Jouw schuld dat ik te dik ben (?)

"Afgelopen dinsdag was het nieuwe EO programma ‘Jouw schuld dat ik te dik ben’ op TV. Het programma zette me aan het denken. Gewicht is een thema dat ik maar al te goed ken. Maar is mijn overgewicht de schuld van mijn ouders? Ik ben tamelijk lui van aard. Mijn zus, die toch echt nagenoeg dezelfde opvoeding heeft gehad, heeft namelijk geen problemen met haar gewicht gekend. Zij is ook van nature veel actiever en snaait minder. Ik vind sporten stom en zit graag een serie te kijken op de bank (met chips).

Toch denk ik dat opvoeding zeker invloed heeft gehad. Die is enerzijds heel positief geweest: ik mocht/moest naar mijn volleybal of korfbaltraining. Ik weet nog dat ik als kind met mijn moeder bij een diëtist ben geweest omdat ik wat te zwaar was. Er was altijd verse groente en fruit in huis, en toen ik tiener was zijn mijn ouders en ik zelfs aan een afval-programma begonnen. En ja: ik was dus niet de enige die te zwaar was. Mijn moeder is, net als ik, een emotie-eter. Vooral als er stress is grijpen we graag naar een zak chips of een stuk chocola. En als we het dan toch al verpest hebben kan die lekkere koek er ook wel bij.

Toen ik uit huis ging, en voor mezelf mocht leren zorgen, kwam ik nog meer aan en bereikte ik mijn zwaarste punt. Kun je dan nog zeggen: “Het is jouw schuld dat ik te dik ben?” Ik denk het niet. Ik heb zelfs wel eens lege verpakkingen verstopt voor mijn huisgenoten (dat is vast herkenbaar voor mensen met vreetbuien). 

Te veel eten is voor mij niet iets wat ik ‘per ongeluk’ heb gedaan of doe. Ik werd niet te dik doordat ik geen kennis had van wat wel en wat niet gezond is om te eten. Eerlijk zijn tegen jezelf over wat je nou echt eet, dat is een stuk lastiger."

Er is hoop.

"Er was een punt in mijn studententijd dat ik schrokvan het getal op de weegschaal, en dat ik echt ongelukkig werd van mijn groeiende kledingmaat. Ik voelde me gegeneerd van dat moment dat ik merkte dat een stoel met leuningen op een terrasje aan mijn kont bleef hangen. Ik besloot naar een diëtiste te gaan en klopte aan bij een jonge, nuchtere vrouw. Dit bleek een perfecte match. Zij hielp me met het stellen van realistische doelen & reflecteren, waardoor ik niet het gevoel had dat ik krampachtig niets mocht eten of niet mocht falen. Ondertussen leerde ik, met vallen en opstaan, omgaan met emoties en stress.

Nu ligt mijn focus minder op een ideaal gewicht, maar meer op gezond willen zijn en goed voor mezelf zorgen (psychisch én fysiek). Ik schommel af en toe nog wat, sport met vlagen, maar merk dat ik de laatste jaren stabiel blijf en licht daal in gewicht. Dat voelt ontspannen. Verantwoordelijkheid, vergeving en herstel. Dat is waar de verhalen in ‘Jouw schuld dat ik te dik ben’ over gaan. En dat vat mijn ‘reis’ misschien ook wel heel goed samen."

In Jouw schuld dat ik te dik ben gaan zes jongeren de confrontatie aan met hun ouders,want ze geven de ouders de schuld van hun gewichtsproblemen. De jongeren dagen hun ouders uit om samen met hen zes weken de strijd tegen de overtollige kilo's aan te gaan. De eerste afleveringen van het programma was 28 april op TV. De overige delen worden uitgezonden op 5 en 12 mei om 22.15 uur, op 2 juni om 21.40 uur en op 9 en 16 juni om 21.45 uur op NPO3.

Beeld: Unsplash