'Ik gun elk lid een meeloopdag bij de EO'
De waarde van de EO volgens mensen van binnenuit en buitenaf
Welke waarde heeft de EO vandaag de dag in het publieke bestel? Waar maakt de omroep het verschil? En hoe doet de EO het? Een kettinginterview met mensen van binnenuit en van buitenaf – van jong tot iets minder jong.
‘De EO durft tegen de stroom in te gaan’
“Positief, betrokken, gepassioneerd, moedig – dat zijn de woorden die in mij opkomen als ik aan de EO denk. De EO heeft passie voor Jezus en durft daarmee tegen de stroom in te gaan. Dat is zeker niet altijd makkelijk als je let op de wensen en eisen van de publieke omroep, én die van de EO-achterban. Ik probeer beide kanten te begrijpen. In het medialandschap moet de EO zich onderscheiden en het verschil maken met haar programma’s; terwijl de keuzes daarvoor niet altijd goed vallen in een deel van de achterban. Soms is het net koorddansen.
Mensen weten vaak niet dat de NPO ideeën voor mooie programma’s en projecten van de EO afwijst. Dat doen ze trouwens bij alle omroepen, iedereen loopt aan de leiband van de NPO. Je moet steeds opnieuw met iets spraakmakends komen. Wat dat betreft heb ik bewondering voor directeur Arjan Lock. Ik ken hem als een snelle denker en een aimabel mens, die anderen voor zich inneemt. Die eigenschappen heeft hij nodig bij zijn contacten in Hilversum. Hij kan duidelijk zijn, maar niet op een manier die mensen tegen de haren instrijkt.
Ik vind het prachtig om te zien hoe de Heer mensen gebruikt voor Zijn koninkrijk. Zelf heb ik dat ook zo ervaren in mijn werk bij EO Nazorg. Ik had een achtergrond als psychiatrisch verpleegkundige en toen ik tot levend geloof kwam, ging ik studeren aan het Centrum voor Bijbelse Vorming in het Belgische Heverlee. Die twee zaken kwamen mooi samen in mijn werk bij Nazorg, waar de gesprekken vaak pastoraal van aard waren.
Ik vind het prachtig om te zien hoe de Heer mensen gebruikt voor Zijn koninkrijk
Natuurlijk heb ik ook weleens kritiek op de EO. Er wordt soms bijvoorbeeld makkelijk over bezwaren tegen homoseksuele relaties heen gestapt, vind ik. Tegelijk is het zo kostbaar dat Jezus iedereen accepteert. Dat blijft een spanningsveld. Als werkgever heeft de EO goed voor mij gezorgd, ook in tijden dat ik ernstig ziek was. Dat blijft me altijd bij en maakt me dankbaar.
De EO wens ik toe dat zij haar passie voor Jezus blijft uitwerken in mooie programma’s."
Kettinginterview: de vraag van Maria
"Aan tv-recensent Roos Schlikker wil ik vragen waarin de EO zich volgens haar onderscheidt van andere omroepen.”
‘Ik houd van het goeie gesprek, de EO is daar ook van’
“Waarin de EO zich van andere omroepen onderscheidt? Het geloof speelt bij de EO natuurlijk altijd een rol. Toch merk je daar niet meteen iets van als je aan een programma meewerkt als De laatste 24 uur. Toen ik opgroeide, was de EO meer de omroep waar het binnen twee minuten ging over de vraag wat je van God dacht. Dat is nu gelukkig niet meer zo. Mijn moeder was trouwens dól op de EO.
Wat ik prettig vind aan de programma’s waaraan ik heb meegewerkt – De Kist en De laatste 24 uur – is dat ze echt ergens over gaan. Dat hoeft niet zozeer meteen met de Bijbel in de hand, maar het is wel meer dan alleen maar ‘leuk’. Ik houd enorm van het goeie gesprek, en de EO is daar ook van. Hoe sta je in het leven? Hoe ga je om met de dood? Die vragen blijven boeien.
