'Al is Tijs nog zo snel, omikron achterhaalt hem wel'

Op een grijze woensdagmorgen kleurden er ineens niet één maar twee streepjes rood op een van de vele door ons gebruikte corona-testkits. Een positieve test bij één van de kinderen, die overigens nog niet tot ziekteverschijnselen heeft geleid.

Maar dat betekent wel isolatie voor haar: geen fysiek contact met andere gezinsleden, dus op haar kamer – en quarantaine voor ons in de rest van het huis. Toch vreemd en ongemakkelijk. Het werk gaat grotendeels door (in no-time werd er een radiostudiootje gebouwd op de studeerkamer), maar dochterlief zit ineens met een zee van tijd die ze in haar eentje moet doden.

En dat allemaal voor een variant van het virus, de omikronvariant, die echt een stuk minder heftig is dan voorgaande varianten. Zeker, je kunt er nog steeds (heel) ziek van worden, maar tot ziekenhuis-, laat staan ic-opnames, leidt het vooralsnog nauwelijks.

Juist omdat die omikronvariant minder ziekmakend is, had ik net besloten dat ik geen booster zou nemen. De booster beschermt wel een tijdje beter tegen corona, maar eerlijk gezegd schat ik in dat mijn lichaam dat ook zonder booster zou redden. Ik ben tweemaal gevaccineerd immers en heb voor zover bekend geen onderliggend lijden. En ik ben nog piepjong, zoals u weet.

Ik zag een soort wapenwedloop voor me: bij iedere nieuwe variant doen we weer een booster, die dan niet precies is gemaakt voor die variant. Want de varianten verspreiden zich sneller dan de vaccinmakers een nieuw vaccin kunnen maken – en vooral dan ze kunnen uitrollen. Lijkt me geen heilzame weg. Er blijkt zoiets te bestaan als vaccinimmuniteit, dat je T-cellen – een soort geheugencellen die in actie komen als het virus je lijf binnendringt – lui worden als je te vaak vaccineert. Wat ‘te vaak’ is, is overigens niet bekend.

Dus ik dacht dapper weerstand te bieden aan de boosterdrang van kabinet en OMT. Totdat de nieuwe minister op zijn eerste persconferentie vertelde: “Als je geboosterd bent, hoef je niet in quarantaine bij een positieve test van een gezinslid.”

Oeps, dacht ik toen. Als ik blijf weigeren te boosteren en één van de kids test positief, benadeel ik de EO. Dus: ik als een haas naar het prikcentrum, dat begrijpt u.

Maar helaas. Al is Tijs nog zo snel (nou ja…), omikron achterhaalt hem wel. Want de booster telt pas als hij een week in je lijf zit.