Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Arjanne: ‘Ik dacht dat ik moest kiezen tussen God en een vrouw’

‘Ik heb 27 jaar lang gedacht dat homoseksualiteit slecht was’

Arjanne Holsappel (32) groeit als jong meisje op in een zwaar orthodoxe gemeente. Wanneer ze erachter komt dat ze op vrouwen valt, besluit Arjanne dat ze voor altijd alleen zal moeten blijven. Arjanne: “Ik was op een gegeven moment zo eenzaam dat ik pijn in mijn lichaam voelde.”

Deel:

“In de tijd van de basisschool had ik een lichte interesse in jongens, maar dat veranderde al snel toen ik in de puberteit kwam. Ik merkte dat ik me aangetrokken voelde tot vrouwen. Dat waren vooral vrouwen die zo’n tien jaar ouder waren dan ik, dus eerst dacht ik dat ik hen zag als een soort rolmodel. Op mijn zestiende heb ik nog verkering gehad met een jongen, maar dat ging al snel uit,” vertelt Arjanne.

Arjanne bezoekt op latere leeftijd een psycholoog, die haar helpt om haar gevoelens ruimte te geven. “De psycholoog had door dat ik op vrouwen viel en zag dat ik deze gevoelens vermeed. Op mijn 25e ben ik officieel uit de kast gekomen, naar mijn omgeving en naar de persoon op wie ik verliefd was. Zij zei: ‘Ja, dat weet ik al tien jaar!’ Het was voor mijn omgeving prima om uit de kast komen, maar absoluut niet om er ook iets mee te doen.”

Eenzaamheid

“Vanuit mijn geloof en opvoeding was ik ervan overtuigd dat als ik op vrouwen val, ik de rest van mijn leven alleen moest blijven. In het begin had ik vrede met dat idee. Het was wat het was. Wel heb ik heel lang stiekem de hoop gehad om toch een relatie met een man te krijgen, maar dat gaf ik op een gegeven moment op.”

Eenzaamheid was mijn persoonlijke hel

Ondanks Arjanne’s stellige overtuiging, wordt haar gevoel van eenzaamheid te groot. “In mijn lichaam voelde ik letterlijk de pijn van mijn eenzaamheid. Mijn gezondheid ging eronder lijden. Die eenzame jaren waren mijn persoonlijke hel. In 2017 ben ik door alle stress vier maanden lang psychotisch geweest. Daarna moest ik afscheid nemen van een psycholoog waar ik een hechte band mee had. Dat was het moment dat ik brak en tegen God zei: ‘Ik kan niet meer alleen zijn. Ik heb liefde nodig.’”

Vanaf dit moment bidt Arjanne God voor een vrouw in haar leven. “Ik was vroeger ontzettend religieus. Ik probeerde God in alles te behagen, maar ik was eigenlijk ook een beetje bang voor Hem. Voor mijn gevoel was Hij een heel strenge God die van alles van mij wilde. Ik ben studies over homoseksualiteit gaan beluisteren en kwam erachter dat je als christen hier ook een andere mening over kunt hebben. Dat opende mijn ogen, want ik heb 27 jaar lang gedacht dat het slecht was.”

Relatie

Arjanne wil haar eenzame leven achter zich laten en schrijft zich in bij Funky Fish, een christelijke datingsite. “Hier kwam ik in gesprek met Mariëlle. We wisselden onze nummers uit en besloten met elkaar op date te gaan. We hadden meteen een enorme klik. De hele avond zaten we stralend tegenover elkaar. Het was mijn eerste date ooit met een vrouw en ik was gelijk helemaal van de wereld. Dat had ik nog nooit meegemaakt!”

Dit is jouw weg naar de ondergang

De twee vrouwen krijgen een relatie, waar hun omgeving niet goed op reageert. “Mensen zeiden tegen mij: ‘Dit is jouw weg naar de ondergang. Je komt in de hel terecht.’ Ik ging kapot van binnen als dat gezegd werd. Het werd uitgesproken door mensen waar ik ontzettend veel van hield en die ik vertrouwde. Dan komt zoiets heel hard binnen. Het voelde alsof de grond onder mijn voeten vandaan bewoog.”

Ook in Arjanne’s familie verschillen de meningen over haar relatie. “De een vindt het oké en de ander niet. Ik leef eigenlijk in twee gescheiden werelden, want Mariëlle komt niet bij mijn familie thuis en mag niet mee als ik naar een familie-evenement ga. Dat is echt heel pijnlijk, maar er zijn gelukkig ook mensen in de familie die ons wel aanvaarden.” Inmiddels zijn Arjanne en Mariëlle al vier jaar samen en leven ze in geregistreerd partnerschap.

Geloof kwijtraken

“Eerst dacht ik dat ik moest kiezen tussen God en een vrouw. Als ik voor een vrouw zou kiezen, betekende dat de hel. Mijn homoseksualiteit stond tussen God en mij in, en ik raakte mijn geloof een beetje kwijt. Ook wilde ik niet naar de kerk, omdat daar mensen waren die mij veroordeelden. Ik vermijd nog steeds gesprekken over het geloof waarin ik een gevoel van veroordeling ervaar. Meestal heb ik het gevoel dat er niet naar mijn kant geluisterd wordt.

Ik denk niet dat het aan mensen is om te oordelen over anderen

Mijn geloofsleven en de visies die ik had, zijn destijds als een kaartenhuis uit elkaar gevallen. Deze ben ik nu weer aan het opbouwen. Eigenlijk zag ik God en de kerk altijd als één. Die twee ben ik los van elkaar gaan zien. Ik weet nu dat God een God van liefde is en die liefde zie ik zo weinig bij mensen. Ik denk niet dat het aan mensen is om te oordelen over anderen. God kent mijn worsteling. Hij is barmhartig in Zijn genade en heeft mij gemaakt zoals ik ben. Ik leef nu in ontspanning met Hem.”

Toekomst

“Ik weet dat andere mensen bidden en God vragen onze relatie te beëindigen, maar ik dank God elke dag weer voor dit mooie geschenk. Mijn vrouw heeft me zoveel gegeven en we hebben het heel goed samen. Het is geen makkelijk proces geweest, zeker niet als je opgroeit in een zwaar orthodoxe omgeving, maar ik weet nu wat liefde is en ik zie mijn toekomst met Mariëlle vol vertrouwen tegemoet. Ik ben een compleet ander mens geworden.”

Beeld: Niels Scheurwater

Arjanne was in 2021 te gast bij De Nachtzoen. Hierin vertelt ze over haar werk met mensen met dementie:

Geschreven door

Babette ter Horst

--:--