'Mijn baby moet naar school'
14 november 2023 · 10:04
Update: 14 november 2023 · 10:21
Baby Simon gaat sinds twee maanden naar school. Ja, naar school. Volgens de directrice is het echt iets anders dan de kinderopvang. Hier wordt gewerkt aan ‘de integrale ontwikkeling van het jonge kind’. “Hoe was het op college?” vragen ouders dan ook aan hun peuters als ze hen ophalen.
Voor ons maakt het niet zoveel uit hoe het heet, als het maar een fijne plek is voor ons kleine schatje. Escuala infantil – met de naam 'De Kleine Reusjes' – zag er leuk uit en na de eerste kennismaking zijn we positief; het is er gezellig, kleinschalig, ze helpen je kind zindelijk worden en hebben goede referenties. Ook niet onbelangrijk: het complete pakket kost nog geen vijfhonderd euro per maand. Zoals het bij een echte onderwijsinstelling past, zijn er vaste tijden. Niet: op maandag niet en op dinsdag wel. Nee, je komt gewoon vijf dagen in de week, of je komt helemaal niet. Je mag wel kiezen of je kind tot net na de lunch blijft, of de hele dag.
Eigenlijk moest Simon naar groep 1-2, waarin alle kinderen zitten die in 2023 1 zijn of worden. Maar ons baby’tje is nog zo klein; hij is pas in december jarig en toen we in september bij die groep gingen kijken, waren de andere kinderen al echte reusjes. Ze liepen al rond, duwden elkaar omver en Simon was overduidelijk de allerkleinste. Hij is een maand te vroeg geboren, dus eigenlijk had ik hem liever in de babygroep. Gelukkig ging de directrice akkoord.
De eerste dag ging hij naar zijn juf, Lorena. Een stoere vrouw met gitzwart haar, een strakke pony, piercing in de neus en tatoeages op haar vingers. Ik gaf Simon aan Lorena en verwachtte eigenlijk nog dat ze zou zeggen dat zij hier helemaal niet werkte. Maar ze pakte hem aan, noemde hem vanaf dat moment steevast Gordis (dikkertje) en wees me nog even op de spullen die ik nog moest aanleveren. Een gezinsfoto bijvoorbeeld, want ze gaan met de babygroep werken aan het thema gezin. Inmiddels gaat Simon dagelijks naar Lorena, zijn nieuwe liefde. Hij begint wat te praten: Olivia noemt hij Li, Laurens is La en ik verdenk hem ervan dat Lo gewoon voor Lorena bedoeld is.
Begin deze week bracht ik Simon weer weg en werd ik staande gehouden door de directrice. Ze kwam terug op een praktische vraag van Machiel en vertelde me tussen neus en lippen door dat het beter is dat Simon toch naar groep 1-2 gaat.
Wat? Waarom moet mijn baby’tje naar die reuzen? “Het zou echt beter voor hem zijn”, zei ze. “Hij is dan misschien nog wel een baby, maar hij is echt al erg ver in zijn ontwikkeling vergeleken met de andere baby’s. Tijdens de activiteiten in de klas laat hij grote interesse zien. Zoals laatst bij het verven: hij deed echt zijn hand in de verf en legde zijn hand daarna op het papier in het daarvoor bestemde vakje. En”, vult ze aan: “als hij niet naar die groep gaat, loopt hij altijd een jaar achter.” Daar moet je als ouder natuurlijk niet aan denken, dus ik stem in met de verandering. Lorena weet er al van; gelukkig zitten de groepen naast elkaar en kan Gordis zo via het glas zwaaien naar Lo.