Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Judith heeft ADHD

'Eindelijk heb ik rust in mijn hoofd'

Judith gaat met haar zoon naar de kinderarts om te onderzoeken of hij ADHD heeft. Dit blijkt waar te zijn. “En u, mevrouw?” Vraagt de arts plotseling. “Het lijkt alsof u alles onder controle heeft, maar dat is volgens mij niet zo...”

Deel:

Na de diagnostisering van haar zoontje ontdekt Judith dat ze zelf ook ADHD heeft. “Ik merkte weleens dat ik anders was dan de anderen. Ik had soms zoveel chaos in mijn hoofd dat ik op bed moest liggen, even geen prikkels.” Het onbegrip en de conflicten met haar man om bepaalde gedragingen vielen op zijn plaats. “Er is een andere wereld voor me opengegaan. Eindelijk heb ik rust in mijn hoofd en heb ik niet continu een gedachtestroom die me moe maakt.” Maar hoe heeft deze verandering plaatsgevonden?

Ritalin

“ADHD heb je al vanaf je geboorte, maar bij mij was het niet te herleiden naar mijn kindertijd. Iedereen was ook heel verbaasd bij het horen van de diagnose. Ik weet wel dat ik in mijn kindertijd heel bewust minder druk wilde zijn, omdat mijn broertjes al zo druk waren. Ik wilde mijn ouders niet tot last zijn. Misschien dat het daardoor niet opviel.

Na de diagnose begon ik Ritalin te slikken, maar dat werkte niet bij mij, ik werd er depressief en suf van. Toen ik overging op DEX amfetamine merkte ik dat het een betere werking had. Het slikken van de medicatie voor ADHD ging gepaard met cognitieve therapie bij een psychiater.

ADHD betekent grenzen stellen

Mensen denken weleens dat ADHD makkelijk te behandelen is met pillen. Een collega zei eens dat mensen tegenwoordig heel snel de sticker adhd krijgen. “Je gooit er dan wat pillen in en het is opgelost.” Dat maakt me zo boos. Want de pillen zijn fijn en ondersteunen het proces, maar je moet er echt zelf mee leren omgaan en structuren bouwen voor jezelf.

Dat heb ik heel erg moeten leren: plannen, grenzen stellen. Dingen opschrijven als ik ze bedenk, omdat ik ze zo weer ben vergeten. Dingen afzeggen als ik in een drukke periode zit waarin ik snel overprikkeld word. Soms echt jammer, omdat je enthousiasme en impulsiviteit wordt geremd. Maar we leven in een land waar structuur en regelmaat belangrijk is. We roepen hier niet zo snel Mañana, zoals de Spanjaarden.

Kijk naar het hart van je kind

Mijn kinderen hebben ook ADHD. We hadden een poster in de keuken met de positieve eigenschappen van iemand met ADHD, omdat er in de maatschappij vaak zo negatief over gedaan wordt. Er komen natuurlijk ook echt moeilijke eigenschappen bij kijken. Maar het gevaar is dat je kinderen denken dat ze afgewezen worden om wie ze zijn. Daarom is het belangrijk duidelijk niet zijzelf, maar hun gedrag af te keuren.

Het belangrijkste wat ik wil zeggen tegen ouders (met of zonder ADHD): zie het hart van je kind aan. Ook al weet je niet of er iets aan de hand is, kijk naar het hart! Want als je je echt probeert in te leven in wie je kind is, kun je ook leren begrijpen. Een kind heeft veel liefde nodig, en bevestiging in wie hij of zij is.
Het is heel belangrijk dat je niet je kind afkeurt als iets niet goed gaat, maar zijn of haar gedrag. Hierdoor leert het kind dat het er mag zijn, met al zijn chaos en creativiteit.”

Moeite met het aangeven van je grenzen? In dit artikel geeft therapeut Carianne Ros tips. 

Tekst: Nathalie Wendt

--:--