Vraag niet om vergeving
Je hebt er geen recht op
We doen het eigenlijk allemaal. Als we iemand benadeeld of gekwetst hebben, vragen we om vergeving. Maar eigenlijk zouden we dat niet moeten doen.
De reden daarvoor is, dat we door het vragen van vergeving de ander opnieuw met een probleem opzadelen. Als ik een probleem veroorzaakt heb door de ander te beledigen, zou ik de zaken omkeren als ik hem vraag: Wil je me vergeven? Want dan zeg ik: ik heb er een probleem mee dat je boos op me bent en jij moet het maar oplossen. Eigenlijk zeg ik dan: jij veroorzaakt mijn probleem. Nee, ik moet ik de verantwoordelijkheid om het probleem op te lossen niet bij de ander leggen. Het oplossen van het probleem is mijn taak.
Excuus aanbieden
Ik kan hooguit m'n excuus aanbieden en spijt betuigen: 'Ik ben fout geweest'. Daarmee zeg ik ook: 'Ik begrijp dat je boos bent. Je hebt het recht om boos te zijn en boos te blijven. Ik schik me naar jou en aanvaard de consequenties van mijn daden'.
Belijden
Dit is wat de Bijbel noemt: het belijden (van zonde of schuld). Dat is zo in je relatie met God - vooropgesteld dat je een kind van God bent. Heel strikt genomen hoeven we niet om vergeving te vragen, maar mogen we de vergeving aanvaarden op het moment dat we onze zonde belijden (1 Johannes 1:9).
Of we in de relaties met mensen ook altijd vergeving ontvangen, is niet zeker. Als de ander ons dat niet kan geven, moeten we de gevolgen van ons gedrag aanvaarden. We kunnen er niemand anders op aankijken, dan alleen onszelf.
Auteur: Roeland Klein Haneveld
