Christen in een klas vol ongelovigen

“Voor zover ik weet, ben ik de enige christen in een klas met zo’n 24 leerlingen,” vertelt Lotte-Marie Brouwer (15). Ze zit in 4 VWO op het Christelijk College Nassau-Veluwe in Harderwijk. “Toch vind ik het dit jaar beter dan hiervoor. Vorig jaar had ik echt van die levensoverdenkers in de klas, die allerlei boeken lazen en theorieën hadden. Daardoor hadden we steeds veel discussies. Er werd elke dag wel gevloekt in de klas; Jezus werd ook belachelijk gemaakt en zo. Vorig jaar moest ik bijna elke dag mijn geloof verdedigen. Ik zat toen in een klas met dertig mensen, van wie er vier christelijk waren. Twee van hen waren heel stil; zij zouden nooit openlijk durven zeggen dat ze geloven. Dit jaar heb ik het beter getroffen: er wordt minder gevloekt en gespot.” Soms stellen haar klasgenoten serieuze vragen over het geloof. “Daar ga ik graag op in. Maar ze stellen af en toe ook vragen die alleen maar spottend bedoeld zijn. Dan geef ik bewust geen antwoord.”

'Ik houd m'n mond maar'
Van de docenten is ongeveer dertig procent echt christelijk, schat Lotte-Marie. Anderen houden er soms onbijbelse standpunten op na, heeft ze gemerkt. “Laatst beweerde een leraar bijvoorbeeld tijdens een dagopening dat er iets goddelijks in elk mens zit en dat iedereen van nature goed is. Dat kan ik moeilijk christelijk noemen, want het staat totaal niet in de Bijbel! Hoe ik daarop reageer? Ik heb dan zoiets van: ik houd m’n mond maar. Ik kan op zo’n moment wel door de hele klas een discussie gaan houden, maar dan ben ik in m’n eentje tegen een groep van 24 man. Dat werkt ook niet echt.”
Voelt ze zich wel eens eenzaam in haar klas? “Nu niet zo,” reageert Lotte-Marie. “Vorig jaar wel. Als je met een hele groep een discussie hebt en niemand helpt je, terwijl iedereen op dat moment tegen je is, denk je natuurlijk wel: zaten er maar méér christenen in deze klas, zodat we elkaar kunnen steunen!”

Heftig
In vergelijking met Lotte-Marie heeft Jornt Leeflang (14) het dubbele aantal christenen in zijn klas. Twee dus, om precies te zijn. Hij zit in 3 VWO op het Christelijke Lyceum Veenendaal. “Voor een christelijke school is dat best heftig, met z’n tweetjes in een klas van tweeëntwintig leerlingen!” vertelt hij. “Ik vind het wel gaaf dat ik met nog een christelijke jongen in mijn klas zit, zodat we elkaar kunnen aanvullen en steunen. In m’n eentje lijkt me toch wat minder.”
Bij de docenten ziet het plaatje er iets rooskleuriger uit, vertelt Jornt. “Meer dan de helft is christelijk. Je kunt het echt wel merken of een docent zelf gelooft of niet, vind ik. Bijvoorbeeld aan de manier waarop ze de dagopening houden.”

Soms spottend, vaak onverschillig
Zijn klasgenoten reageren soms spottend, vaak onverschillig op het christelijke geloof, merkt Jornt. “Ze hebben mij bijvoorbeeld wel eens gevraagd: ‘Waarom redde Jezus Zichzelf niet van het kruis?’ Ik voel me op zulke momenten niet echt aangevallen, maar ik moet altijd wel even diep nadenken hoe ik er het beste op kan antwoorden.” Lachend: “Meestal bid ik dan even of God me de juiste woorden wil geven!”
Vooral tijdens de godsdienstles duiken er in zijn klas soms vragen over het geloof op. Jornt: “Bijvoorbeeld: ‘In de Bijbel staat dat Jezus op het water liep; dat kan toch helemaal niet?’ Anderen zeggen dat God helemaal niet kán bestaan. Gelukkig is mijn godsdienstleraar een heel positieve man, die er goed op in kan gaan. Daar leer ik veel van. Bij hem lééft het geloof echt.”

'Begin een gebedsgroep'
Voor tieners die in net zo’n klas zitten als hij, heeft Jornt een praktisch advies: “Begin een gebedsgroep met andere christenen op school, om met elkaar de Bijbel te lezen en te bidden – bijvoorbeeld in je kleine of grote pauze. Samen sta je sterk!”

Gevloekt
Viola Schut (14) zit in atheneum 3 op De Heemgaard, een christelijke middelbare school in Apeldoorn. Van de 28 leerlingen in haar klas zijn er slechts een stuk of drie christelijk, vertelt ze. “Als het geloof een keer ter sprake komt, bijvoorbeeld tijdens de godsdienstles, dan merk ik dat mijn klasgenoten er vaak helemaal niks van weten. Er wordt ook behoorlijk veel gevloekt in mijn klas, vooral door jongens. Het is best lastig om daarmee om te gaan. Ze beseffen vaak gewoon niet wat ze zeggen.”
Viola vindt het jammer dat de godsdienstlessen vaak uitsluitend gericht zijn op feiten. “Dat heeft denk ik ook wel te maken met het boek dat we gebruiken. Daar zul je nooit iets in lezen als ‘God is goed’. Ik merk dat de lerares voorzichtig is in wat ze zegt – misschien wel omdat we ook een moslimmeisje in de klas hebben. In ieder geval laat zij niet echt merken wat ze zelf gelooft. De godsdienstlessen helpen mij niet in mijn geloof. In de kerk – bijvoorbeeld op catechisatie of op de Rock Solid-jeugdclub – wél.”

Dagopeningen overgeslagen
Haar school is vooral in naam christelijk, vindt Viola. “Dagopeningen worden soms overgeslagen. En bij een paar leerkrachten krijg ik de indruk dat ze ‘even een lesje afdraaien’ als ze uit het boekje De Zoutkorrel lezen. Dat is jammer, want op zich staan er best mooie dingen in!”
Viola heeft prima contact met een paar niet-christelijke vriendinnen in haar klas. “Ze respecteren het gelukkig dat ik geloof en naar de kerk ga. We spreken daar soms ook wel over.” Haar klas is wat het aantal christenen betreft geen uitzondering binnen de school, weet ze. “In de meeste klassen zitten hooguit drie of vier christenen. We hebben hier ook best veel moslims. Toevallig weet ik dat er in een andere 3 VWO-klas meer christenen zitten. Maar ik heb er geen probleem mee dat ik in deze klas zit. Het zou anders zijn als er minder respect was.”