Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Grenzen aan de goedheid

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Grenzen aan de goedheid – PopUpGedachte woendsag 19 augustus 2020

Velen vinden migranten een beetje lastig. Migranten, vluchtelingen, asielzoekers. De één uit dit in lelijke, neerbuigende, ontmenselijkende taal. De ander is beschaafder maar ziet ook problemen. Er is iets met cultuur, de gedachte dat sommige culturen niet met elkaar kunnen mengen. Ik denk zelf dat het een mythe is, een onbewezen vooroordeel dat enkel in het leven gehouden wordt door selectieve verontwaardiging. Rellen in de Schilderswijk bewijzen dan het gelijk van deze stellingname, zonder dat er serieus wordt overwogen of er ook geen andere oorzaken spelen. Zelf ga ik er vooralsnog van uit dat ook als er sprake is van een andere cultuur er veel meer is dat overeenstemt tussen representanten van die culturen dan wat verschilt. Zeker als het gaat om wat wel ‘the clash of civilizations’ genoemd wordt, de botsing tussen een zogenaamd christelijk Westen en een zogenaamd islamitisch Oosten. Als er al sprake is van een grote strijd tussen islam en christendom - wat ik betwijfel, want die labels zijn zeer inadequaat om de bestaande onrust mee te duiden - dan is het altijd nog een broedertwist. Twee kinderen van Abraham die elkaar soms absoluut niet begrijpen, maar wel uit één gezin afkomstig zijn. Er is meer wat je bindt, dan wat je van elkaar onderscheidt.

Een ander punt, belangrijk punt vanochtend, is een soort beschaafde of onbeschaafde verongelijktheid over het feit dat er mensen het land binnenkomen en dan iets zomaar krijgen waar anderen hard voor zouden hebben gewerkt. De woede over het feit dat er huizen voor vluchtelingen en asielzoekers worden gereserveerd. Wie het onderzoekt, zal ontdekken dat het maar om een heel klein percentage van de woningmarkt gaat, maar de mythe is hardnekkig. Dit zouden mensen zijn die nooit hebben bijgedragen aan het land en dan zomaar iets krijgen. Zomaar. Dat zomaar is een lastige. We vinden dat als de één iets moet verdienen, de ander het dan niet zomaar kan krijgen. Allereerst is het zo dat de meeste burgers meer krijgen van de overheid dan ze eraan betalen, dus zo hard verdiend is het allemaal niet, maar het gaat om het idee. We vergelijken nu eenmaal graag en er zijn grenzen aan goedheid. Als ik ervoor gewerkt heb, mag jij het niet zomaar krijgen. Dat is niet eerlijk.

Soms kun je er niets aan doen. Dan heb jij keihard gewerkt voor een hoog cijfer en de ander krijgt het gewoon. Of voor een baan of voor waardering of een relatie of geluk of wat dan ook. Het geldt voor alles. Soms onbedwingbare scheve blikken naar de flierefluiters van wie je hoopt dat het hen ook een keertje zwaar gaat vallen in het leven. Guus Geluk is een onuitstaanbare vent, want hij heeft het niet verdiend.

Volgens de Rabbi is het Koninkrijk, de manier van inrichting van de wereld volgens Jezus van Nazareth, net zo onuitstaanbaar. Hij vertelt een verhaal over een eigenaar van een wijngaard die ’s ochtends vroeg werkers inhuurt en hen een dagloon voorstelt. In de loop van de dag haalt hij nog andere werkers, belooft hen geen vaste prijs maar vraagt hen in vertrouwen aan het werk te gaan. Aan het eind geeft hij aan degenen die slechts een uurtje gewerkt hebben aan het einde van de dag, eenzelfde dagloon als aan de anderen. Dan mopperen de eersten:

“Dezen hier, die het laatst gekomen zijn, hebben maar een uur gewerkt en gij stelt ze gelijk met ons die de last van de dag en de brandende hitte hebben gedragen. Maar hij antwoord­de een van hen: Vriend, ik doe u toch geen onrecht? Zijt gij niet met mij overeen­gekomen voor een denarie? Neem wat u toekomt en ga heen. Mag ik soms met het mijne niet doen wat ik verkies of zijt ge kwaad, omdat ik goed ben? Zo zullen de laatsten de eersten en de eersten de laatsten zijn."

Ik vind dat een briljant en soms onuitstaanbaar zinnetje: Bent u kwaad omdat ik goed ben? Nou vaak wel. Ik word kwaad als iemand te vriendelijk omgaat met zeer onuitstaanbare types. Als wat mij betreft nare mensen geluk hebben. De ene groep wordt boos als iemand een asielzoeker zogezegd ‘knuffelt’, de andere groep wordt boos als je een rechtse racist knuffelt. En ik? Ik kan het allemaal soms ook niet uitstaan. En dan dit zinnetje: bent u kwaad omdat ik goed ben.

De tekst van vandaag introduceert het einde van de onderlinge vergelijking. Best een goed idee.

Tot zover de popupgedachte van vandaag. Meer popupgedachtes op lazarusstaatop.nl. Een hele goede woensdag gewenst. En vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--