Hon­den­va­kan­tie!

Net als elk jaar zagen we onze bazin wassen, inpakken en het huis tot laat schoonmaken, vanwege de mensen die op het huis en de andere dieren zouden komen passen. Dit keer was het tot half vijf in de ochtend.

En toen werden we een paar uur later wakker gemaakt en lagen onze kleden ineens in het ding op wielen dat ze een camper noemen. Boven ons een tiener, daarboven nog een tiener en onderop dus wij. Dan lag er naast ons nog een tiener en de baas en bazin sliepen ook nog ergens bovenin.

Daar gingen we. We moesten al snel plassen, maar we mochten er pas uit bij de eerste stop. Daar liepen we ergens in de regen. Fantastisch! We wilden er meteen een uitje van maken, maar dat mocht niet. Want we waren in een ander land.

Om ons heen hoorden we geklaag over het weer. Iemand zei: “Dit was omdat de honden mee moesten. Daarom gaan we naar Denemarken.”

De reis ging verder. We kwamen op een plek waar nog meer van die wagens stonden en ook dingen die ze tenten noemen. Bizar was het. We mochten alleen maar aan de lijn, en konden niet eens achter de konijnen aan. En waar was onze privacy in die camper?! Er werd geklaagd toen we een scheet lieten, terwijl we dat normaal ook doen.

In Denemarken kwamen we bij een enorme plas water. Wij erin en drinken natuurlijk. Maar wat smerig was dat! Zout! We renden rond, maar er kwamen steeds mensen die onze bazen erop aanspraken dat we aan de lijn moesten.

Op social media plaatste de bazin een foto van ons op het strand, waarbij je niet ziet dat we aan die stomme lijn zitten, dat we zout water op hebben en dat we net hebben gekotst. Er zijn toch ook genoeg foto’s te maken die laten zien hoe het echt was? En dat het mooiste van op vakantie gaan, het thuiskomen is? Maar de bazin zei: “Dat doet iedereen.”