Ga naar submenu Ga naar zoekveld

'Ik zag de broosheid van het leven'

In de zomerserie ‘Groeten uit...’ gaat Visie met bekende christenen naar een plek waar zij tot rust komen. Deze week: Assen Met: Kees van Velzen (57), voormalig EO-medewerker, nu voorganger bij evangelische gemeente De Pijler in Lelystad.

Deel:

Kees is er vol van. Dat híj, als fervent auto- en motorrijder, in zijn eentje op het TT-circuit mag rijden. Wanneer we naderhand Assen onveilig maken, vertelt hij het aan iedereen die het maar horen wil. Toch heeft deze plek voor Kees ook een keerzijde. Terwijl we vanaf een dakterras uitkijken over het 4,5 kilometer lange parcours, vertelt hij: “In 1976 kwam ik hier voor het eerst. Ik werkte toen bij Michelin en was verantwoordelijk voor de afdeling motorsport. Fantastisch! Op de TT deed Michelin het erg goed. De kampioenen van toen reden bijna allemaal op banden van die fabrikant. Een coureur op ‘onze’ banden won, en die dag kwam een andere topcoureur naar me toe, die op banden van de concurrent reed. Hij vroeg mij naar de condities van Michelin en ik legde uit hoe we werkten. Ik weet zelfs nog precies welke bandenmaten ik hem adviseerde. Het was het jaar dat Michelin en andere fabrikanten met slicks kwamen, profielloze racebanden. Op een normale band ben je verplicht voldoende profiel te hebben, maar in de racerij geldt: hoe meer rubber in contact met de weg, hoe beter. Ik raadde de man daarom een profielloze band aan. Hij betaalde ze, en onze monteurs zetten de banden op zijn velgen.”

Verongelukt

Kees z’n dag kon al niet meer stuk, maar het werd nog mooier toen de betreffende coureur, Jan Hardonk, na de race terugkwam om de jonge vertegenwoordiger te bedanken. “Hij was heel sympathiek en zei: ‘Ik heb een geweldige race gereden en ben heel enthousiast over deze banden. Ontzettend bedankt!’ Toen ik naar huis ging, kon het leven mijns inziens niet veel beter worden.”
Kees’ desillusie is nog altijd niet in woorden te vatten toen hij een maand na die fantastische TT het blad Motor opensloeg. “Ik zag direct een zwartomrand bericht met de mededeling dat Jan Hardonk dodelijk verongelukt was bij Stadskanaal. De achterband had de remleiding van zijn motor doorgescheurd. Vermoedelijk heeft hij in een training op volle snelheid gereden, is geschrokken doordat de achterrem kapot ging en tegen een paal geklapt. Die paal is hem fataal geworden. Maar de zin ‘De achterband heeft de remleiding doorgescheurd,’ gaf mij een ontzettende dreun. Mijn wereld stond ineens stil.”

‘De TT was ineens een nachtmerrie geworden’

Visioen

Kees groeide op als enig kind in het Zeeuwse Krabbendijke, waar het gezin de Gereformeerde Gemeente bezocht. Zijn jeugd was rustig en beschermd, en met de dood had hij nog nooit van dichtbij te maken gehad. Tot hij het bericht over Jan Hardonk las. “Er kwamen twee dingen naar boven. Ik dacht: ‘Waar is hij nu, in de eeuwigheid?’ En ik had een gevoel van enorme ontgoocheling. Wat mijn leven prachtig maakte en wat ik tot dan toe als een van mijn mooiste dagen had beschouwd, de TT, was ineens een nachtmerrie geworden. Ik voelde me schuldig, terwijl ik wist dat ik dat in theorie niet was. Toch was ik een onmisbare schakel in het geheel, waardoor Jan Hardonk nu dood was. Op dat moment zag ik de broosheid van het leven. Het maakte me heel verdrietig, bijna wanhopig.”
Vlak voor het bericht van Hardonk maakte Kees iets bijzonders mee. “In mijn Alfa, een prachtige auto, kreeg ik een visioen. Terwijl ik reed, zag ik een groene Porsche 911 voorbij komen. Het was alsof de weg oneindig lang werd en ik mezelf in die Porsche zag rijden. Toen dacht ik: ‘Straks rijd ik in een Porsche, maar wie weet, komt er straks een Ferrari voorbij. Dan wil ik die besturen. En daarna...’ Zo ging het door. Maar de Heer maakte me duidelijk dat materiële dingen, hoe leuk ook, geen vrede geven. Na dit visioen en de dood van Hardonk besloot ik naar de bijbelschool in Heverlee, België, te gaan. Pas daar ervoer ik echte vrede. Ik voelde me compleet en vond een antwoord op de broosheid van ons bestaan.”

