Esther Schenk stopte met drugs en prostitutie: ‘Ik was mijn ziel kwijt'

Voor haar eerste klant in de prostitutie hoeft Esther weinig te doen, hij geeft aan dat hij moe is en misschien niet veel gedaan krijgt. Zo lijkt het in begin nog best een ‘’makkelijke’’ manier om geld te verdienen. Maar na die eerste klant komen er ook mannen die Esther gebruiken om hun agressie op haar te botvieren, daar komt zelfs zoveel geweld bij kijken dat ze de verkrachtingen maar net overleeft.

Het contrast met haar leven nu is groot. Met haar twee katten woont Esther in een fijn huis. Regelmatig is ze in de sportschool te vinden voor een sportlesje kickboksen, bijvoorbeeld. En als ze niet aan het knuffelen is met haar kat, of haar spieren aan het trainen is, kun je haar horen op de cello. "Als ik speel hoef ik niks uit te leggen en vergeet ik alles. Ik voel alleen de verbinding met het instrument. Het concert van Bach voor twee violen, bewerkt voor drie cello's vind ik echt prachtig om te spelen. De bezieling; ik kom erdoor tot rust."

Mijn ziel was ik kwijt

Rust. Een woord dat zij in haar jonge jaren amper kent. Tijdens haar leven op straat ziet ze mensonterende gebeurtenissen en moet ze constant op haar hoede zijn voor geweld.

Keerpunt

Het keerpunt komt in haar leven als ze echt helemaal op is. "Ik kon niet meer. Ik kwam in aanraking met vreselijke mannen die mij mishandelden. Mannen die op het eerste gezicht keurig leken, maar zich in de nacht ontpopten tot totaal zieke figuren. Ik vond dat die mishandelingen mijn eigen schuld waren want ik was zelf diegene die mijn lichaam verkocht. Mijn ziel was ik kwijt. Ik dacht: of ik stop met leven en ga naar een andere wereld toe of ik geef het nog een kans. Het werd dat laatste. ‘Ik ben er nog,’ schoot er door me heen. Dat zag ik als een teken. Lid van een kerk ben ik niet, maar ik weet wel zeker dat er meer is. Onze lieve Heer wilde me nog niet hebben. Dat gaf me kracht om te proberen om af te kicken en te stoppen uit de prostitutie."

Stoppen uit de prostitutie

"Er zijn meerdere keerpunten geweest, maar toen was ik er zo slecht aan toe. Ik was tweeëndertig en het was een kwestie van: nu of nooit. Via Jellinek werd ik opgenomen. Eerst zat ik in een gemengde groep waar ook mannen therapie volgden. Daar durfde ik niet te praten over mezelf en ben daar uiteindelijk ook weggegaan. Na verschillende afkickpogingen in klinieken kwam ik in een antroposofische kliniek terecht genaamd Arta. Ik ben daar cold turkey afgekickt, dus zonder methadon of andere middelen. Muziek was niet toegestaan (alleen wanneer je het zelf maakte), ik mocht niet roken en geen televisiekijken. Alles moest vanuit mezelf komen. Dat was voor mij de zwaarste therapie, maar daarmee lukte het wel om clean te worden en te blijven.

Van het lichamelijk afkicken ben ik drie weken doodziek geweest. Ik kon niet slapen, het was afschuwelijk, maar ik moest daar doorheen. Na die drie weken begon ik me steeds fijner te voelen. Het was zomer en ik zag de bloemen weer. De nazorg was ook heel goed, ze gaven me alle tijd. Helaas is deze vorm van therapie wegbezuinigd en moet men nu in twee maanden klaar zijn om de maatschappij weer in te gaan, terwijl het leven dan pas echt begint.

Ik vond het heel moeilijk om in te zien dat ik zo lang mijn lichaam heb laten gebruiken

Daarna ben ik in een blijf van mijn-huis terechtgekomen. Daar was een speciale afdeling voor verslaafde vrouwen. Toen heb ik doorgezet. Later kwam ik bij Time-out terecht, een speciale groep voor vrouwen die een verleden hebben met misbruik of prostitutie. Voorheen durfde ik mijn verhaal niet te delen. Ik schaamde me verschrikkelijk. Maar in die groep kreeg ik erkenning, zij hadden vergelijkbare dingen meegemaakt."

Sporten om de drank te verslaan

"Zo werd ik steeds een stukje sterker. Een terugval naar drugs heb ik niet meer gehad. Ik heb weleens te veel gedronken. Toen ik zelfstandig ging wonen, kwam de fles dichtbij. De sportschool heeft me daarbij geholpen. Drie, vier keer per week volg ik sportlessen. Ook toen ik nog afkickte heeft sporten mij geholpen. Ik begon met Tae Bo, een combinatie van een vechtsport en techniek om me sterker en zekerder te gaan voelen. De groep mensen met wie ik de lessen volg, is een hechte groep geworden. Sporten werd een fijne manier om de drank - waarin ik af en toe sterk de behoefte had - te verslaan. 's Avonds na het sporten ben ik zo voldaan en rustig, dan is die behoefte naar alcohol er niet meer. Ook mijn eigenwaarde werd via die weg weer wat zichtbaarder."

Psychotherapie na verleden prostitutie

"Om verder te kunnen gaan met mijn leven heb ik psychotherapie gevolgd. Ik vond het heel moeilijk om in te zien dat ik zo lang mijn lichaam heb laten gebruiken. Die therapie heb ik nu nog weleens nodig. Moet je nagaan, ik ben inmiddels twintig jaar verder.’’

