijd: "Op de plek waar Hij mij gesteld had, heb ik afhankelijkheid van God geleerd. Elke dag in afhankelijkheid beginnen, vind ik nog steeds een strijd. Het liefst regel ik dingen zélf. Maar mijn allergrootste strijd is in lastige omstandigheden staande blijven, trouw aan de boodschap – ook als ik alleen sta."

Hel

Arenda Haasnoot is te typeren als orthodox-gereformeerd en evangelisch. De afgelopen jaren sprak ze zich bijvoorbeeld meer dan eens uit tegen vrijzinnigheid in de kerk. En binnenkort neemt ze deel aan een symposium over de hel, waarbij zij de klassieke visie verdedigt tegen afwijkende geluiden (zie kader).

Waarom mengt u zich in dit debat?
"Als er binnen de kerk stemmen opgaan die zeggen: 'Er is geen hel,' dan moet er íemand zijn die uitlegt dat het bijbels gezien anders ligt. Ik ben daarvoor gevraagd en doe dit graag."

Ervaart u het als een lastig onderwerp, bijvoorbeeld als u aan niet-gelovige familieleden denkt, of aan uw opgroeiende kinderen?

"Eerlijk gezegd niet. Ik ga niemand veroordelen, maar neem Gods Woord wel serieus: er is een hel. God heeft dat zo bepaald en dat moeten we accepteren, in het vertrouwen dat Hij rechtvaardig is. Het is genade dat Hij je het eeuwige leven wil schenken, maar uiteindelijk zal Hij afrekenen met het kwaad, met het rijk van de duisternis. Hij zal rechtdoen. Wat ik wel lastig vind, is dat mensen zo'n boodschap niet willen horen. Maar het gaat, ook bij dit onderwerp, om wat Gód zegt."

De titel van uw boek is een appèl, 'Neem je plaats in'. Voor wie het nog niet heeft gelezen: hoe kunnen we dat doen?
"Ga naar Jezus; vraag Hem wat jouw plek is en wat Hij daar van jou vraagt. Investeer in die relatie; kijk welke obstakels er misschien liggen om Hem te volgen, in je relatie met anderen, je gemeente, je gezin, je werk. Op al die plekken moet een transformatie plaatsvinden, zodat het plekken zijn waar Gods Koninkrijk begint."

N.a.v. 'Neem je plaats in', Arenda Haasnoot, Ark Media, 128 blz., € 15,95, ISBN 9789033819711.

Tekst: Gert-Jan Schaap
Beeld: Ruben Timman