Als elke seconde telt: Erik Wegewijs was commando bij de Special Forces

“In 2009, tijdens onze missie in Afghanistan, brachten we met negen man vier dagen door in volledig afgelegen, vijandelijk gebied. Waar we bang voor waren, gebeurde: we kwamen onder vuur te liggen. Ik gaf toentertijd leiding en moest kiezen: blijven of om evacuatie vragen. Ik besloot het eerste, en het team stond achter die beslissing. Het pakte goed uit, maar de grens tussen onbevreesd en onbezonnen is heel dun.

Tijdens een missie moet ik altijd alert zijn, elke seconde kan immers het verschil maken. Of je nu snel een beslissing moet nemen of juist moet afwachten, elke keuze, hoe klein ook, heeft consequenties. Wat echt lastig is, is dat je nooit zeker weet of je de juiste keuze maakt. Dat besef is elk moment aanwezig.

Na mijn schooltijd ging ik vrijwillig, voor mijn dienstplicht, naar het Korps Commandotroepen. Zonder enige voorbereiding rolde ik die keiharde wereld in. Alles was anders: een omgekeerd dag- en nachtritme, in de buitenlucht slapen, vaardigheden leren die ik nog nooit eerder had geprobeerd. Mijn hersenen draaiden overuren om alles te begrijpen, terwijl mijn lijf niet wist wat het overkwam. Het was bij vlagen overweldigend, zowel mentaal als fysiek. Soms leek het alsof een minuut een uur duurde. Maar ik hield vol, steeds met dat ene doel voor ogen: het behalen van mijn groene baret.

Tijdens de opleiding ontdek je of het beroep echt bij je past of niet. Je hoopt dat je de juiste kwaliteiten in je hebt, maar het echte bewijs komt pas wanneer je je in die extreme situaties bevindt. Van de buitenkant lijkt het misschien makkelijk: ik ga wel even een week het bos in, komt goed. Maar zodra je er middenin zit, is het echt totaal andere koek.

Na meer dan 25 jaar kijk ik terug op een carrière die me gevormd heeft, van commando tot ondernemer. De discipline, het doorzettingsvermogen en het leiderschap dat ik in het leger heb ontwikkeld, neem ik nog elke dag mee in mijn werk en mijn leven. Wat ik toen intuïtief deed, pas ik nu veel bewuster toe.

Mijn tijd bij Defensie heeft me fysiek, mentaal, cognitief, spiritueel en sociaal meer uitgedaagd dan welke andere ervaring ook. Ik ben zelf niet gelovig, maar heb wel ontdekt hoe fascinerend het is om samen te werken met mensen die verschillende overtuigingen hebben. Ondanks onze verschillen delen we een gezamenlijk doel dat ons bindt. Het was voor mij de beste leerschool die ik me kan voorstellen – ik had het voor geen goud willen missen.”

Tekst: Lynn den Hartog