Jongerendag-artiest Jay-Way besloot zijn talenten in te zetten voor God

“Tien jaar na mijn optreden tijdens de lancering van BEAM op de EO-Jongerendag sta ik weer op het podium. Dat is gaaf, een full circle-moment”, begint de artiest enthousiast. Jay-Way groeide op in een familie die muziek waardeert, met een vader die als dj werkte. Zelf hield hij altijd al van hiphopmuziek. “In de eerste klas van de middelbare school kwam ik door een klasgenoot in aanraking met rappen en teksten schrijven. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik zag het toen als een hobby, net als dansen.”

Rappen over het evangelie

“In de tweede klas kwam diezelfde klasgenoot tot bekering”, gaat Jay-Way verder. “Hij liet me een aantal nummers horen. Opeens rapte hij over het evangelie! Dat was nieuw voor mij. Vanaf mijn 10e ging ik al wel met mijn ouders naar de kerk. En ik geloofde dat er meer was dan we zien; maar daar bleef het bij. Nu hoorde ik de goede boodschap in een taal die ik verstond. Ik wilde er meer van weten.

Ik ging met hem mee naar jongerendiensten en wist gelijk: de rust die jij voelt, wil ik ook. Ik luisterde niet meer naar rapliedjes waarin artiesten alles verheerlijken wat tegen God ingaat. En ik besloot om mijn talenten in te zetten voor God. Het maakte me niet uit hoeveel ik eraan zou verdienen – ik wilde Hem dienen en mijn geloof uiten.”

Heeft jouw getuigenis vruchten afgeworpen?
“Ik trad eens op op een buitenfestival. Na afloop sprintte er iemand op mij af: hij was erg geïnteresseerd in waar ik over rapte. We wisselden nummers uit en hij ging met mij mee naar de kerk. Later heb ik zijn doop bijgewoond!”

Laag zelfbeeld

In 2020 bracht Jay-Way de EP No I’m Not Okay uit. Die ging over een zware periode in zijn leven. Doordat zijn hobby geleidelijk in zijn carrière was veranderd, nam de druk toe. “Ik moest geld verdienen en mezelf onderscheiden als artiest. Daar was ik mentaal niet op voorbereid. Ik vergeleek mezelf continu met anderen, bijvoorbeeld via social media. Ik ontwikkelde een laag zelfbeeld. Daarbij vroegen mijn ouders zich af hoe mijn carrière vorm zou krijgen. De muziek die ik uitbracht, leverde niet veel op… Ik belandde in een depressie. Dat erkennen was pittig.”

‘God nam de leiding’

In die periode had Jay-Way veel aan zijn geloof. Het gaf hem houvast. “Ik wist dat ik geliefd en waardevol was. Ook al voelde ik me vaak alleen – God nam de leiding. Ik bleef ook geloven dat dit de weg was die ik moest gaan.” Stellig: “Ik heb nóóit gedacht: ik stop maar met rappen. Ik was ervan overtuigd dat mijn muziek goed was, dus ik vroeg me vooral af waarom het niet opgemerkt werd.”

Het lukte Jay-Way om zijn groep fans uit te breiden en meer naamsbekendheid te creëren. Hij ging van optredens in kerken door heel het land naar grote podia op festivals. “Als mensen mij daar ontdekten, zagen ze online dat ik al een eigen – christelijke – achterban had. Daardoor werd ik serieus genomen. Trouwens, nu is het overgrote deel van mijn luisteraars niet-christelijk. Mijn muziek is niet voor een specifieke doelgroep. Het gaat over echte situaties en gevoelens, vanuit een christelijk perspectief, en met een hoopvolle boodschap.”

Heb je een favoriete songtekst van jezelf?
“Ik denk meteen aan het refrein van ‘On The Rise’.” Hij begint te rappen: “Ooh yeah, I just tell ’em hallelujah. How did he do that? Didn’t end up on the news, yeah. Er heerst een stigma van rappers: ze zijn gangsters, belanden in de gevangenis, of sterven jong. Dit is mijn reactie daarop. Dankzij Gods genade is het gelukt om bekend te worden en het geloof te verspreiden.”

Het thema van de EO-Jongerendag is ‘Pioneers’. Ben jij een pionier?
“Ik noem mezelf niet graag zo. Ik pionierde bijvoorbeeld al in de derde klas, toen ik daar de enige christen was. Ik probeerde een licht te zijn, hoe oncomfortabel dat soms ook voelde. Je moet uit je comfortzone stappen om te pionieren, want moeilijke momenten zijn nodig voor je ontwikkeling. Je maakt verschil met wat je doet.”

Beeld: Dion Bal