‘Jezus komt binnen 25 jaar terug’
Drie predikanten over de wederkomst
Wanneer komt Jezus terug? Die vraag houdt christenen al sinds de hemelvaart bezig. Wat zeggen de tekenen van onze tijd over Zijn wederkomst, en hoe leven we er op een goede manier naartoe? Drie predikanten, van wie er één Jezus' wederkomst al heel snel verwacht, helpen ons op weg. Op verzoek van Visie schreven ze alledrie een brief.
Hoek: 'De Bijbel geeft ons geen voorspellingen, maar wél verkondiging. Dat moet ons zeer terughoudend maken als het over tijdsberekeningen gaat.'
Prof. dr. Jan Hoek, hoogleraar vanwege de Gereformeerde Bond aan de Theologische Universiteit van de Gereformeerde Kerken (PKN) in Kampen, schreef en sprak al eerder over toekomstverwachting. Van zijn hand verscheen onder meer ‘Hoop op God – eschatologische verwachting’ (Uitgeverij Boekencentrum, 2004).
Zusters en broeders,
Komt Jezus spoedig terug? Met deze belangrijke vraag die mij werd voorgelegd, zal ik direct beginnen. Mijn antwoord is: zeker, dat heeft Hij toch zelf beloofd? Wij mogen en willen niet twijfelen aan de waarheid van Zijn woord dat Hij aan Zijn bruid heeft gegeven. Wanneer ik dit zo schrijf, besef ik tegelijkertijd dat wat God ‘spoedig’ noemt voor menselijke beleving heel lang kan duren. De Bijbel geeft ons geen tijdschema van toekomstige gebeurtenissen, geen voorspellingen, maar wél verkondiging. Dat moet ons voorzichtig maken, ja zelfs zeer terughoudend als het over tijdsberekeningen gaat. Maar al te vaak zijn goed bedoelende gelovigen daarmee de fout ingegaan.
Toch ben ik ervan overtuigd dat we er in 2010 niet hetzelfde voor staan als bijvoorbeeld vijfhonderd jaar geleden. Er is duidelijk een verheviging te zien in de tekenen der tijden. Aan de ene kant in negatieve zin: de wereld wordt bepaald niet steeds beter en vrediger en aangenamer. De machten van de duisternis openbaren zich juist des te sterker. De tegenstellingen spitsen zich toe. De strijd tussen Licht en duisternis komt tot een hoogtepunt. Denk bijvoorbeeld aan de toenemende vervolging van christenen op vele plaatsen in de wereld en aan de normloosheid in de westerse ‘beschaving’.
Het grootste teken van de eindtijd is echter positief: de wereldwijde verkondiging van het Evangelie, die sinds de twintigste eeuw in een geweldige stroomversnelling is gekomen. Daarnaast moeten we nauwkeurig letten op Gods weg met het volk van de Joden. Denk aan de beloftevolle woorden van Paulus in Romeinen 11:25 en 26. We mogen ernaar uitzien dat God op grote schaal openheid voor het Evangelie zal geven bij het oude verbondsvolk. Er zijn al Joden die Jezus als Messias belijden, maar hun getal zal onstuimig groeien. Wanneer dat gebeurt, zal dit gepaard gaan met een wereldwijde opwekking!
Of ik denk dat ik die grote dag nog mee zal maken en dus niet meer hoef te sterven? Het zou mooi zijn, maar ik durf daar zeker niet op te hopen. Hopen is bijbels gezien met vol vertrouwen de vervulling van Gods beloften tegemoet zien. Het is mij echter niet beloofd dat ik in leven zal zijn bij het aanbreken van de jongste dag. Dat ik het van harte wéns, is een andere zaak.
