Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Annemarie en haar grote gezin doen mee met 'Waar doen ze het van?'

’Er zijn veel vooroordelen over grote gezinnen’

Annemarie Geerts is moeder van zeven kinderen (de oudste is twintig jaar en de jongste drie jaar) en zwanger van hun achtste. Samen met haar gezin doet zij mee aan het televisieprogramma Waar doen ze het van? Waarin verschillende families een inkijkje geven in hun financiën. Annemarie vertelt aan Eva hoe zij hun financiën op orde houden en waar zij wel en niet op bezuinigen.

Deel:

‘’Ik heb de studie Management en Recht gevolgd. Toen raakte ik onverwacht zwanger. Ik dacht ik dat mijn carrière later zou gaan oppakken. Maar toen ik moeder werd, dacht ik: dit vind ik veel te leuk. Toen de oudste drie kinderen naar de bassischool gingen, ben ik vrijwilligerswerk gaan doen. Maar ik verloor mezelf in het werk. Ik ben te ambitieus. Dat werkt niet als je zo’n groot gezin hebt. ‘’

‘’Toen ons vierde kind werd geboren ben ik gaan schrijven over mijn leven met een groot gezin. Dat bleek een succes. Ik werd onder andere gevraagd om columns te schrijven. Nu vul ik mijn tijd met het schrijven van artikelen. Bedrijven benaderen mij voor schrijfklussen. Officieel word ik een influencer genoemd. Maar dat woord vind ik niet zo bij me passen. Ik hou het erop dat ik schrijf.’’

Inkomen

‘’Het inkomen van mijn man Maarten is ons inkomen. Hij werkt in de ICT. De kleine bedragen die ik verdien met schrijfopdrachten zijn voor uitjes. Verder ben ik thuismoeder. Eigenlijk wilde ik helemaal geen kinderen. Ik kom uit een ondernemersfamilie. Ik wilde een eigen bedrijf of winkel starten. Ik heb vroeger nooit een kindje vastgehouden, of een luier hoeven te verschonen. Kraamvisite deed me niks. Ons eerste kind, was het eerste kindje dat ik vasthield.’’

‘’Ik kreeg drie kinderen in drie jaar. Ik ben een bezige bij en heb graag mijn handen vol. Toen de derde naar school ging viel ik in een gat. Ik verlangde naar een vierde kind. De eerste drie zaten dicht op elkaar. Voor Guus, ons vierde kind had ik alle tijd. Echt een verademing.’’

Je kunt mensen niet uitleggen hoe het is om een groot gezin te hebben

‘’Nummer vijf werd een tweeling. Met een tweeling kom je altijd handen te kort. Je bent nooit klaar. Zo wilden we de babyfase niet afsluiten. Toen de tweeling groot genoeg was, wilden we toch graag weer een kind. Maar nummer zeven bleek toch ook geen afsluiter. Inmiddels ben ik zwanger van ons achtste kind. Ik denk dat dit kindje wel echt onze laatste is. Ik ben 44 jaar en bejaard in moederland. We lopen nu extra risico op complicaties.’’

‘’De oudste twee kinderen hebben verkering. In de weekenden zitten we vaak met zijn twaalven aan tafel. Je kunt mensen niet uitleggen hoe het is om een groot gezin te hebben. Zo’n gezinsdynamiek moet je ervaren. Dat is zo leuk, elke dag weer. Een groot gezin is niet voor iedereen weggelegd, maar ik kan het je zeker aanraden. Het groepsgevoel. De samenwerking met elkaar. Dat is zo mooi om te ervaren.’’

Vooroordelen groot gezin

‘’Er zijn veel vooroordelen over grote gezinnen. Dat is ook een reden waarom we aan het programma Waar doen ze het van? mee hebben gewerkt. Om het tegendeel te bewijzen. Voordat ik zelf een groot gezin had, dacht ik bij grote gezinnen aan chaos en onverzorgde kinderen. Of dat die mensen zoveel kinderen hadden omdat ze strenggelovig zijn en geen vrije keuze hebben.’’