De EO is christelijk, uiteraard, maar ik vind de omroep ook betrouwbaar. Ik hoef me nooit zorgen te maken over een gekke montage. Dat doen die jongens van de EO gewoon niet.
Quizjes en Boer zoekt vrouw moet je niet gaan maken
De laatste jaren zie ik hoe de deuren en ramen naar de wereld nog meer opengaan, en dat juich ik enorm toe. Ga zo door! Natuurlijk begrijp ik dat het voor je achterban soms slikken is, maar het beeld van: ‘christenen zijn tegen homo’s en mogen niks’ doet je naar buiten toe ook geen goed.
Ik zie nog wel kansen voor de EO. Profileer je nog duidelijker als de omroep waar je terecht kunt als het écht ergens over gaat. Laat iedereen in het publieke domein snappen dat ze bij jou moeten zijn als het gaat om de vraag hoe je het leven ziet. Quizjes en Boer zoekt vrouw moet je niet gaan maken. Maar als je vanuit je eigen levensovertuiging geloofsvragen stelt, krijg je sowieso iets interessants. Ook als de antwoorden anders zijn dan de jouwe."
Kettinginterview: de vraag van Roos
"Aan EO-eindredacteur Pieter van Langevelde wil ik vragen: is er weleens een programma geweest dat je graag had willen maken, maar dat niet bij de EO paste?”
‘Geen enkele reden voor een calimerocomplex’
“Ik vind absoluut dat de EO van toegevoegde waarde is binnen de publieke omroep. We maken veel programma’s die andere omroepen echt niet zouden maken. Alleen al de programma’s die ik zelf maak: in Adieu God? gaat het over geloofsvragen, en in De Kist over de eindigheid en de zin van het leven. Dat zijn thema’s die helemaal EO zijn. En in Op1 hebben we op dinsdag in onze uitzendingen duidelijk andere onderwerpen en gasten dan op de andere dagen.
Onlangs ontmoette ik iemand die de podcasts van Adieu God? en De Kist had ontdekt. Hij was er zo aan verslingerd geraakt, dat hij aflevering na aflevering aan het luisteren was. Het sloot toevallig helemaal aan bij thema’s die op dit moment in zijn leven speelden. Dat is natuurlijk prachtig om te horen. Vooral met deze twee programma’s merk ik dat we echt iets voor mensen kunnen betekenen.
En ja, ik vind ook dat de EO als omroep serieus genoeg genomen wordt. Er is geen enkele reden voor een calimerocomplex.
Het zou mooi zijn als de EO erin zou slagen het gesprek tussen gelovigen en niet-gelovigen te stimuleren
Of er weleens een programma is geweest dat ik graag had willen maken, maar niet bij de EO paste? Niet zozeer een programma, maar sinds 2014 – toen de EO zelfstandig bleef, terwijl andere omroepen fuseerden – merk ik wel dat de EO scherpere keuzes maakt. Ik heb een tijd De tafel van Tijs gemaakt en toen heb ik het soms wel als een beperking gevoeld. We hadden als opdracht een onderscheidend, christelijk opinieprogramma te maken. Maar soms waren er thema’s in het nieuws die daar niet bij pasten. En die moesten we dan negeren. Dat was een beetje een worsteling.
De grootste uitdaging voor de EO is het maken van programma’s waarin onze eigen achterban zich herkent, maar die ook relevant zijn voor mensen daarbuiten. Dat lukt gelukkig best vaak.
Al zou het mooi zijn als de EO erin zou slagen het gesprek tussen gelovigen en niet-gelovigen te stimuleren. Religie roept nog steeds vaak negatieve reacties op, zoals onlangs weer te merken was bij de rel rond de kerk in Staphorst. Maar ik denk dat gelovigen en niet-gelovigen in de praktijk vaak met dezelfde levensvragen worstelen. Het zou mooi zijn om elkaar daarin wat meer te vinden."
Kettinginterview: de vraag van Pieter
"Mijn vraag aan BEAM-fan Isolde Vermeulen is: wat is het leukste of meest bijzondere dat je tot nu toe bij BEAM hebt meegemaakt?”
