Wat is er 'goed' aan Goede Vrijdag?

PopUpGedachte 19 april 2019 – Goede Vrijdag

Vandaag is het de dag van met stomheid geslagen zijn, van het onafwendbare dat toch moest komen, maar dat zo hard kwam dat het toch allerverschrikkelijkst pijn deed. Vandaag is het de dag van de afrekening met idealen en hoop en verlangen, de dag van de kruisiging. Vandaag is het de dag dat er machten in ons universum zeggen dat je niet naïef moet zijn over de wereld, dat het een harde plek is en dat er geen ruimte is voor zachte krachten. Vandaag is het de dag dat het voorbij is met de mooie woorden, de mooie wonderen, de mooie mens. Vandaag is het Goede Vrijdag.

'Goed? Waarom noem je mij ‘Goed’?', zei Jezus ooit tegen een jonge man die een vraag stelde en hem had aangesproken als ‘Goede Meester’. 'Waarom noem je mij ‘goed’ want niemand is goed dan God alleen.'

Ook is deze vrijdag de dood van God. Het grote niets. De ervaring van zovelen in zoveel tijden en plaatsen dat de hemel dicht zit en de wereld niet geeft wat je nodig hebt en er géén Goddelijke stem in je oor fluistert, geen Goddelijke hand in je rug te voelen is, helemaal niets. En je dan zowel aan de wereld, als aan de ander, als tegen de Eeuwige roept of fluistert: mijn God. Mijn God. Waarom heb je me verlaten.

Het is vandaag dat Jezus van Nazareth sterft. Hij stierf om alles wat mooi is en schoon is te behoeden voor alles wat lelijk en leeg is. Om dat door het duister heen te slepen naar de andere kant. Voor vandaag een oud gedicht, een lijfgedicht, een tekst over samen en namen en voor alles waar vandaag JC zijn leven voor geeft.

Het origineel is van Pádraig O' Tuama, ik heb het ooit eens vertaald:

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest
In de naam van goed zijn en lief zijn en gebroken maar samen
In de naam van zinvol en leven en dat je me toch niet belazert
In de naam van donker en licht en het schemer daartussen
In de naam van maaltijd en delen en kampvuurtjes blussen
In de naam van daadkracht en vrede en een ervan verlost zijn
In de naam van eten en drinken en biechten met miswijn
In de naam van verdriet, en spijt en hevige obsessie
De naam van heilige woede en een geest van agressie
In de naam van vergeven en hopen dat ik ooit kan vergeten
In de naam van de vader, de zoon en de geest met mij weten
In de naam van wat schoon is en scheef is en wat steeds weer kapot gaat
In de naam van rotsvast belijden dat met twijfel een paar maakt
Komen we hier samen,
een tafel vol vreemden,
we hopen op droomland
maar vrezen te geven.
Om ons denken te voelen
en echt te gaan leven
Om ons weer echt even mensen te weten
en het mooier dan voordoen voor nu te vergeten
In de naam van theo- en filo- of wat voor sofie
In de naam van werk en studie en nieuwe familie
In de naam van verlangen en liefde en donkere obsessie
In de naam van verloren en eenzaam en diepe depressie
In de naam van het nut en het dwaze en het totale zinloze
In de naam van de hetero, de homo en de parttime seksloze
In de naam van Jozef en Jezus en Maria’s vragen
In de naam van dat wat ik eigenlijk niet meer kan dragen
In de naam van helen en scheiden en breken en tranen
In de naam van therapie en pillen en verdwijnende banen
In de naam van al zijn vergeten, dat ik ooit echt kon lachen
In de naam van een heilig verdwaald zijn, wereld-vreemde gedachten
In de naam van goed zijn en vriend zijn en een heel bewust even
In de naam van thuis zijn en veilig en echt samen leven.

Een Goede Vrijdag

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Rikko Voorberg (38) is theoloog, schrijver, ‘activist/kunstenaar’ en initiatiefnemer van o.a. ‘We gaan ze halen’.

Wil je betrokken raken bij het werk van Rikko? Kijk dan hier.