Onze redding in alles is: eerst sparen, dan pas uitgeven

‘’Nu ik zelf een groot gezin heb, hoor ik regelmatig: ‘Wat is het bij jullie netjes.’ Of ‘Wat zijn jullie kinderen lief en wat luisteren ze goed.’ Mensen denken dat ik geen leven heb. Maar ik doe aan paardrijden, motorrijden en ik klus veel. Maar wat ik ook doe, die vooroordelen zullen blijven. De mentor van mijn dochter blijf maar vragen of haar ouders wel tijd voor haar hebben. Ze moet zich dan echt verdedigen. Zij zegt: ‘Ik krijg misschien wel meer aandacht dan andere kinderen. Mijn moeder is altijd thuis.’

‘’Waar doen ze het van? Geeft een mooi inkijkje in ons leven. Wij hebben een gezamenlijke rekening waar geld opgestort wordt. Daar koop ik boodschappen en kleding van. Als ik meer geld nodig heb, krijg ik meer. Maarten maakt ieder jaar een uitdraai met onze inkomsten en uitgaven. Elk jaar bepalen we samen onze spaardoelen. Onze spaardoelen zijn: zonnepanelen, een nieuwe auto en we willen met z’n allen weg.’’

‘’We sparen al veertien jaar. Onze redding in alles is: eerst sparen, dan pas uitgeven. Ik ben heel tevreden over onze financiën. We hebben nooit gezeur over geld. Onze pubers willen nog weleens hun fietsgeld uitgeven in de schoolkantine. Dan hebben ze geen geld om hun band te laten plakken. Dan moeten ze naar huis lopen. We zijn best streng daarin. Dat is een leerzame les voor ze. We willen het goede voorbeeld geven aan onze kinderen. Ze zien dat we eerst sparen, en zoveel mogelijk zelf proberen te repareren. De kinderen leren zelf hun fiets te repareren. Mijn man is nu zelf het huis aan het schilderen. Daar besparen we ontzettend veel mee. De kennis over welke verf we kopen en wat we allemaal nodig hebben delen we met onze kinderen.’’

Duurzaamheid of gemak?

‘’Ik vind het heerlijk om in de keuken te staan. Ik kook echt uitgebreid, met altijd een toetje. Samen uitgebreid eten brengt gezelligheid. De kinderen komen daardoor graag thuis eten. Het ruikt ook zo lekker in huis. We zijn gesteld op bepaalde merkproducten. Verder denk ik wel bewust nu over seizoensproducten. In de winter eten we veel boerenkool en zuurkool. We zouden wel minder vlees kunnen eten. Soms kies ik voor gemak. Drie keer wasjes draaien op een dag is niet zo milieubewust. Op andere manieren zijn wel weer duurzaam bezig. Door veel zelf te repareren bijvoorbeeld en tweedehands te kopen.’’

Tevredenheid

‘Vroeger kregen vriendinnen van mij een dure scooter. Ik moest het doen met een tweedehands puch. We hadden het wel breed thuis, maar mijn ouders leerden mij dat niet alles nieuw hoeft te zijn. Dat ik zelf moest sparen als ik een brommer wilde. Tevreden zijn met wat je krijgt. Dat zie ik ook terug bij onze kinderen. ‘’

‘’Daar ben ik mijn ouders zo dankbaar voor. In onze woonplaats Den Haag is status alles. Ik weiger daarin mee te gaan. Veel kinderen missen tevredenheid. Vier keer per jaar organiseer ik zelf een kledingbeurs. En dan ruilen we gewoon. Meiden met grote vuilniszakken vol kleding gaan blij naar huis.

Milieuactivisten zien niet wat wij terugdoen voor het milieu

‘’Ik ben best zenuwachtige voor de reacties die er komen op het programma. Op Instagram word ik veel gevolgd door milieuactivisten. Zij zien ons als zware milieuvervuilers, alleen zien zij niet wat wij terugdoen voor het milieu.  Ik maak me het meeste zorgen om de kinderen. Maar ik laat mijn mond niet snoeren. Wij hebben ook een verhaal te vertellen.’’

Waar doen ze het van? Vanaf 23 september op NPO 1. Je kunt Annemarie Geerts volgen via demammavan

Fotocredits: Claudia Kamergorodski
De foto bij dit artikel is de cover van het boek Heel veel liefde, geschreven door Claudia Kamergorodski  en Alice ten Napel. Een boek vol mooie foto's van grote gezinnen. Ten Napel en Kamergorodski vroegen de gezinnen onder andere naar hun verdeling in het gezin en of de droom voor een groot gezin er altijd al was geweest. Een indrukwekkend boek met prachtige portretten in woord en beeld.

Geschreven door

Judit van Dijk-Besters

--:--