Vertrouwen als een kind

Tegenwoordig wordt geloven vaak als moeilijk ervaren. Mensen hebben het gevoel dat het vroeger allemaal anders en duidelijker was. Je had de kerk en je had de wereld. Wij tegenover zij. Je accepteerde dat die ander anders dacht en anders leefde.

Natuurlijk waren er toen ook tegenstellingen in de kerk. Maar dat was ook weer simpel terug te brengen tot ‘orthodox’ en ‘vrijzinnig’. In het kerkelijk landschap had je ‘zware’ en ‘lichte gemeenten’. Zo simpel is het allemaal niet meer. Misschien is het ook nooit zo simpel geweest. Nu denken we ‘in eigen kring’ heel verschillend. De verschillen lopen dwars door de kerken, soms zelfs dwars door je eigen gemeente.

Geloven als een kind

Er zijn mensen die het gesprek ontwijken, wanneer je hen confronteert met de actuele vragen. ‘Hoe moeten we de Bijbel lezen?’, ‘Wat staat er nu echt?’ Dan is het antwoord: ‘Ik geloof als een kind.’

Geloven als een kind. Het is niet letterlijk terug te vinden in de Bijbel, maar het is ongetwijfeld ontleend aan een uitspraak van Jezus. Een voorbeeld daarvan staat in Matteüs 18:3. Maar wat is dat eigenlijk, ‘geloven als een kind’? Heb je dan geen vragen meer? Hoef je dan geen moeite meer te doen om uit te zoeken wat waarheid is en hoe de zaken écht in elkaar zitten? Ik denk dat iedereen de ervaring heeft dat juist kinderen een heleboel vragen hebben. Kinderen zijn nieuwsgierig. Ze vragen je het hemd van het lijf. Wat is dat? Hoe heet dat? Waarom mag dat niet? Wat betekent dat?

Is het gevaarlijk vragen te stellen?

Kinderen hebben volop vragen. Dat kan juist bij volwassenen minder zijn. Als een volwassene eenmaal bepaalde denkbeelden heeft, zeker wanneer het godsdienst betreft, vindt hij vragen daarover gevaarlijk. Veel volwassenen houden het liefst vast aan het oude. Zo hebben we het altijd gedaan.

• Lees ook: God is groot genoeg

Antwoorden accepteren

Een ander kenmerk van een kind is dat het veel ontvankelijker is voor antwoorden. Het is geneigd om vooral te geloven wat papa en mama hebben gezegd. Vertrouwen als een kind. Het geloof van een kind, zoals Jezus het bedoelt, is onvoorwaardelijk aannemen, accepteren wat de Ander je vertelt.

Eerlijk vragen stellen

Laten we als volwassenen elkaar aanmoedigen om vragen te stellen. Laten we ons samen afvragen wat God nu werkelijk heeft gezegd. Durf jij het? Durf jij eerlijk te zeggen dat je iets echt niet begrijpt? Dat diep in je hart ook die twijfel leeft? Dat de vragen van een ander ook jouw vragen zijn? Als je gelooft als een kind, stel je veel vragen aan God. Dan ben je ervan overtuigd dat het antwoord bij Hem te vinden is.

Komende week is het biddag.
Vraag alles aan God.
Als een kind.