Genade

Een jaar Heverlee, wat het oorspronkelijke plan was, werd een volledige opleiding van zeven jaar. Tussen de bedrijven door kreeg Kees verkering met Ans, trouwde en werd vader van twee zoons. Tijdens zijn opleiding ontdekte Kees de kracht van het Woord en van de prediking. Wie hem ooit zou hebben voorspeld dat hij zou gaan preken, zou hij absoluut voor gek hebben verklaard. “Ik voelde me al heel onzeker in één-op-één contacten, laat staan dat ik zou spreken voor een groep. Dat ik me later zoveel gemakkelijker onder mensen ben gaan bewegen, en ontdekte dat ik iets kan overbrengen, is pure genade van God.”
Die genade leidde het gezin Van Velzen bovendien naar Antwerpen, waar Kees van 1985 tot 1992 met veel plezier werkte als voorganger. In die periode werd de derde zoon geboren.
Terwijl we naar Assen rijden en genieten van de rust in het Asserbos, mijmert Kees over zijn vaderschap. “Mijn kinderen groeiden bij mij vandaan. Ik had nooit een pilsje gedronken, zij deden dat wel. Ik ging bijna nooit uit, zij wel. Hun wereld was niet de mijne, en vice versa. De slottekst van het Oude Testament werd toen voor mij heel belangrijk. De profeet Elia zal komen, en dan staat er in Maleachi 4:6: ‘Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen.’ Het begint met het hart van de vaders! Wat God eerst moest doen, was mijn hart naar mijn kinderen terugbrengen. Ik ben me er toen op gaan richten om hun te laten weten dat ik van hen houd. Maar ik heb fouten gemaakt, hoor. Mijn jongens kozen een tijd lang voor de wereld, maar gelukkig zijn het toch mannen van God geworden, alledrie. Een groot wonder, waarvoor ik elke dag dankbaar ben.”

‘Wat God eerst moest doen, was mijn hart terugbrengen naar mijn kinderen’

Bediening

We lopen het Asserbos weer uit en strijken neer in het gezellige centrum van de stad. Tijd om de inwendige mens te voeden en te laven, wat hier prima kan. De gezellige markt biedt bovendien uitzicht op de mooie panden die hier jaren geleden werden gebouwd. Het brengt Kees op de achttien jaar dat hij bij de EO werkzaam was. “Ik kwam binnen als hoofd Nazorg, in een tijd van ongelooflijke kansen. De omroep had net de A-status bereikt en we konden veel meer gaan uitzenden. Ik vind het prachtig dat de EO zoveel huiskamers bereikt waar normaal gesproken geen christen komt! De omroep heeft een door God gegeven unieke positie, daarvan ben ik overtuigd.”
Kees’ persoonlijke bediening is onderwijs en coaching. Hij is blij dat hij juist die twee talenten nu kan inzetten bij evangeliegemeente De Pijler. “Ik geniet er ontzettend van om jongeren, maar ook ouderen, tot ontplooiing te zien komen. Het mooiste wat er is, is als talenten die God in iemand heeft gelegd, zich ten volle ontwikkelen.”

Aanvallen

Kees zit op zijn plek bij De Pijler, maar voelt zich allesbehalve ‘de dominee die het gemaakt heeft’. Sterker, soms ervaart hij de nodige aanvechtingen in zijn werk. “Dan word ik ineens overvallen door onzekerheid. Of ik beland in een misverstand met mijn vrouw Ans. Er is een strijd gaande om mensenlevens, en de duivel vindt het absoluut niet leuk als een gemeente optimaal functioneert. Dat is overigens niets nieuws. In Handelingen lezen we al dat Paulus de gemeenten vertelt dat ze onder vele verdrukkingen het Koninkrijk Gods zouden binnengaan.”
Gelukkig heeft Kees z’n vechtsporten, zijn cabrio en zijn motor als de ‘verdrukkingen’ hem even teveel worden. “Tsja, ook al zijn die dingen lang niet meer zo belangrijk voor me als vroeger, ik ben nog altijd gek van snelle auto’s en motoren. Er moet wel wat gebeuren als ik gas geef! Daar komt bij: sporten brengt je soms op nieuwe ideeën, bijvoorbeeld voor een preek. Maar ik neem eveneens stille tijd. Ik wil zelf immers ook van God ontvangen, elke dag opnieuw.”

