Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Heb je geld dan heb je vrienden maar wat met succes?

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6:00 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag. 

Heb je geld dan heb je vrienden, maar wat als je succes hebt …? – PopUpGedachte 18 januari 2018

Het stormt. De regen slaat tegen de ruiten. Ergens aan de overkant tikt een losgewaaid stuk hout tegen een raam. Het voelt altijd dubbel. Ergens is het binnen daardoor extra ontspannen en warm, maar sinds de vluchtelingenkampen, terwijl dat toch al heel lang geleden is, kan ik niet anders dan de angst en vertwijfeling voelen van mensen die dit soort omstandigheden in tentjes moeten doorstaan, met hun kinderen. Én voelt het binnen gezellig en gelukkig dus. Gekke mix.

Ik lees weer de teksten van de dag op zoek naar wijsheid. Mijn poging om de dag bewust te beginnen. Het is een oud katholiek leesrooster en er staat een oude tekst over de voorgeschiedenis van Koning David, een psalm en een lezing over Jezus van Nazareth op de rol. Ik staar een poosje want ik vind geen verbinding. Ze hebben het alle drie zwaar, de aanstaande koning, de dichter en Jezus van Nazareth. Ze worden in een hoek gedrukt. In situaties die ik niet herken, niemand staat me naar  het leven dus wat moet je er mee. Dan valt er iets op. Alle drie worden ze in een hoek gedrukt omdat het hen góed gaat. Bij de jonge David is dat nog het opvallendst.

Na de overwinning op Goliath en de Filistijnen, die ze op de vlucht sloegen na het verlies van hun held en door het leger van Israel tot ver werden opgejaagd, komen de overwinnaars terug en dan zingt het volk: Saul heeft zijn duizenden verslagen, David zijn tienduizenden. Het volk is gered van een verschrikkelijke oorlog, het is Bevrijdingsdag, de jonge schaapherder heeft een fantastische rol gespeeld, de underdog heeft vol vertrouwen de positie van Israel hersteld en Saul wordt er niet blij van. ‘Saul was zeer ontstemd en ergerde zich hevig aan die woorden: Aan David geven zij tienduizenden, aan mij duizenden; alleen het koningschap ontbreekt hem nog maar!’ Vanaf dat ogenblik bekeek Saul David met afgunst. Hij deelde aan zijn zoon Jonatan en al zijn hovelingen mee dat hij David wilde doden.’

Een briesende koning vol laag-bij-de-grondse-jaloezie, die idiote en megalomane uitspraken rondslingert zonder enig zelfinzicht. Gelukkig hebben wij dat niet meer in deze tijd van democratische processen, he? Of toch? In elk geval, David heeft succes en moet nu vrezen voor zijn leven.

Jezus van Nazareth zit weer in een ander parket. ‘In die tijd’ staat er ‘trok Jezus met zijn leerlingen weg in de richting van het meer, maar een grote volksmenigte uit Galilea ging Hem achterna; er kwamen ook vele mensen uit allerlei streken van Israel omdat ze hoorden wat hij allemaal deed. Hij droeg zijn leerlingen op te zorgen dat er een bootje voor hem bij de hand was, als voorzorg tegen het opdringen van de menigte. Want hij had er velen genezen, met het gevolg dat allen die aan kwalen leden op hem aandrongen om hem aan te raken.’

Prachtige scene in Jesus Christ Superstar, waarbij van alle kanten zieken en melaatsen op hem afkomen, hem vastgrijpen, over hem heen klimmen en hij er uiteindelijk in ondergaat en uitroept dat het er te veel zijn.

Ze zeggen dat als je geld hebt, je vrienden hebt en dat je bij ongeluk leert kennen wie je echte vrienden zijn. Oftewel, dan is iedereen die normaal aan komt waaien opeens weg. Maar hier blijkt dat als de dingen goed gaan, op wonderlijke manieren, je opeens ook van alle kanten gedoe kunt krijgen. De koning is jaloers, de menigte dringt op.

Er wordt ons niet echt een soepele levensreis in het vooruitzicht gesteld in die oude teksten. Het zijn teksten die steeds weer mensen in de shit een hart onder de riem steken, met beloftes van redding. Maar er zijn er niet veel die ongestoord en soepel een leven kunnen leiden wat op rolletjes loopt. Oh wacht, ze komen wel voor. Maar dat zijn dan mensen waarvan de gelovigen tegen de Maker van de wereld klagen: zij zijn autoritair, agressief, mensonterend en leidden een zorgeloos bestaan, terwijl wij proberen om recht te doen aan de wereld, aan de ander, aan het goede en gebukt gaan onder tegenslag en andere shit.

Dat er gedoe en pijn in het leven werd voorspeld in de teksten wist ik al wel. Maar hier staat dat als het je goed gaat er ook nog weer allerlei mechanismes in werking treden van jaloezie tot overvraagd worden. Je kunt het beste je hele leven onder een steen blijven liggen. Of een ongeïnteresseerde klootzak zijn die zich aan niemand iets gelegen laat liggen.

Als je dat dan per se niet wilt, restje niet veel anders dan het vertrouwen dat je nooit alleen zult zijn in wat voor angst dan ook. Dat we de angst voor wat er zou kunnen gebeuren afleren, de angst voor de angst. Die vaak erger is dan de angst zelf. Zelfs als het gaat om je voorstellen hoe het is om in een tentje op Lesbos te zitten bij storm. Wie leeft, heeft sowieso pijn en verdriet en chaos te verstouwen, wie het goede zoekt blijft dat niet bespaard, soms wordt het alleen maar erger, je bent alleen niet meer alleen. Niet meer helemaal alleen. Daarvan getuigen de verhalen. Om ons een beetje vertrouwen te geven, af en toe het hoofd boven het maaiveld te doen uitsteken en als er dan op ingehakt wordt door anderen of door omstandigheden niet te zeer verbaasd te zijn. Dankzij dit soort verhalen. Heb het goed.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--