‘Ik heb wel vijf BEAM-truien’
“Ik heb veel leuke dingen meegemaakt, want ik ga vaak met mijn vader mee en hij is de baas van BEAM. Zo was ik een keer bij een silent disco die BEAM organiseerde. Toen heb ik spullen klaargezet, koptelefoons uitgedeeld en andere klusjes gedaan.
Ik was ook bij de BEAM Worship Night. Daar mocht ik langer blijven en helpen met opruimen. Het is leuk dat je een beetje achter de schermen kunt kijken, zelfs bij de EO-Jongerendag.
Vroeger was mijn vader journalist, dat zou ik ook wel willen worden. In groep 8 moesten we een meesterstuk maken, een soort eindopdracht aan het einde van de basisschool. Daarvoor heb ik een column geschreven. Mijn meester vond ’m heel goed. Maar schrijven is niet het enige wat me erg leuk lijkt om later te doen. Met camera’s en filmpjes bezig zijn, lijkt me ook wel wat. Het liefst doe ik het allemaal.
Ze hebben het over belangrijke thema’s die je op andere plekken niet zo snel tegenkomt
Ik volg BEAM op social media. Ze plaatsen veel op YouTube en hebben een mooi Instagram-account. Wat ik goed vind, is dat ze het over belangrijke thema’s hebben die je op andere plekken niet zo snel tegenkomt. De dingen die ze vertellen over het geloof, helpen mij, omdat ze speciaal gericht zijn op jonge mensen. Ze maken het makkelijker voor ons om het te begrijpen. Dat vind ik belangrijk."
Kettinginterview: de vraag van Isolde
"Aan jeugdwerker Godwin Arhin wil ik vragen: “Wat vond je leuk aan het spreken in de BEAM Kerkdienst?”
‘Ik zou graag meer mensen van kleur zien’
“Het was een hele eer om mee te mogen werken aan de BEAM Kerkdienst en zo zelf een kijkje achter de schermen te nemen bij de EO. Ik gun elk EO-lid een meeloopdag om te ontdekken hoe het er achter de schermen aan toegaat.
Mijn ervaringen met de omroep kan ik in drie woorden samenvatten: openheid, creativiteit en oplossingsgerichtheid. De medewerkers staat open voor nieuwe ideeën en nemen je serieus als je met een voorstel of een concept komt. Daarnaast is de EO creatief. Kijk maar naar de BEAM Kerkdienst als antwoord op de coronacrisis. Dat werd goed opgepakt en draait tot op de dag van vandaag. Met die creativiteit laat de omroep zien oplossingsgericht te werken en het maximale uit elke situatie te halen.
Er valt nog veel te winnen voor de omroep in de multiculturele samenleving
Het is mooi om daarnaast te zien dat de EO zich inzet voor diversiteit. Denk aan een programma als Geboeid – terug naar de plantage waarin vier Nederlanders op zoek gaan naar hun roots in Suriname, het land van hun voorouders. Zulke programma’s laten zien dat het geloof voor iedereen is en ze laten mijn hart dan ook sneller kloppen.
Het siert de EO dat ze een familievriendelijke omroep is. Wanneer ik het EO-logo zie verschijnen, hoef ik niet te twijfelen of ik het programma met mijn kinderen kan kijken.
Zoals je hoort, ben ik positief over de omroep, maar er is altijd ruimte voor verbetering. Sinds ik bij de EO betrokken ben, zie ik dat mensen in mijn omgeving de omroep voor het eerst leren kennen of lid worden. Sommigen voelen zelfs het verlangen bij de EO hun brood te verdienen. Ik zou het mooi vinden nóg meer mensen van kleur bij de EO te zien. Er valt nog veel te winnen voor de omroep in de multiculturele samenleving. Ik gun de EO die winst ook. Mensen uit die groep dichterbij brengen, doe je door meer mensen uit die groep in dienst te nemen.”
Tekst: Mirjam Hollebrandse, Lars Jacobusse, Reinald Molenaar, Lukas ten Napel
Beeld: Nathalie van der Straten-Folkersma