Ga naar submenu Ga naar zoekveld

De geringsten

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

De geringsten – PopUpGedachte vrijdag 2 november

In de verwarmingsbuizen borrelt het water. Ik heb haar zojuist aangezet en moet waarschijnlijk nodig bijvullen. Buiten is het koud. Het zou vast kouder moeten zijn in deze tijd van het jaar, maar het is toch koud. Zeker als het regent, dan wordt je er echt niet vrolijk van. De winter is begonnen en de wereld rolt rustig verder. Soms vraag ik me af of dingen veranderen. En over hoeveel tijd dan. Het is de zoveelste winter op het eiland Lesbos in een onmenselijk vluchtelingenkamp en een wereld die niet weet wat ze ermee aan moet, hulporganisaties die dag in dag uit dweilen met de kraan open en politici die zeggen dat het allemaal heel ingewikkeld ligt. Een jaar of vijf geleden was dat nog niet zo, dat is waar. Toen was er nog geen Lampedusa en nog geen Lesbos, tenminste; toen was het alleen nog vakantieland. Dat is het nog, maar het is ook meer. Toch vind ik het moeilijk terug te halen. Het is al zo lang zo. En kerkasiel, een godswonder, een eeuwigdurende dienst (moge de eeuwigheid zo snel mogelijk afgelopen zijn en het gezin iets meer veilige grond in Nederland hebben dan de vierkante meters van het oppervlakte van de kerk) maar ook weer niet zo nieuw. Het was al in de jaren ’90 en het was altijd al, voorzover ik me kan herinneren dat mensen met serieuze vluchtverhalen en moeilijke tijden in onze AZC’s vroegen om hulp tegen een al te hardvochtige staat. Verandert er nog iets? We gaan een weekend in als elke week en nemen even rust en pauze. Om maandag weer te beginnen, zoals onze ouders dat ook elk weekend deden toen wij nog kinderen waren. Hun ritme was iets anders, zij gingen misschien nog twee keer strak naar de kerk en weigerden op zondag te tanken omdat het werk zou zijn. Maar verder.

Waar moet ik kijken wil ik hoop houden? Niet naar kerkasiel per se want dat is een terugkeer naar wat we al deden en niet per se hoopvol. Dat het gebeurt, en hoe waanzinnig veel mensen er betrokken zijn, dat de documentaire van Tim Hofman over kinderpardon zo’n impact lijkt te hebben, dat is dan wel weer hoopvol. Wat moeten we zien?

Vandaag lees ik een beroemd geworden verhaal van Jezus van Nazareth. Het is in religieuze kringen altijd gebruikt om te zeggen dat we mensen die het moeilijk hebben moeten helpen, want daarmee helpen we God zelf. En dat is een oppervlakkige lezing van dit stukje tekst denk ik. Dit is het verhaal:

Alle volken zullen voor Hem, dat is Jezus uiteindelijk, bijeenge­bracht worden en Hij zal ze in twee groepen scheiden, zoals de herder een scheiding maakt tussen schapen en bokken. De schapen zal Hij plaatsen aan zijn rechterhand, maar de bokken aan zijn linker. Dan zal de Koning tot die aan zijn rechter­hand zeggen: Komt, gezegenden van mijn Vader, en ont­vangt het Rijk dat voor u gereed is vanaf de grondvesting der wereld. Want Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven. Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven. Ik was vreemdeling en gij hebt Mij opgenomen, Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed, Ik was ziek en gij hebt Mij bezocht, Ik was in de gevangenis en gij hebt Mij bezocht. Dan zullen de rechtvaardigen Hem antwoor­den en zeggen: Heer, wanneer hebben wij U hongerig gezien en U te eten gegeven, of dorstig en U te drinken gegeven? En wanneer zagen wij U als vreem­deling en hebben U opgenomen, of naakt en hebben U gekleed? En wanneer zagen we U ziek of in de gevangenis en zijn U komen bezoeken? De Koning zal hun ten antwoord geven: Voorwaar, Ik zeg u: al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders hebt gij voor Mij gedaan.

En dan zegt hij tegen degenen aan zijn linkerhand. Jullie hebben niet gedaan wat zij wel hebben gedaan, dus jullie zijn het bokje. Zij zullen dan zeggen: ‘hoezo niet’ en hij antwoordt dan: ‘al wat gij niet voor een van deze geringsten hebt gedaan, hebt gij ook voor Mij niet gedaan. En dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf, maar de rechtvaar­digen naar het eeuwige leven.’ 

En ik heb me altijd afgevraagd wie dan ‘deze geringsten’ zijn. Klinkt als zielige mensen want ze hebben eten nodig en een dak boven het hoofd, ze zitten in de bak en hebben dorst. En toch is niet logisch.

Het gaat hier niet om zielige mensen. Het gaat hier om mensen die op één of andere manier, ook al is het maar een heel klein beetje iets van die wil van God doen, iets van het goede op aarde brengen, iets van vergeving proberen, iets van die genade laten zien. En als je aan hen een kop water geeft, omdat je hun poging waardeert, of ze opzoekt in de gevangenis omdat je het lullig vindt dat ze vast zitten terwijl ze zich hadden ingezet, omdat je hen wilt kleden omdat ze in actie kwamen – elk van die handelingen is alsof die handeling aan God zelf hebt gedaan.

De kringloop van de wereld zal blijven kringlopen. En dat is deprimerend, of opluchtend, net hoe je erin zit. Maar ín die kringloop zijn er mensen die opstaan en mensen die blijven zitten, mensen die zich laten rondtollen en mensen die zelf keuzes maken, mensen die kiezen om dwars op het overlevingsinstinct iets te gaan doen, te gaan zeggen, te bemoedigen of te helpen. En hén zien, ook de ‘geringsten’ van hen – jezelf zo zien als je daar deel van bent, en beseffen dat dit de hoop van de wereld is en de mensheid zal worden afgerekend op de steun die ze al dan niet aan dezen hebben verleend – dat maakt dat ik de kringloop anders beschouw. En weer individuen zie: die een uurtje viering leiden in de kerk in Den Haag, die in discussies een stem verheffen om makkelijke oordelen te bevragen, die ook maar iets doen in lijn met wat Jezus van Nazareth deed. En dan beseffen hoeveel dat er zijn en dat zij om dat kleine of grote beetje wat ze doen – alle support verdienen. En dat als je die support gegeven wordt omdat je iets doet, te beseffen dat die niet voor jou bedoeld is maar voor het goede, voor God zelf, die toevallig even in jouw handen of woorden voelbaar werd voor de ander.

Heb een goed weekend. De kringloop draait wel. Maar steeds weer net anders. Met andere mensen en andere keuzes. Op het goede, op de liefde, op mensen en hoop. Heb het goed.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.


afbeelding
afbeelding.

Deze rubriek heeft een eigen boek: Lazarus staat op. Daarin zijn de 25 mooiste ochtendgedachtes van de afgelopen tijd gebundeld en geïllustreerd door Joanne Zwart.

Lazarus staat op | Rikko Voorberg | Vuurbaak | ISBN 9789460050404 | € 17,95

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--