Ga naar submenu Ga naar zoekveld

‘Televisiekijken is schadelijk en leidt af van Christus’

Slijpsteen

Het Reformatorisch Dagblad wierp ons onlangs deze prikkelende stelling van de bekende Amerikaanse baptistenpredikant en auteur John Piper voor de voeten. Hij meent dat tv-kijken in het algemeen een schadelijk effect op ons geestelijk vermogen heeft om de heerlijkheid van Christus te zien.

Deel:

“Daar ben ik het niet helemaal mee eens,” stelt Eric Velu, eindredacteur televisie bij de EO. “Het zou ook erg vreemd zijn als een tv-maker van de EO het eens is met deze stelling. Ik hoef er niet lang over na te denken om mooie vruchten van dit televisiewerk te zien. Dan denk ik aan mensen die Jezus hebben leren kennen door een programma, of bijvoorbeeld na een uitzending besloten de zending in te gaan. Dat raakt me in het diepst van mijn wezen; dat is de reden waarom ik televisie maak en echt geloof in dit medium.
Uiteraard weet ik dat John Piper vooral doelt op het grote grijze gebied waarin de boodschap niet zo duidelijk is, of het alleen draait om entertainment. Moet je dan anderhalf uur kijken naar een flinke dosis vloeken, geweld en misschien wel vrije seks? Nee, liever niet. Vooral tegen naakt heb ik als gezonde man de nodige bezwaren: dat kun je niet relativeren, bloot is nou eenmaal bloot. Een vechtpartij kan ik daarentegen makkelijker relativeren of symbolisch zien. Voor mij is het vooral belangrijk dat wat er in een programma of film gebeurt ook echt bijdraagt aan het verhaal. Als dat zo is, kan ik wel wat hebben.”

Brandstapel
“Los van de discussie over de schadelijkheid heb ik gemerkt dat veel niet-christelijke programma’s of films mij wel degelijk een boodschap kunnen vertellen. Vaak genoeg haal ik uit een seculiere film een waardevolle boodschap, die soms zelfs mijn blik op Christus verscherpt of mij meer inzicht geeft in de motieven die mensen kunnen hebben. Dat vind ik heel verrijkend. Wil je die diepere laag ontdekken, dan moet je wel na afloop de tijd nemen om na te denken over wat je hebt gezien. Vooral na het kijken van een film lekker nabomen en reflecteren met een goeie vriend vind ik heerlijk en zinvol. Dat heeft al heel wat mooie gesprekken opgeleverd, ook met mijn niet-christelijke vrienden. Bewust kijken lijkt me dus een goed handvat; dat is veel beter dan de oproep om alle tv’s de deur uit te doen – dan gooi je met het kind het badwater weg.”

Heilig
MBO-student Gerwin de Vries uit Drachten ziet dat anders. Hij stelt klip en klaar: “Ja, tv-kijken leidt af van God. Vraagt God ons in Romeinen 12:1 niet om een levend, heilig en God welgevallig offer voor Hem te zijn? De Dikke Van Dale vertelt ons dat heilig-zijn neerkomt op rein-zijn. Je kunt dus heilig zijn als je rein bent. Natuurlijk is niemand zonder zonde, maar toch moeten alles in het werk stellen om daarnaar te streven, want dan leven we tot Gods eer. Daarom moet je steeds de vraag stellen of de film of het programma waar je naar kijkt, heilig en rein is. Vaak zal dit niet het geval zijn, want zonder naakt of geweld is een film tegenwoordig geen goede film, zo lijkt het vaak. Het trekt anders geen groot publiek en dan is het dus niet interessant. Natuurlijk zijn er ook goede programma’s, die geen kwaad kunnen, maar hoe dan ook vraagt God ons om in de ware eredienst te stappen en dus heilig en rein te zijn. Mijn conclusie? De tv leidt te veel af van God.”

Vruchtbaar
“Deze uitspraak van Piper vind ik erg kort door de bocht en ik ben het er daarom voor de helft mee eens,” stelt Jarno van Dijk uit Genemuiden, in het dagelijks leven productiemedewerker. “Tv kan inderdaad afleiden van Christus en tijd roven die beter kan worden besteed. Ook kan televisie verkeerde invloeden uitoefenen op je denken. Maar je kunt niet alle programma’s of films over één kam scheren. Vergeet niet dat door middel van christelijke televisie jaarlijks miljoenen mensen wereldwijd worden aangeraakt door Gods Geest. Ze komen tot geloof, worden lichamelijk genezen en vinden heling en bevrijding voor hun ziel. Ook door middel van onderwijs worden gelovigen opgebouwd en bemoedigd in hun wandel met God. Tv-kijken kan dus ook opbouwend en vruchtbaar zijn voor gelovigen en niet-gelovigen zelfs tot Christus leiden. Het ligt er dus erg aan wát je op televisie kijkt.”

Vlees
Els van Dijk, directeur van de Evangelische Hogeschool, vindt eveneens dat de stelling van Piper de nodige relativering behoeft. “In wat de predikant nu beweert, veronderstelt hij dat televisiekijken altijd inhoudt: vermaakt worden door zondige praktijken. Toegegeven, er zijn teveel programma’s die deels bestaan uit de ingrediënten die Paulus de ‘werken van het vlees’ noemt. Die programma’s staan haaks op een christelijke levensstijl en nodigen je uit tot wereldgelijkvormigheid. Seksualiteit is zo’n thema waaraan dat goed te zien is. Televisie heeft naar mijn overtuiging er in belangrijke mate aan bijgedragen dat de seksuele moraal enorm verschoven is. Daardoor beseffen en erkennen steeds minder jongeren (maar ook ouderen) wat een bijbelse visie op seksualiteit inhoudt, en vervolgens uitwerkt.”

Oogkleppen
“Maar televisie is niet alleen kommer en kwel. Er zijn naast gezonde ontspanning ook (informatieve) programma’s die helpen de wereld te analyseren waarin wij leven of die eraan bijdragen een mening te vormen over belangrijke actuele en maatschappelijke kwesties. Dat is voor een christen belangrijk. Wij moeten niet met oogkleppen op lopen. Als wij een Woord voor deze wereld willen hebben, zullen we moeten weten waar in deze wereld dringend behoefte aan is. Natuurlijk betekent dat niet dat ik naar allerlei zondige programma’s moet gaan kijken om te bezien wat de zonde inhoudt. Integendeel. En het is ook niet zo dat ik voor een visie op de cultuur waarin ik leef afhankelijk ben van de televisie. Maar het kan wel een handig hulpmiddel zijn. Als vroeger iemand uitgescholden werd, was de reactie vaak: ‘Wat je zegt, ben je zelf.’ Als variant hierop kan ik stellen: ‘Wat je kijkt, ben je zelf.’ Je kijkgedrag kan een belangrijke graadmeter van je geestelijk leven zijn. Galaten 5 als uitgangspunt nemen, is zo gek nog niet.”

--:--