Marianne zette een stapje terug op de carrière-ladder

“Eigenlijk ben ik nooit zo bezig geweest met hiërarchie, met treden op een ladder. Ik kijk liever om me heen. Wat vind ik interessant, waar vind ik uitdaging? Ik had een prachtige, uitdagende en verantwoordelijke functie bij de EO. Maar toch ging het na vijf jaar kriebelen. Ik wilde uit de bubbel en heel direct iets betekenen voor de maatschappij. Daarnaast wilde ik graag mijn master afmaken en meer tijd vrijmaken voor mijn puberende kinderen. Zo kwam alles bij elkaar.”

Stapje terug

“Mijn vriendinnen en familie reageerden positief. Ze weten dat ik soms ‘afwijkende’ stappen kan zetten en vinden dat wel stoer. Toch waren er ook reacties waar ik moeite mee had: ‘Dat kun jij makkelijk doen met een man die zoveel verdient.’ Dat raakte me wel, omdat ik eerder mijn baan had opgezegd om een eigen coachpraktijk te starten. Dat was financieel spannend en onzeker, maar ik deed het toch. Ik ga mijn eigen weg. Ik geloof sterk dat je de regie hebt over je leven en ben niet snel onzeker. Zelfbewustzijn is bij dit soort keuzes heel belangrijk. En dat je je niet laat leiden door meningen of angsten van andere mensen.”

‘Mensen denken vaak: hoe hoger in de boom, hoe meer stress. Maar ik ervaar dat niet zo.’

“Het coachen van vluchtelingen geeft me veel voldoening. Het is niet makkelijk, maar het is wel interessant en dankbaar werk. Maar het is ook niet altijd even leuk. Ik ben veel bezig met administratie en loop regelmatig tegen de muren van de bureaucratie aan. Dat is zo frustrerend! Mensen denken vaak: hoe hoger in de boom, hoe meer stress. Maar ik ervaar dat niet zo. Omdat je met mensen werkt die veel hebben meegemaakt en een nieuw leven moeten opbouwen, drukt de verantwoordelijkheid minstens zo zwaar. Ik heb zoveel meer respect gekregen voor mensen die in het sociale domein werken.”

“Het is in deze maatschappij belangrijk om je succes te delen, op LinkedIn, op Facebook, maar ook op feestjes. Terwijl ik ervan overtuigd ben dat het hebben van betekenis veel belangrijker is dan het hebben van succes. Ik ben me daar altijd van bewust geweest, maar ik merk nu pas hoe lastig het is. Het voelt toch anders om op een feestje te vertellen dat je vrijwilliger bent, dan manager in de media. Mijn ‘successen’ kan ik niet ventileren op feestjes, al was het alleen al omdat het vertrouwelijk is. Als ik een goed gesprek heb gehad of een cliënt verder heb kunnen helpen, dan weet alleen God dat, en degene die ik help. Het voelt alsof ik even overal van verlost bent, van alle druk van buiten. Het gaat dan puur om het bijdragen en niet om je eigen succes.”

Strijd met ego aangaan

Tekst: Jacomine Oosterhof, beeld: Jose Boekema

Marianne is inmiddels haar eigen coachbedrijf gestart: Liminal consult.