TEKST: Carola van Ruiswijk
BEELD: Gert-Jan van der Tuuk

Kees kort

Cornelis van Velzen werd op 7 april 1953 geboren in Krabbendijke, Zeeland. Na de havo volgde hij een studie aan het IVA, het Instituut voor de Autohandel, in Driebergen. Van 1978 tot 1985 studeerde Kees in Heverlee, van 1985 tot 1992 werkte hij als predikant in Antwerpen. Van 1992 tot 2010 was Kees verbonden aan de EO, eerst als hoofd van de afdeling Nazorg, daarna was hij nauw betrokken bij de talloze vrijwilligers van de EO en bij Nederland Zingt. Sinds 1 mei is Kees een van de vier voorgangers van evangeliegemeente De Pijler in Lelystad. Kees is getrouwd met Ans, vader van drie zoons en opa van twee kleinkinderen.

De tips van Kees van Velzen

1. De Vaart
“De Vaart is weer bevaarbaar geworden. Je kunt Assen nu dus ook bekijken vanaf het water, door de stad met je eigen bootje aan te doen of in de rondvaartboot te stappen. De boot vaart in augustus dagelijks naar een haventje aan de rand van Assen en weer terug.”
Meer info: 0592-331129.


2. D’Olderwetse Bakkerieje
“Op pad met een lege maag is niks waard. Dus waarom niet wat lekker brood en echte Asser en Drentse lekkernijen halen bij d`Olderwetse bakkerieje aan de Vaart Zuidzijde? Volgens eigenaars Corrie en Roel Wemmenhove wordt in dit pandje al sinds 1880 brood verkocht. De winkel is in de loop der tijd wat groter geworden, maar qua aanschijn nauwelijks veranderd.”


3. Asserbos
“Uniek: Assen heeft natuur middenin de stad. Het Asserbos is een van de oudste bossen van Nederland. Het beslaat een oppervlakte van ongeveer 114 hectare, waarvan 10 hectare oerbos. In het bos zijn diverse routes uitgezet, er zijn twee prachtige vijvers en er is een grote kinderboerderij; erg leuk voor kinderen.”


4. Verkeerspark
“Het Verkeerspark Assen is voor kinderen in de basisschoolleeftijd en ligt pal naast het TT-circuit. Spelenderwijs leren ze hier van alles over het verkeer. Het leuke is dat ze in vrijwel alle attracties zélf de touwtjes in handen hebben. Zeker leuk om eens naartoe te gaan met je kinderen of, zoals in mijn geval, de kleinkinderen, als ze wat groter zijn.”
www.verkeersparkassen.nl


5. Coffee & Tasty
“Coffee & Tasty is een goed adres voor liefhebbers van koffie, thee, bijbehorende lekkernijen en cadeaus, zoals mooie serviezen. De winkel en schenkerij in één ziet er prachtig uit. In de ‘theekast van Assen’ zitten honderd voorverpakte theesoorten, en er zijn allerhande koffiebonen verkrijgbaar. En de smaak? Ik heb nooit eerder zó’n lekkere latte macchiato gedronken!”
www.coffee-tasty.nl




6. Drents Museum
“Het Drents Museum heeft een aantal mooie collecties die het bekijken waard zijn. Vooral de voorwerpen die te maken hebben met de cultuur en geschiedenis van Drenthe maken dit museum uniek voor deze streek. Helaas sluit het museum zijn deuren tot najaar 2011 om grondig te gaan verbouwen. Het beeld van Bartje, hét symbool van Drenthe, dat voor het museum staat, blijft wel te bewonderen.”
www.drentsmuseum.nl

--:--