Filmrecensie: Avatar, The Way of Water

Nu is regisseur Cameron hevig gefascineerd door oceanen (hij maakte er meerdere speelfilms en documentaires over), dus de setting van The Way of Water lijkt vooral een excuus om uit te pakken met spectaculaire onderwaterbeelden. En die vallen beslist niet tegen: de buitenaardse locaties, planten en dieren zijn zo inventief en gedetailleerd ontworpen dat de ruim drie uur durende film niet eens overdreven lang aanvoelt.

Dat het drama soms lachwekkend houterig is, en dat de sympathieke eco-boodschap gepaard gaat met quasi-spirituele quatsch, is dankzij die adembenemende beelden best door de vingers te zien. Deze keer nog wel tenminste. Of het allemaal ook nog een derde, vierde en vijfde keer blijft boeien, valt te bezien.