Thuis in een vol of leeg huis

'De kinderen bruisen van de ideeën'

“Als iemand mij voor de coronacrisis had gezegd dat we een maand met z’n tienen in één huis moesten zitten, had ik daar erg tegen opgezien. Nu is het inderdaad geen makkie, maar het valt me meestal mee. Wat ik heel mooi vind, is dat de kinderen bruisen van de ideeën om anderen te bemoedigen. Ze maken bijvoorbeeld kaarten en tekeningen, of bedenken een dansje dat ze opnemen en opsturen. Ook kinderen die daar normaal gesproken helemaal niet van zijn, doen nu mee.

Aan de andere kant is het intens. Er is veel interactie tussen de kinderen, waardoor sommige relaties onder druk staan. Soms komen mijn man Klaas-Jan en ik handen en voeten tekort om iedereen te helpen met hun schoolwerk. ’s Ochtends hebben we allebei het gevoel dat we niet voldoende hebben geslapen. Klaas-Jan en ik zitten in het aanbiddingsteam van de kerk. Elke dag nemen we een lied op dat we ter bemoediging rondsturen in de gemeente. Dat moment helpt mij om me op God te richten en mijn kracht van Hem te verwachten en ontvangen. Het is fijn dat we een moment hebben waarop we samen muziek kunnen maken. De kinderen weten dat ze ons dan even niet mogen storen”

Anneke van Kalkeren (41) heeft samen met haar man Klaas-Jan (42) acht kinderen, onder wie vier gezinshuiskinderen. De jongste is 8, de oudste 19.

“Soms voel ik me eenzaam, maar niet verlaten”

"Aan het begin van deze periode vond ik het prima en rustig om geen mensen te zien. Ik kwam tot mezelf. Later werd het moeilijker. Ik ontvang van niemand een aanraking: geen knuffel, geen arm om me heen. Ik onderhoud mijn contacten door te bellen of videobellen, maar eigenlijk doe ik dit best weinig. Twee jaar geleden is mijn moeder overleden, waarna ik anders naar het leven ben gaan kijken. Dit is ook weer zo’n moment: alles valt weg en ik heb de keuze dingen opnieuw in te vullen.

Zo realiseer ik me nu dat ik het niet zo erg vind dat er in mijn werk bepaalde opdrachten wegvallen. Ook kom ik erachter wie m’n echte vriendinnen zijn. Ik merk dat er veel aandacht is voor kwetsbare groepen – volledig terecht – maar de gezonde singles die nu alleen thuiszitten, worden snel vergeten. Soms voel ik me eenzaam, omdat ik niemand om me heen heb. Maar ik voel me niet verlaten. Ik haal kracht uit mijn relatie met God. Hij is er altijd en is nog steeds de goede God die altijd zorgt.”

Mieke de Gala (33) is single en woont alleen

Beeld: Eljee Bergwerff