Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Mirjams vader woont op haar erf in een aanleunwoning

‘Het is niet zo dat we de hele dag bij elkaar op de bank zitten’

Mirjam de Wilde – Lammers (47) woont met haar man en twee van hun vier dochters in een boerderij. Haar vader, meneer Lammers (76), woont in een aanleunwoning naast hen. Zo leeft hij niet alleen, maar toch zelfstandig. “Het gaat in goede harmonie, en we hebben er veel plezier van.”

Deel:

‘Niet in m’n eentje in een flatje’

Mirjam: “Mijn man en ik wilden graag buiten wonen. Deze boerderij had een B&B-huisje, dat aan het huis vast zat. Toen zei ik: is dat niet iets voor jou pa, voor als je krakkemikkig wordt? Mijn man was ook redelijk enthousiast. We waren eerder ook weleens op zoek geweest naar een huis met een aanleunwoning of bakhuisje, dus het idee leefde het al langer.”

Meneer Lammers: “Ik vond het meteen ontzettend mooi hier, er is uitzicht naar alle kanten. Het is net de Panorama Mesdag. Ik moest er wel even over nadenken, want je levert toch een stukje vrijheid in. Maar ik vond het een fijn idee dat ik op mijn oude dag niet in m’n eentje in een flatje zit.”

‘We hebben een overeenkomst gemaakt’

Uiteindelijk ging het allemaal heel snel. Mirjam: “Wij zouden er eerst gaan wonen, en mijn vader zou er na een halfjaar bij komen, zodat wij hier eerst konden settelen. Maar toen kreeg hij een briefje in zijn brievenbus: iemand wilde zijn flat graag kopen. De dag daarop was de flat verkocht. Dat zagen we wel als leiding van Boven.”

Meneer Lammers: “We hebben een overeenkomst gemaakt om alles in goede banen te leiden. Het financiële gedeelte, maar ook wat je doet bij een conflict. Natuurlijk hebben we dat niet voor ogen, maar het is wel goed om er nuchter over na te denken. Ook naar de andere kinderen toe.”

‘Pa zorgt voor de kippen’

Mirjam: “Het is niet zo dat we de hele dag bij elkaar op de bank zitten. We hebben allebei een eigen huis en wonen en leven apart van elkaar.”

Meneer Lammers: “Naar de kerk pakten we allebei in onze eigen auto (momenteel niet vanwege corona), zo hebben we allebei onze vrijheid. We trekken ons eigen plan. Laatst ontdekte ik via Facebook dat Mirjam een nachtje naar Kijkduin was! Dat wist ik helemaal niet.”

Mirjam: “Pa helpt wel mee op het erf. Hij zorgt voor de kippen, dat is zijn afdeling. En op zaterdag doet hij allerlei onderhoudsklussen buiten, samen met mijn man. Dat vinden ze allebei gezellig.”

Meneer Lammers: “Ik probeer het wel op Pims manier te doen, want het is jullie huis.”

Mirjam: “Maar u geeft ook weleens tips, hoe het ook kan, en dat waarderen we ook.

‘Het is belangrijk om dingen bespreekbaar te houden’

Meneer Lammers vindt het ook gezellig om zijn kleinkinderen regelmatig te zien. “Als het zo uitkwam, bracht ik ze weleens naar sport of catechisatie (momenteel is dat niet nodig vanwege corona). Af en toe kook ik voor ze. Ik haal ook weleens een bord eten bij Mirjam, als ik laat thuis ben bijvoorbeeld. “

Mirjam: “Toen we niet bij elkaar woonden, at pa op een vaste dag bij ons, maar dat is nu niet meer zo. Het is nu net hoe het uitkomt. Soms heeft hij een pannetje soep voor ons, en dan hebben wij weer een kliekje voor hem. En als mijn eieren op zijn, haal ik ze bij hem.”

Meneer Lammers: “Voor mijn gevoel gaat het in goede harmonie. Het is belangrijk om dingen bespreekbaar te houden. En als iets niet prettig is, moet je het benoemen. Als Mirjams broer – mijn zoon – bij hen op bezoek komt, ga ik er bewust niet bij zitten. Zij moeten ook onderling met elkaar kunnen praten. Het is gek om je zoon dan niet te spreken, maar dat is een keuze die ik maak om het gezellig te houden. Een andere keer komt hij weer bij mij koffiedrinken.”

Zij hoeven geen structurele zorg te geven

Wat gebeurt er als meneer Lammers hulpbehoevend wordt?
Meneer Lammers: “Dan regelen we thuiszorg. Ik zou niet die claim op iemand willen leggen. Bij noodgevallen is het fijn dat Mirjam en Pim er zijn, maar structurele zorg hoeven zij niet te bieden. Toen ik nog alleen woonde, heb ik een hartinfarct gehad en toen moest ik zelf de ambulance bellen. Het was fijn geweest als er dan iemand vlakbij had gewoond.

Mirjam: “Het verzorgende zit wel in mij: ik werk in een verpleeghuis en toen ik een tiener was, heb ik ook mijn opa en oma verzorgd. Als mijn vader nu ziek wordt, zou ik best hem willen verzorgen. Ik ben nog jong en heb er de ruimte voor.”

Meneer Lammers: “Daar moeten we dan maar een contractje voor maken. Hopelijk komt het niet zover.”

Lees ook: Susan geeft onderdak aan een illegale economische vluchteling

Geschreven door

Hannah Zandbergen

--:--