Monnik Thomas Quartier nieuwe Theoloog des Vaderlands

De woorden ‘des Vaderlands’ zijn in jouw geval best bijzonder. Je bent geboren en opgegroeid in Duitsland, hebt de laatste jaren in Nederland gewoond en gewerkt, maar bent nu als monnik verbonden aan de Keizersberg-abdij in het Belgische Leuven.
“Klopt,” reageert hij. “Ik ben altijd al een grensganger geweest. Ik heb mijn hele leven in Duitsland gewoond, ook toen ik nog theologie studeerde in Nijmegen en daar later docent aan de Radboud Universiteit werd. Maar toen ik verliefd raakte op het kloosterleven ben ik naar Nederland verhuisd en lid geworden van de Willibrordsabdij in Doetinchem. Als persoon heb ik altijd Duitse wortels gehad; als theoloog voel ik me honderd procent Nederlander. En nu woon ik in België. Vanuit mijn benedictijner orde kwam namelijk de vraag op me af of ik de gemeenschap daar wilde versterken. Tja, wanneer ik als nieuwe Theoloog des Vaderlands ‘grensoverschrijding’ meebreng, kan dat alleen maar winst zijn.”

Voelt het vooral als een eer, of als een grote verantwoordelijkheid?
“Beide. Persoonlijk vind ik het een erkenning voor de getuigenis die ik als monnik, theoloog en schrijver al jarenlang afleg in de publieke ruimte. Tegelijk is het een uitdaging en een hele verantwoordelijkheid. Als eerste monnik ooit die zich Theoloog des Vaderlands mag noemen, wil ik een katholieke stem – in de breedste zin van het woord – laten horen in de samenleving. In alle bescheidenheid denk ik dat de rol van monnik daarvoor heel geschikt is.”

Waarom?
“Omdat het een vrij universele stem kan zijn, en in die zin oecumenisch. De belangstelling voor monniken en kloosters is juist in protestantse kring enorm. Ik word bijvoorbeeld vaak uitgenodigd om te spreken in protestantse stadskloosters, kerken en pioniersplekken in Nederland. In deze nieuwe rol hoop ik daar mijn bijdrage aan te blijven leveren, naast natuurlijk het commentaar geven op de actualiteit.”

Met een gift van tienduizend euro maakt de Vermeulen Brauckman Stichting het mogelijk de theologie breed over het voetlicht te brengen via een persoonlijk project. Kun je al een tipje van de sluier oplichten?
“Met mijn project ‘Profetenstemmen’ hoop ik op een creatieve manier verbindingen te gaan leggen tussen de Bijbelse profeten en profeten van nu. Met een groep schrijvers, dichters en musici wil ik een artistieke ruimte creëren om de stemmen van die oude profeten opnieuw te laten klinken, door ze – multimediaal – naast eigentijdse teksten te leggen. Daarbij wil ik actuele thema’s niet schuwen, zoals onze houding tegenover vreemdelingen. De theologie in dialoog brengen met het culturele en het artistieke leven, is trouwens een goede monnikentraditie. Het zou mooi zijn als we daar komend jaar publieksevenementen omheen kunnen organiseren. Ook met ‘Profetenstemmen’ hoop ik, vanuit mijn monastieke achtergrond en met steun van mijn medebroeders, iets toe te voegen aan alles wat eerdere Theologen des Vaderlands – ieder voor zich op knappe wijze – vóór mij hebben gedaan.”