Johanneke raakte onverwachts zwanger van een tweeling: ‘Ik was enorm geschrokken’

Met twee dochters van twaalf en tien jaar oud en nog een zoontje van zes jaar, vinden Johanneke (35) en haar man het goed zo. “Veel mensen beginnen op deze leeftijd met het krijgen van kinderen, maar wij waren eigenlijk al klaar”, zegt Johanneke. Ze gaan in de zomer van 2022 op vakantie met hun beste vrienden en daar ontdekt de toen 33-jarige Johanneke dat ze opnieuw in verwachting is. En dat is niet gepland.

Positieve uitslag

“Ik had veel bijwerkingen van de pil en toen ons zoontje vijf jaar oud was, ben ik daarmee gestopt. Ik hield in een app bij wanneer ik vruchtbaar was en wanneer niet. Dit ging ongeveer een jaar goed", vertelt Johanneke. “Ik had altijd wel in mijn achterhoofd dat ik alsnog zwanger kon worden, maar het was gewoon niet de bedoeling.” Uiteindelijk komt ze er op vakantie achter dat ze in verwachting is. “Mijn opa was net overleden en ik was wel duizelig, maar ik zocht daar niet meteen iets achter. Ik dacht dat het aan mijn emoties lag.” Maar op de avond na de begrafenis neemt Johanneke toch een zwangerschapstest af. “Ik was twee dagen overtijd, was duizelig en had pijn in mijn rug. Ik wilde voor de zekerheid een test doen.” Op het toilet in de caravan verschijnt meteen een positieve uitslag.

“Ik moest heel hard huilen”, vertelt Johanneke, die altijd al een groot gezin wilde. Haar man vond twee kinderen wel genoeg. “Ons derde kind, onze zoon, kwam echt omdat ik dat graag wilde. Uiteindelijk is mijn man ook heel gelukkig met hem, maar op dat moment in de caravan wist ik meteen dat mijn man heel erg zou gaan schrikken. Ik was ook enorm geschrokken.” Ze vertelt het haar man meteen. “Ik zei: 'Ik moet je iets ergs vertellen,' wat achteraf natuurlijk gek is. Het is namelijk echt iets heel moois, maar op dat moment voelde dat zo.”

‘Waarom overkomt dit ons en niet hen?’

Ze kunnen er niet onderuit om het meteen aan hun vrienden te vertellen met wie ze op vakantie zijn. “Zij hebben een kindje gekregen met ivf en wilden graag een tweede kindje, maar dat ging niet vanzelf”, vertelt Johanneke. Ze vindt het lastig om deze onverwachtse zwangerschap aan hen te vertellen. “Waarom overkomt dit ons en niet hen? We waren in shock en dat maakte onze vriendin wel verdrietig. Uiteindelijk hebben we hier mooie gesprekken over kunnen voeren en begrepen zij onze reactie ook.”

• Paul is er een van een vierling, maar: ‘Ik hoefde niet te vechten voor mijn eigen identiteit’

  Paul is er een van een vierling, maar: ‘Ik hoefde niet te vechten voor mijn eigen identiteit’

Niet één, maar twee baby’s

Op vakantie bellen ze meteen met de verloskundige en de afspraak voor de echo wordt vervroegd. “Ik had al snel een buikje en ben erg slank van mezelf. Met drie grote kinderen was het wachten tot ze vragen gingen stellen.” Op de echo komen ze erachter dat er niet één, maar twee baby’s in de buik van Johanneke zitten. “Ik heb altijd gezegd dat het mij leuk lijkt om een tweeling te krijgen, dus ik vond het echt superleuk. Mijn man moest wel echt twee dagen bijkomen.” Johannekes oudere kinderen vinden het nieuws fantastisch en helpen enthousiast mee om het te delen met de rest van de familie.

Risicovolle zwangerschap

Met twintig weken slaat de stemming echter om. Johanneke en haar man komen erachter dat de tweeling in één vliesje zit, wat de zwangerschap extra risicovol maakt. Artsen vertellen Johanneke dat ze vijftig procent kans heeft dat de tweeling het niet overleeft. Ze belandt in de medische molen. “Ik was continu bezig met: voel ik ze nog, bewegen ze allebei nog?” Johanneke en haar man zijn christen en leggen hun zorgen bij God neer. “De eerste waar je naartoe gaat is God, maar dat betekent niet dat de menselijke gedachten er niet meer zijn. Medisch gezien vertellen artsen je over de risico’s; dat was ook gewoon de realiteit.”

‘Het is een wonder dat ze er zijn’

De rest van de zwangerschap is spannend. Eigenlijk zou Johanneke al met 27 weken opgenomen moeten worden, maar vanwege haar andere kinderen wordt uiteindelijk besloten dat ze met 30 weken naar het Sophia Kinderziekenhuis gaat. “Met 32 weken werd ik overgeplaatst naar het regionale ziekenhuis dat dichterbij huis is. Ze gaven aan dat de tweeling mocht komen, maar ik voelde heel sterk dat ze nog een week langer moesten blijven zitten. Ik geloof echt dat dit gevoel van boven kwam, want als ze met 32 weken waren geboren, waren ze er slechter vanaf geweest, omdat hun longen nog erg onrijp waren”, zegt Johanneke. Uiteindelijk komt de tweeling met 33 weken ter wereld via een keizersnee. “Het is een wonder dat ze er zijn, want hun navelstrengen zaten helemaal in de knoop. De artsen konden niet begrijpen dat ze dit niet hadden gezien op de echo, anders waren ze zeker eerder gehaald. Ik zie daarin echt dat God er altijd bij is geweest. De paar dagen extra in de buik heeft ons veel extra zorgen bespaard.”

Na een intensieve periode in het ziekenhuis, waar ze als gezin niet samen konden zijn, mogen de twee meisjes in april 2023 naar huis. “De zorgen hielden niet op, maar we waren wel met elkaar thuis. Hun longen zijn extreem gevoelig vanwege de schade, maar het had allemaal nog veel erger kunnen zijn.” Inmiddels is de tweeling twee jaar oud en gaat het goed met ze. “Wij ervaren echt dat zij met een speciale reden in ons gezin zijn gekomen”, zo antwoordt Johanneke op de vraag hoe ze terugkijkt op deze bijzondere zwangerschap. “Het had zo moeten zijn.”