Karin van As, de nieuwe omroepstem van de NS

Bijna iedereen die in Nederland weleens met de trein reist, heeft de afgelopen maanden kennis kunnen maken met haar stem. Karin van As, die ook te horen in is vele (voorlichtings)films, documentaires en commercials, begon haar carrière als musicalactrice. Een portret van de nieuwe NS-stem.

"Als ervaren treinreiziger vind ik het natuurlijk eervol dat ik hiervoor gevraagd ben," zegt Karin van As, die  haar stem straks veel gaat horen. "Ik kom uit Goes, een stadje dat ik vanuit Amsterdam altijd ben blijven bezoeken om bij mijn ouders langs te gaan. Dat doe ik heel graag met de trein. Een veel fijner vervoermiddel dan de auto, ook omdat ik van lezen houd.”

Wat wilde je als kind worden?
“Ik zat op klassiek ballet en wilde ballerina worden, maar helaas had ik daarvoor niet de juiste lichaamsbouw. Toen ik ging zingen en optrad in musicals zoals Cats, had ik wel veel baat bij mijn danservaring.”

Wie bewonder je?
“Hedy d’Ancona bewonder ik enorm. Als politica en feministe. Ze is op 84-jarige leeftijd nog net zo energiek als in haar jonge jaren en heeft altijd een boodschap. In haar boek Vrolijk verval laat ze zo mooi zien hoe je met het ouder worden om kunt gaan. Ze gaat niet achter de geraniums zitten, maar blijft nieuwe dingen leren, zoals pianospelen.”

(Tekst loopt door onder de foto.)

Ben je gedoopt?
“Ja, ik ben katholiek gedoopt en opgevoed en ik ben zelfs misdienaar geweest. Ik genoot ervan om de pastoor of de kapelaan te helpen bij de rituelen, al vond ik het oneerlijk dat meisjes geen trouw- en rouwdiensten mochten doen. Het geloof in Iemand boven ons heb ik losgelaten. Maar ik geloof wel in de kracht van verbinding. Mensen doen elkaar soms vreselijke dingen aan, maar kunnen er ook samen iets moois van maken.”

Wat is je favoriete Bijbelverhaal?
“Als kind vond ik de verhalen uit de kinderbijbel van Anne de Vries heel spannend. Zoals het mooie verhaal van Mozes, die het volk door de Rode Zee leidde. Als je samen in iets gelooft, is er veel mogelijk. Je ziet dan misschien zelfs dingen die er niet zijn, maar dat is niet erg. Voor mij zit er dus vooral een boodschap in het verhaal, maar als andere mensen het graag letterlijk geloven, is dat prima.”

Denk je weleens aan de dood?
“Jazeker. Voor mijn moeder was de dood een verlossing. Daar ging een lange strijd aan vooraf, door haar slechte gezondheid, wanen en depressie. Toen ze uiteindelijk zacht en vredig uit het leven weggleed, voelde ik een opluchting die ik niet had verwacht. Af en toe praat ik nog wel met haar; zo ervaar ik dat in elk geval. Ik heb het gevoel dat de doden op de een of andere manier onder ons zijn. Er is meer dan wij snappen.”

Wat is het beste boek ooit geschreven?
“Een boek dat ik heel mooi vind, is Het Zoutpad van Raynor Winn. Als haar man ernstig ziek wordt en het echtpaar ook financieel aan de grond zit, besluiten ze aan een wandeltocht van duizend kilometer langs de Britse kust te beginnen. Onderweg slapen ze in een tent. Een even ingrijpende als heilzame keuze.”

Beeld: Marlies Wessels