Gert-Jan Segers over de ziekte van zijn moeder: 'Ik zie haar steeds vaker in de mist verdwijnen'

En toen Marleen de Rooy het interview met mij op mijn moeders iPad tevoorschijn had getoverd, zei mijn lieve moeder heel ontwapenend: “Oei, ik hoop dat Gert-Jan hier wel goed over nagedacht heeft.”

Dat is mijn moeder. Warm, gastvrij, sociaal vaardig, grappig en gezegend met een wijsheid waar ik tijdens mijn politieke loopbaan veel aan heb gehad. De politieke en sociale antenne van mijn moeder stond altijd goed afgesteld. Maar eigenlijk moet ik schrijven: dit wás mijn moeder.

Ik mis veel meer dan alleen haar gezelligheid

Ze is er nog. Ik kan haar hand nog vasthouden. Soms bekijken we samen een kerkdienst en zingen we de psalmen mee. We wandelen door de gangen van het geweldige verzorgingshuis waar ze nu woont. Ze heeft een fijne kamer, met een mooi uitzicht. Maar ze ziet steeds vaker iets wat ik niet zie. Soms hebben we nog een mooi gesprek over God. Over het leven en het geloof van mijn dochters. En dan heeft ze weer een gunnende warmte die ik altijd in haar heb ontwaard. Maar dan verdwijnt ze weer in de mist en maakt ze zich druk over dingen die zich aan mijn zicht onttrekken.

Bijna iedere zondagavond belde ik haar. En met een praktische vorm van wijsheid heeft ze me vaker geholpen dan ze zelf toen besefte. Ik genoot ervan hoe ze van mijn vrouw Rianne is gaan houden en mijn dochters tot tranen toe aan het lachen kon maken. En ik nam op de koop toe dat ze iets minder spontaan was als ze zich door anderen bekeken en beoordeeld voelde.

• Download de nieuwe Visie-app en lees Visie waar en wanneer je wilt!

  Meer informatie

Maar bellen is er nauwelijks meer bij. Nu ze steeds vaker steeds dieper in de mist verdwijnt, merk ik dat ik veel meer mis dan alleen haar gezelligheid, warmte en humor. Het is de beschermende aanwezigheid van een moeder die verdwijnt. Het is de onvoorwaardelijke liefde die er ook is als je er politiek even een bende van maakt. Dat dat verdwijnt, geeft een diep verdriet. En een groot verlangen naar het moment waarop straks alle mist om ons hoofd is verdwenen.