‘Peter Pech’ en ‘juffrouw Snip’ 75 jaar getrouwd

“Het is Gods genade hoor,” zegt mevrouw Trenning-Veldman zacht, als ze de bos bloemen aanpakt die ze namens Visie heeft gekregen. Zij en haar man waren dinsdag 7 november 75 jaar getrouwd.

Een albasten huwelijk is een zeldzaamheid. Toch begrijpt meneer Trenning (95) al die aandacht niet. “We doen niets bijzonders.”

Harm ontmoette ‘zijn’ Maria in 1940, op een bruiloft van een gezamenlijke oom en tante. “Ik kwam bij haar aan het tafeltje zitten en stelde me voor. ‘Aangenaam, Peter Pech,’ zei ik. ‘Aangenaam, juffrouw Snip,’ zei Maria gevat. Nou, toen hadden we elkaar gevonden.”
“Ik was meteen smoorverliefd,” zegt mevrouw Trenning (94). “Waarom? Hij straalde zo veel liefde uit.”
“Ik twijfelde nog wat,” reageert meneer Trenning. “Nog steeds hoor. Haha!”
Mevrouw glimlacht. “Hij is nóg een knappe vent, maar toen helemaal. Mijn moeder zei zelfs: ‘Wat heb jij toch een lieve jongen.’”

We hadden clandestien een paar liter wijn gekocht

Na anderhalf jaar verkering trouwde het stel in 1942, midden in de oorlog. “Je moet je bedenken,” zegt meneer Trenning, “het was een heel arme tijd. En door de oorlog was er geen trouwauto te krijgen. We woonden in Groningen, Vlagtwedde, en gelukkig kon ik in een dorp verderop aan een auto komen. Het was er eentje met een aanhanger. Daarop stond een gaspot, die briketten en hout omzette in gas, als brandstof voor de auto. Ik vind het nóg jammer dat er geen foto van is. Met z’n zevenen reden we in die auto naar het gemeentehuis. Maria had een nieuwe roodbruine jurk aan, later heeft ze die zondags nog gedragen. Maar een fotograaf, bloemen… het was er allemaal niet. We hadden clandestien een paar liter wijn gekocht. En van de kruidenier hadden we kaakjes gekregen. Dat was het.”

Als ik me verveel met haar, ga ik een rondje rijden op de scootmobiel