‘Ik ben helemaal klaar met de kerk!’

“Omdat het zo ontzettend pijnlijk is, heb ik lang getwijfeld of ik mijn verhaal hier zou vertellen. Ik wil vooropstellen dat ik mijn verhaal niet vertel om de kerk in zijn algemeen, zwart te maken. Ik ben me ervan bewust dat een kerk vergeleken kan worden met een ziekenhuis vol zieke mensen die genezing nodig hebben. We leven in een gebroken wereld en ik weet dat er geen volmaakte kerk bestaat, maar we moeten er wél voor zorgen dat het een veilige plek is. Ik wil met mijn verhaal aantonen dat openheid binnen de kerk erg belangrijk is. Ik pleit ervoor dat iedereen die met kinderen werkt, in het bezit moet zijn van een VOG(Verklaring Omtrent Gedrag, red). Mijn zoon, en wij als gezin, zijn ernstig beschadigd. Ik wil voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen.”

We hebben niks aan onze zoon gemerkt’

‘Toen we een aantal jaar geleden de sleutel van ons nieuwe huis kregen, trok een goede vriend, tijdelijk bij ons in om ons te helpen met klussen. Een fijne regeling dachten wij, maar na een aantal weken veranderde zijn gedrag opeens. Hij werd erg schichtig richting ons. We zochten hier niks achter, totdat wij er een aantal weken later achter kwamen dat hij onze elfjarige zoon misbruikte. Ik kan niet omschrijven welke gevoelens er toen door ons heen gingen, dit was een nachtmerrie die werkelijkheid werd. De man, met wie wij al vijfentwintig jaar lief en leed hadden gedeeld, had zich vergrepen aan onze zoon! De grond verdween onder onze voeten, toen wij hierachter kwamen. 

Onze zoon vertelde dat de dader had gezegd dat wij erg boos op hem zouden worden als wij van zijn nachtelijke bezoeken afwisten. Onze zoon durfde daardoor niets tegen ons te zeggen en liep al weken met een vreselijk geheim rond. Ik vind het onbegrijpelijk dat we niks aan hem hebben gemerkt. We waren gebroken bij de gedachte aan het leed dat hem was aangedaan. Het enige wat ik nog tegen mijn zoon kon zeggen was: mag ik voor je bidden, ik heb even geen woorden meer.” 

De dader was al bekend bij de politie

“Tijdens onze aangifte bleek de dader geen onbekende van de politie. Hij was al eerder aangehouden in verband met het bezit van kinderporno. Na een slepende rechtszaak is hij uiteindelijk veroordeeld. Onbegrijpelijk dat hij al jaren in ons leven was, zonder dat wij dit wisten. Hij was notabene werkzaam in de kinderopvang! De schrik sloeg ons om het hart bij de gedachte wat hij met die kinderen zou kunnen doen en ik nam me voor om er persoonlijk voor te zorgen dat hij nooit meer met kinderen zou kunnen werken.

Helaas kwam ik er een aantal weken geleden achter dat hij opnieuw in contact stond met kleine kinderen. Ik werd zo naar van de gedachte dat hij opnieuw slachtoffers zou kunnen maken, dat ik de betrokkenen heb gewaarschuwd. Had iemand dat destijds maar bij ons gedaan.”

Niemand heeft ons gewaarschuwd

“Middenin deze verschrikkelijke periode kwam ik tevens tot de ontdekking dat de voorganger én de kerkleiding van mijn gemeente op de hoogte waren van de pedofilie van de dader. Hij was open geweest over zijn gevoelens en de kerkleiding had oogluikend toegestaan dat hij kinderporno keek. Ze dachten dat dit zijn behoeften zou kunnen onderdrukken en zou voorkomen dat hij tot daden over zou gaan. 

We zaten in een kleine kerkelijke gemeenschap waar ook veel familieleden en vrienden van ons zaten. Na rondvraag bleek dat veel gemeenteleden, mensen waarvan ik dacht dat het mijn broeders en zusters waren, op de hoogte waren van zijn pedofilie. Niemand, ook onze familieleden en vrienden niet, heeft ons hiervan op de hoogte gesteld. Iedereen wist dat hij onder hetzelfde dak als ons én onze twee kinderen verbleef.

Als we hadden geweten waar hij mee worstelde, hadden we hem tegen zichzelf, en onze zoon tegen hem, kunnen beschermen. Dan hadden we hem ook nooit bij ons laten logeren. Doordat iedereen erover zweeg, moest onze zoon zoiets ergs overkomen. In plaats van oogluikend toe te staan dat hij kinderporno keek, hadden de kerkoudsten hem van al het jeugdwerk af moeten halen en hem naar een therapeut moeten sturen.”

Onze zoon speelde nog met auto`s

“Ons vertrouwen in mensen en in de kerk is ernstig geschaad. We hebben het contact met betrokken familie en vrienden verbroken en besloten om geen voet meer over de drempel van een kerk te zetten. We nemen het deze mensen kwalijk dat zij ons niet hebben gewaarschuwd. Een simpel telefoontje had onze zoon kunnen beschermen tegen de verschrikkelijke dingen die hij moest meemaken. Onze jongen, die op zijn elfde nog met auto’s speelde, is zijn onschuld kwijtgeraakt en veranderd in een angstige jongen, die op elke straathoek denkt dat hij de dader ziet lopen. 

Ik pleit er daarom voor, dat iedereen die binnen de kerk met kinderen werkt, een VOG moet hebben. De dader was jeugdleider van onze kerk en leidde eveneens jeugdkampen, iets wat waarschijnlijk onmogelijk was geweest als hij een VOG had moeten hebben.”

Klaar met de kerk, maar niet met God!

“Mensen maken grote fouten. Ook binnen de kerk gaat er van alles mis, maar gelukkig mogen we weten dat God wél betrouwbaar is! Als Hij ons niet had geholpen, in deze zware periode, hadden we het niet gered. 

Het is inmiddels alweer heel wat jaren geleden dat wij de kerk de rug toekeerden. Ondanks dat ik had besloten nooit meer deel uit te willen maken van een ‘schijnheilige poppenkastgemeente’, begon ik de gemeenschap met andere gelovigen te missen. Ik miste de Bijbelstudies, de diepgaande gesprekken, het zingen en de contacten. Daarom ben ik recent op zoek gegaan naar een andere kerkelijke gemeente, waar wij ons bij aan zouden kunnen sluiten. Ik heb helaas gemerkt dat ik nog erg argwanend ben. Ik bekijk iedereen nog steeds met de gedachte: wat zou hij op zijn kerfstok hebben?

Ik besef dat ons vertrouwen in mensen en in de kerk weer moet groeien en dat dat zijn tijd nodig heeft. Er is te veel beschadigd om ooit weer onbevangen en vol vertrouwen in het leven te staan. Ik zou dit graag andere mensen en met name kinderen, willen besparen en daarom roep ik ter afsluiting nogmaals op: voorkom deze ellende en ga binnen de kerk met een VOG werken!”

* Brenda is niet de werkelijke naam van de geïnterviewde

Lees ook: Lies werd misbruikt door haar vader