De kloof tussen platteland en Randstad

Er is de laatste tijd veel te doen over deze tweedeling in de maatschappij. De stikstofcrisis heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat we in een land leven vol tegenstrijdige belangen. Des te meer verrast was ik toen ik tijdens een uitzending van Dit is de dag op NPO Radio 1 een socioloog hoorde beweren dat deze kloof eigenlijk helemaal niet bestaat. “En moet je de regio eigenlijk wel regio noemen?” vervolgde hij. Want dat is heel Randstedelijk geredeneerd.

Vertwijfeld ging ik te rade bij de data-analist van de EO. Het voert wat ver om dit helemaal te onderbouwen, maar geloof me: die kloof bestaat wel degelijk.

Voor de tv-serie Oases in de Oriënt, waar we dit jaar weer een vervolg aan gaan geven, reizen mijn collega Hans van der Steeg en ik met presentator Kefah Allush naar allerlei plekken op de wereld die een natuurlijke of maatschappelijke schoonheid hebben. Plekken die een toevluchtsoord zijn én onder druk staan.

Heel vaak kom je dan op het platteland uit. Want ja, daar is het gewoon veel mooier dan in de steden van het Midden-Oosten, Afrika of Azië. Dit en de discussie over de kloof tussen platteland en Randstad deden mij weer eens denken aan mijn moeder. Zij realiseerde zich namelijk bij het zien van de uitzendingen over de oases heel vaak hoe het leven daar leek op haar leven vroeger hier. “Zo was het bij ons thuis ook”, riep ze dan. Verweggistan voelde ineens heel dichtbij en vertrouwd. Niet alleen in praktische gebruiken, maar ook qua omgangsvormen. Meer vertrouwd dan het leven in de Nederlandse stad. 

Hebben we het over een kloof? Hebben we het over ‘de regio’? Plattelanders aller landen, verenigt u! In ons kleine landje praten we misschien wat raar over deze dingen, maar je bent verbonden met alle mensen over de hele wereld die in eenzelfde soort gebied wonen!