Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Maar waartoe doe je de dingen dan?

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Maar waartoe doe je de dingen dan? – PopUpGedachte maandag 7 september 2020

Op zondagochtend is het rustig in de stad. Een enkeling is op weg naar een religieuze bijeenkomst, de meesten zijn op weg naar niets, ze rennen, bootcampen, doen yoga of kickboksen. En het lijkt soms verdraaid veel op elkaar. Sport en religie. En dan bedoel ik niet de stampende stadions vol juichende, huilende, zingende voetbalsupporters. Die waarschijnlijk ook. Maar ook het eenvoudige rondjes rennen in het park. Je hoeft even niets die dag, je brengt rust aan in je geest, de sport is wat individueler vaak, maar ook niet altijd. Het is een mooie mix aan mensen op zo’n zondagochtend in de stad.

Het is alweer een tijd geleden dat ik wat yoga-uren meedeed hier vlak in de buurt. Een van de instructrices was vrij duidelijk over het doel van yoga. Die oefeningen, zei ze, die zijn slechts bedoeld om je op de mat te krijgen. Omdat mensen er een uitdaging in zien om leniger, soepeler of vrijer te worden in hun bewegingen, een klein beetje gezonde competitiedrang en dat je daarna je lekkerder voelt in je lijf, het is allemaal maar middel. Uiteindelijk is het de bedoeling dat je een beter mens wordt.
Ik staarde haar verbaasd aan. Door beheersing van lichaam en geest, door rust en ruimte, door focus en toewijding, ben je beter in staat om het leven aan te kunnen en een goed mens te zijn in je omgeving. Fascinerend, nou begint het warempel nog veel meer op een kerk te lijken. Zeker met die yoga-houdingen, dichte ogen, stilte. Yoga is geen doel op zich, wilde ze maar zeggen. Het is maar een middel. En de handelingen waar je zo je best op doet, kopstanden, rek-oefeningen, downward facing dogs, ze zijn niets dan trucjes om mensen op de mat te krijgen.

Zou het zo zijn met religie? Of is dat blasfemisch? Het zingen, brood en wijn, gebed, samenkomen met de anderen, allemaal middelen om mensen bij elkaar te krijgen en te kunnen raken met een andere geest, een andere manier van leven. Dat mensen uiteindelijk mooiere, geheelde versies van zichzelf worden en de wereld, zij zelf en hun omgeving beter af is. Is al die religiositeit doel of middel? Als je het aan de rabbi vraagt, lijkt het me dat hij zonder omwegen zou zeggen dat het allemaal een middel is. De discussies waren er al in zijn tijd en ze werden op het scherpst van de snede gevoerd, want het houden van de voorschriften in die tijd was direct verweven met liefde voor het volk, verzet tegen de overheersende machten, met landverraad of vaderlandsliefde, geloof en ongeloof. En Jezus van Nazareth speelt met vuur. Er staat op sabbat, de heilige rustdag, een man met een verschrompelde hand in zijn blikveld.

De schriftgeleer­den en Farizeeën hielden Hem in het oog, of Hij op sabbat een genezing zou verrichten, om iets te vinden waarvan zij Hem zouden kunnen beschuldigen. Maar Hij wist wat ze dachten en zei tot de man met de verschrompel­de hand: 'Sta op en kom in het midden.' De man stond op en trad naderbij. Daarop sprak Jezus tot hen: 'Ik vraag u of men op sabbat goed mag doen of kwaad, iemand redden of laten omkomen?'

Waarna natuurlijk de hand van de man genezen wordt. De regelbijters mopperen, maar kunnen niet zo heel veel uitrichten ter plekke. Omdat de redenatie hen niet niet vreemd voorkomt. Natuurlijk is religie niet op zichzelf gericht. Het is uiteindelijk een middel tot het goede, alles staat in dienst daarvan en moet op basis daarvan worden geëvalueerd. Brengt brood en wijn nog goede mensen voort? Brengt zingen, bidden, zoom-kerken of fysiek nog goede mensen voort? Helpt het om goed te doen? Of laten we anderen in hun sop gaar koken, omdat we nou eenmaal bezig zijn met religieus gedoe? Wordt dat wat ziek en verschrompeld is buitengesloten, omdat de religieuze show door moet gaan? Of is er plek van genezing?

Als yoga en religie een middel zijn, is mijn werk dat dan ook? Dat het realiseren van projecten, het afronden van takenlijstjes manieren zijn om mensen bij de les te houden, maar dat uiteindelijk het doel is om goed te doen in de wereld, dat het verschrompelde en zieke genezen wordt? Zou best een goede focus zijn voor de werkweek.

Tot zover vanochtend. Een hele goede maandag gewenst. En vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--