Schep­pings­drift duikt in het verhaal van de schepping

En God zei
laat het groene gewas zichzelf bevrijden
door het terug te laten reizen
langs al wat dierlijk leven heeft
via bekken, snavels, monden
want de mensen met hun worteldrang
lieten zich door zaden ketenen
langs rivieren en steden

laat evenzo de in elkaar gedoken kroppen sla
uit hun rijen ontsnappen
uitgroeien tot woeste eilandstruiken
voortaan worden zij bezocht door bijen
                   
alle verlichting werd uitgeblazen
die wel licht geeft maar geen warmte
en de mensen verlieten hun huizen
om het vuur te verspreiden
elk moment kon er iets nieuws gebeuren
op het canvas van de nacht
zagen ze cellen dansen en combineren
syncopen ontsnappen
explosies van licht en kleuren

en alle dieren in de grote stamboom
klommen naar boven via soorten
langs Ordes, Klassen en Rijken
versmolten tot wonderlijke wezens
die nergens toe terug waren te leiden
zoogdieren lieten buiten zichzelf
hun kinderen rijpen
vogels begonnen kieuwen te krijgen
water stroomde gul over het land
om het vruchtbaar te maken
de maan trok haar deken weg
van gebaande paden
van melodieën en getijden
                   
en onder de boom stond een jongen
op een slangvormig instrument te spelen
verbaasd door het wonder dat hij leefde

zo vaak was hij gevallen, uit hogere sferen
of door een raam naar beneden, bijna gestikt
uit een pan met kokende olie gekropen
per ongeluk vergiftigd, net niet overleden

was het dat er een vloek op hem rustte
of juist dat iets hem graag zag leven
opdat hij deze tonen kon smeden?

de aarde was woest en leeg
muziek zweefde over de wateren
en hij hoorde dat het goed was

Anne Broeksma