Jan Willem Wits: 'Ik ergerde mij kapot aan dominees'

Wits groeide op in een protestants gezin en zijn opa was... dominee. Dat boeide hem dermate, dat hij als jongetje zelfs zonder zijn ouders naar de kerk ging. In zijn tienerjaren ging hij shoppen bij allerlei kerken. Van de hervormden werd hij naar eigen zeggen depressief. Een huisgenoot nam hem mee naar een klooster en dat werd een Godservaring. "Ik sloop door de gangen naar de kapel. Daar was  geen mens, maar toch was de stilte gevuld. Het was een heilige leegte, die inspireert en aanzet tot bidden."

De populariteit van kloosters bracht hem ertoe een boek te schrijven dat rond Pinsteren verschijnt: 'Eerste hulp bij kloosterbezoek'. Uit die populariteit blijkt een enorme behoefte aan zingeving. Maar de keerzijde is dat het om een belevingsgeloof gaat. Wits: "Mensen zoeken een spirituele boost, maar de ballon loopt ook weer snel leeg. Alleen discipline helpt - en ook dat kun je van kloosters leren".
 
Jeukende handen
Wits' handen jeuken om weer aan de slag te gaan als woordvoerder van de bisschoppen, wat hij tot 2006 deed. Hij vindt het 'een gemiste kans' dat de bisschoppen na het misbruikschandaal geen interviews meer geven en dat de kerk geen gebruik maakt van de enorme populariteit van deze paus. Over zijn werk daarna bij accountantskantoor KPMG zegt hij in Onderweg:"Dat was niet goed was voor mijn ziel".

Het gesprek wordt uitgezonden zaterdagavond om 20.02 uur op in het EO-programma 'Onderweg' op Radio 5. Na te beluisteren én verfilmd te bekijken op www.eo.nl/onderweg