‘Mijn ongeluk heeft mij fundamenteel veranderd als persoon’

“In 2003 ben ik omver geskied door een snowboarder,” vertelt Sandra Geisler. Ze probeerde hem nog te ontwijken, maar tevergeefs. Ze suisde naar beneden, kwam off piste terecht, viel op haar hoofd en raakte buiten bewustzijn. Toen ze weer bijkwam en probeerde op te staan, lukte het haar niet om overeind te komen. De hulpdiensten werden gealarmeerd en ze werd per traumahelikopter naar het ziekenhuis gebracht.

Terug in Nederland volgde een pittig revalidatietraject, waarin ze zelf haar weg heeft moeten vinden. Ze had zo’n harde klap op haar hoofd gehad, dat er een vochtlaag om haar hersenen zat en ze had vreselijk veel pijn. "Na het ongeluk had ik geen gevoel in mijn rechterbeen en kon ik geen licht en geluid meer geen verdragen. Het ritselen van de blaadjes was al te veel." Met haar neuroloog sprak Sandra af dat ze alles ging proberen om te herstellen: ze weigerde zich bij een slechte prognose neer te leggen.

Levensvragen

“Ik wist in die tijd zeker dat ik ging herstellen”, zegt Sandra. Veel uitdagender was het emotioneel. Fundamentele levensvragen dienden zich aan nadat ze niet meer haar vaste dingen kon doen zoals werken, kranten lezen en etentjes. “Wie was ik, zonder dit alles? En waarom ben ik hier?”

Tijdens haar herstel begon zij te werken aan wat nu de basis is van de transformatiemethodiek. “Het hele proces heeft mijn kompas gezet voor wat er echt toe doet.”

Ik voelde mij ontzettend kwetsbaar

Tien jaar later kreeg ze een nieuwe uitdaging te verwerken: na een val van een paard en een daarop volgende te intense correctie van een therapeut, raakte een zenuw klem waardoor haar arm volledig verlamd raakte. "Er was geen zenuwoverdracht, ik kon zelfs mijn vingers niet meer bewegen." Mediteren, bioresonantie en osteopathie leerden Sandra veel over de relatie tussen lichaam en geest. "Ik ben gaan kijken: wat vertelt mijn lichaam mij? Ik voelde mij ontzettend kwetsbaar. Ik voelde me eerder nooit kwetsbaar in mijn leven, maar ineens kwam er een diepe kwetsbaarheid naar boven." Langzaam kwam het gevoel in haar arm terug. “Ik besloot zelfstandig revalideren, in plaats van zielloze oefeningen van de fysio te doen, waarbij ik geen vooruitgang merkte. Na enkele weken was sprake van een duidelijke verbetering.”

Zelfhelend vermogen

Later vroeg zij zich af: wat maakte nu het verschil in het herstel waardoor het er ineens wel was? “In mijn leven ben ik vaak ziek geweest en heb veel met artsen te maken gehad. Daardoor ben ik anders in de relatie tegenover hen gaan staan, veel onafhankelijker. Ik heb mezelf niet eigen gemaakt wat zij als diagnose hebben gesteld. Elke keer heb ik gezegd: dit gaat mij niet gebeuren. Ik weet dat ons lichaam een zelfhelend vermogen heeft."

"Het ongeluk heeft mij fundamenteel veranderd als persoon," zegt Sandra. "Soms gebeuren er dingen in je leven, maar ik geloof dat je de keuze hebt dat je ervan kunt leren, wat je eruit haalt. Ik was heel wilskrachtig en super ambitieus. Maar er is een verschil of je ambitieus bent vanuit de angst – het jezelf moeten bewijzen, niet goed genoeg zijn – of vanuit passie. Ik gun het iedereen om vrij te zijn en zijn eigen leven vorm te geven. Dat je een leven vanuit voldoening en liefde en passie kunt leven." 

Paarden

Na wat Sandra had meegemaakt sloeg zij een andere weg in. Zij ontwikkelende een methodiek die snel tot ander gedrag en gewenste resultaten leidt en startte met haar bedrijf LIGHTHORSE. Transformatie, oftewel verandering van gedrag, staat centraal in het werk van Sandra. Dat realiseren zij en haar team onder andere door coachingssessies met paarden.

"Na het doorlopen van onze coaching en ontwikkelprogramma’s zijn de mensen zo veranderd, dat ook de omgeving dat opmerkt. Zoals een man die al dertig jaar een seksverslaving had waar niet alleen hij zelf, maar ook zijn vrouw en kinderen onder leden.” In een andere casus begeleidde ze een cliënte die een ongeval had gehad. Ze kreeg heftige pijnmedicatie voorgeschreven. "Na zes dagen, was ze van haar verslaving af. Ze had in zichzelf gevonden wat ze eerder vond in de medicatie. Een andere cliënt veranderde zo dat het management van zijn bedrijf zijn groei en stevigheid opmerkte, waardoor hij een promotie kreeg die eerder op het spel stond.”

Je hebt een keuze

"Uiteindelijk gaat het erom: hoe verander je van binnen naar buiten, zodat de omstandigheden anders worden", legt Sandra uit. “De meeste mensen zeggen: ‘ik ben nu eenmaal zo’. Maar gedrag is niet statisch, het is fluïde.”

In de eerste twaalf jaar van ons leven leren we een bepaald ‘script’ op basis van de ervaringen die we thuis hebben opgedaan, legt Sandra uit. Kreeg je onvoorwaardelijke liefde, of juist niet? Hoe ging het op school, sport? Dit soort ervaringen kunnen bekrachtigend werken voor een script. “Je gaat op basis van het verleden geloven dat je dat bent. Zo ontwikkel je een 'valse identiteit'. Het oude script kan voor angst, pijn en stress zorgen. Je ziet het niet zitten, lijkt slachtoffer van de situatie. Maar je hebt een keuze.”

Rugzak

Zelf komt ze uit een gezin met een 'flinke rugzak'. "Ik was vaak ziek, heb in meerdere klinieken gezeten. Nu wil ik anderen laten zien en ervaren dat het verleden niet bepalend hoeft te zijn voor je toekomst. En dat je daar meer invloed op hebt dan je zelf denkt.”

Het ongeluk heeft haar ontzettend dicht bij haarzelf gebracht, zegt ze. "Vroeger leefde ik van buiten naar binnen, vanuit 'hoe hoort het'. Ik ben veel meer vanuit mijn hart gaan leven. Echt gaan ontdekken: waarom ben ik hier, wat heb ik hier te doen? Dat ik mijn leven kan vormgeven en verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk en welzijn. Het ongeluk heeft alleen maar de deur open gezet.”

Aanmoedigen

"Waar ik heel dankbaar voor ben, is dat er in de momenten in mijn leven dat ik het zwaar had, altijd mensen waren die er voor mij waren,” vertelt Sandra. “Als ik het moeilijk had, steunden zij mij. “Dat wil ik ook voor anderen doen. Een marathon heb je zelf te lopen, maar ik wil degene zijn die aan de zijkant staat, je aanmoedigt en steunt. Er echt te zijn. Als iemand er honderd procent voor gaat, ga ik er driehonderd procent voor.”