Leef je geloof: “Van betekenis zijn voor de ander”

Het zat er al jong in: zodra Anne-Mar kon schrijven schreef ze “miljoenen” lieve briefjes voor haar ouders, oma en vriendinnen. Mensen gelukkig zien maakte haar blij. Dat is jaren later niet veel anders: als het even kan voorziet ze haar 93-jarige oma van zelfgemaakte macaroni, zodat ze niet hoeft te koken. Ook als presentator zoekt ze steeds weer manieren om de wereld een beetje liefdevoller te maken.

Hoe gaaf is het om een leven zo ingrijpend mooi te veranderen?

Aarde 2.0
Laatst had ze nog zo’n dag dat alles samen kwam: “Een jongetje werd ontzettend gepest via whatsapp. Ik sprak hem voor een aflevering van het programma Anti Pest Club en opeens brak hij. Hij vertelde dingen die hij nog nooit aan iemand had verteld. Daarna beloofde zijn klas hem nooit meer te pesten. Dan zit ik daarna in de auto terug naar huis en denk ik: ‘Hoe gaaf is het om het leven van iemand zo ingrijpend mooi te veranderen?’

Nu kom je dicht bij de kern van Anne-Mar: ze gaat stralen en begint vol overgave te vertellen. “Ik heb van een collega geleerd dat je niet nauwgezet hoeft te zoeken naar Gods plan met je leven. Je mag het vanuit het grotere plaatje bekijken: wat kan ik betekenen in Gods grote plan? Dat weet ik het wel. Ik geloof dat we er het mooiste van mogen maken op deze ‘aarde 1.0’, waar helaas ook bugs, ellende en virussen hun intrede hebben gedaan. Ik spoor graag die liefde van aarde 2.0 op, om die vervolgens uit te vergroten en in te lijsten. Díe diepgang probeer ik in mijn programma’s te zoeken.”

Ziekenhuispastor
Deze zomer was vol ups en downs voor Anne-Mar. Ze trouwde met haar grote liefde en stond drie keer aan het graf van een dierbare. Eén van hen was haar opa, 92 jaar. “Zijn leven was mooi, zijn leeftijd was mooi, maar hij was gewoon een opa die niet dood mocht. Hij kon whatsappen, skypen en facetimen. Ik was echt te close met hem. Alle crew en freelancers die bij mijn programma’s betrokken waren, weten wie hij was.”

God vindt dit vast ook heel erg

In deze periode vond Anne-Mar het moeilijk om God te ervaren, maar ze zag Gods troost wel om zich heen. “Vlak nadat mijn opa was overleden, was de hele familie in het AMC. Ik zag een kamertje met het bordje ‘ziekenhuispastor’. Voor ik het wist liep ik naar binnen en vroeg ik de pastor of ze met ons wilde bidden. Toen hebben we zo’n mooi moment gehad! Het ene familielid is meer met het geloof bezig dan de ander, maar iedereen was geraakt. Ik zag het in hun ogen. Op zo’n moment weet ik: God kan de harten verwarmen. God vindt dit ook heel verdrietig. 

“Waarom moet ik juist nu trouwen? Dat heb ik me na alle begrafenissen wel afgevraagd”, geeft Anne-Mar eerlijk toe. Ze was helemaal niet in feeststemming. “Je viert toch het leven en de liefde met een bruiloft? ’Maar we zijn juist toe aan een feestje’, zeiden veel mensen. Ergens werkte het ook heel verbindend. Mijn wens was dat mijn opa nog bij mijn bruiloft zou zijn. Dat heb ik proberen te relativeren. Het leven loopt zoals het loopt.”