Een liefdesrelatie of seksualiteit zit er niet meer in

‘’Gelukkig heb ik leuke vrienden. Ik heb zelfs een lieve man leren kennen die inmiddels een goede vriend is geworden. Een relatie met een man vind ik te lastig. Dat heeft met vertrouwen te maken, ik heb gezien hoe mensen kunnen veranderen, hoe zij meerdere gezichten hebben. Een liefdesrelatie of seksualiteit zit er niet meer in. Daar heb ik ook geen honger naar. Ik vind het wel best zo, met mijn kat lekker bij me in bed.

Nog steeds schrik ik van aanrakingen. Als de bel gaat schrik ik, of als er iemand plots naast me staat. Daarvoor volg ik haptonomie, dat helpt goed.’’

Hulp aan vrouwen in de prostitutie

Over de vraag hoe vrouwen uit de prostitutie geholpen kunnen worden, denkt Esther even na. Dan begint ze beslist: "Er is betere begeleiding nodig; een soort stootkussen met wie vrouwen kunnen praten als ze bang zijn. Toen ik stopte, wist ik niet meer wat ik kon. Ik had mensen nodig die in mij goede eigenschappen zagen en in mij geloofden. Ik geef niemand de schuld, ik ben zelf diegene geweest die heroïne en cocaïne heeft gebruikt, maar het was zeker helpend geweest als er zo’n persoon was geweest. Het is zo belangrijk dat als je puber bent, en er zoveel prikkels en verleidingen op je af komen, dat je iemand hebt die naast je staat wanneer je het moeilijk hebt.

Je hebt maar één ziel en lichaam en dat is van onschatbare waarde

Toen ik dertien jaar was en mijn ouders gingen scheiden, ging het niet goed met mij. Er kwam hulp van maatschappelijk werk, maar in korte tijd was er een verloop van dertien maatschappelijk werkers. Net wanneer ik iemand dacht te vertrouwen, ging hij of zij weer weg. Als er één iemand was geweest die voor een lange tijd naast mij had gestaan, had het anders kunnen lopen.

Omkijken heeft geen zin meer, maar ik hoop met mijn verhaal duidelijk te maken dat wanneer je niet lekker in je vel zit, dat je daarin open mag zijn. Want dat kan je een heel ander inzicht geven over jezelf. En als je de neiging hebt te willen vluchten door gebruik te maken van alcohol of drugs, let dan op: het kan je helemaal kapotmaken. Hoe eerder je daarmee stopt en hulp zoekt, hoe beter. Je hebt maar één ziel en lichaam en dat is van onschatbare waarde. Verlies dat niet uit het oog.

Als ik nu andere vrouwen in de prostitutie zie, vind ik dat heel naar. Ik wil er voor ze zijn, maar dan als medemens en niet als hulpverlener. Ik heb het wel geprobeerd om hulpverlener te zijn, maar de verhalen kwamen hard binnen; ik kreeg er plaatsvervangende woede van. Ik zou sportles kunnen geven of iets leuks kunnen doen met de meiden, maar niet praten.’’

Overweeghuis Utrecht

"Nu ben ik vrijwilliger in het expert-team van het Overweeghuis in Utrecht*, waar ik meedenk over allerlei vragen. Het is van levensbelang dat het huis er komt, dat vrouwen die in de prostitutie werken er gewoon mogen zijn en zich even kunnen terugtrekken in alle veiligheid. Nu de tippelzone in Utrecht verboden is, zijn er veel vrouwen in de prostitutie verdwenen. Sommige verkopen hun lichaam in de bossen hier ergens in Nederland, anderen werken in clubs in Duitsland. Met het Overweeghuis krijg je weer controle en zicht op de vrouwen.

Al zou iemand maar drie dagen in het Overweeghuis komen slapen, dan is diegene toch even weg van de drugs. Zo zet je al iets in werking dat iemand van de drugs af kan komen: dat iemand gaat erkennen dat zij niet zonder bepaalde middelen kan. Het maakt niet uit wat je hebt meegemaakt, het belangrijkste is hoe je ermee omgaat."

Een mooie droom

"Verder hoop ik op bewustwording voor de dames, dat ze mogen zien dat er ook een ander leven voor hen in petto is. Dat is mijn droom; dat ze zich mogen ontwikkelen tot een mens, in plaats van een gebruiksvoorwerp. Dat ze weer een individu worden en beetje van zichzelf gaan houden.’’

*Esther Schenk is een pseudoniem en zij is niet de vrouw op de foto. Over haar verleden schreef Esther het boek Straatwaardewaarin ze onder andere uitlegt hoe zij in de prostitutie terechtkwam.

**Stichting Overweeghuis Utrecht helpt vrouwen die tegen hun wil in de prostitutie zitten, om uit te stappen. In 2023 willen ze de deuren van hun opvanghuis, Overweeghuis Utrecht, openen. Deze opvang zal vrouwen die vastlopen in de prostitutie veiligheid, rust en nieuw toekomstperspectief bieden. Om dit opvanghuis te kunnen openen en deze vrouwen blijvend te kunnen helpen is er een crowdfunding gestart. Kijk voor meer informatie op Overweeghuis Utrecht Crowdfunding.