Maar wat betekent deze verwachting voor ons leven hier en nu? Om te beginnen zou ik zeggen: laten we Gods geheim respecteren. Gespannen verwachting mag geen overspannen verwachting worden. Waakzaamheid en nuchterheid moeten hand in hand blijven gaan. Waakzaam: Hij kan elke dag komen. Nuchter: laten we zolang het nog niet zover is, doen wat onze hand vindt om te doen. En intussen, zoals kerkhervormer Johannes Calvijn het zei, ‘naar de komst van de Here verlangen als naar de allergelukkigste zaak’. Ervaart u ook zo de zuigkracht van alles wat ons in deze voorbijgaande wereld bezighoudt? God roept ons om pelgrims te zijn naar een totaal nieuwe wereld, die we zelf op geen enkele wijze tot stand kunnen brengen. Deze pelgrimage houdt niet in dat we onze verantwoordelijkheden in deze wereld mogen verwaarlozen of ons zelfs moeten terugtrekken in een klooster. Als het goed is, doen we met toewijding ons werk op school of in het ziekenhuis, in bedrijven en kantoren, op de bouw en in het huishouden. Bovendien zijn we van harte betrokken op het zendingswerk, veraf en dichtbij. Maar in deze activiteiten gaat het erom op Jezus’ grote toekomst gericht te blijven. Denk aan het bijbelse voorbeeld van de pelgrim Abraham. Eenmaal vanuit Haran aangekomen in Kanaän leefde hij altijd in tenten, voortdurend onderweg naar de stad die fundamenten heeft, waarvan God de Architect en Bouwmeester is (Hebreeën 11:13-16). Laten we in zijn voetspoor wandelen, geleid door de Geest van Christus.
Jan Hoek
Bottenbley: 'Ik verwacht dat ik – als ik gezond blijf – de wederkomst van Jezus Christus zal meemaken'
Ds. Orlando Bottenbley is voorganger in de Vrije Baptistengemeente Bethel in Drachten. In 2005 hield hij een serie preken over de tekenen van Jezus’ wederkomst. Die is terug te zien via www.bethel.nl. In januari 2011 start hij met een nieuwe reeks preken over dit thema, namelijk een studie van het boek Openbaring. Ook deze serie zal uiteindelijk via de bovenstaande website te beluisteren zijn.
Beste lezer,
Om met de deur in huis te vallen: ik verwacht dat ik – als ik gezond blijf – de wederkomst van Jezus Christus zal meemaken. Ik ben nu 59 jaar. Een klein rekensommetje leert dat ik de wederkomst van Jezus binnen pakweg 25 jaar verwacht.
Als mensen zo’n uitspraak horen, reageren ze meestal geschrokken en afkeurend. Sektes doen dit soort voorspellingen. Let wel: ik noem geen dag of uur, maar wel een afzienbare periode. En dat niet op grond van ingewikkelde berekeningen, maar gewoon lettend op de tekenen van de tijd, zoals de Bijbel ons leert om te doen.
Lees mee in Mattheüs 24, waar de Here Jezus op deze tekenen wijst: uit de gebeurtenissen in de wereld om ons heen kunnen we aflezen wanneer Zijn komst aanstaande is. Jezus vergelijkt dit met een vijgenboom in bijbelse tijd: aan het uitlopen van de takken wisten de mensen dat de zomer eraan kwam.
Ik noem vijf aandachtspunten.
1) Jezus noemt in Mattheüs 24 een reeks gebeurtenissen waar we onze aandacht op moeten richten: berichten over oorlogen en oorlogsdreiging. Het aantal oorlogen en conflicthaarden in de wereld is vanaf de twintigste eeuw schrikbarend toegenomen. Rampen en aardbevingen nemen eveneens toe. Een veelgehoord simplistisch tegenargument is dat er altijd al veel rampen en oorlogen zijn geweest. Maar wetenschappelijk onderzoek leert dat er in de twintigste eeuw een explosieve toename was van oorlogen en natuurrampen.
2) Vóór de wederkomst van Jezus Christus zal de hele schepping als in barensweeën zuchten en lijden. Dat lezen we in Romeinen 8. De vergelijking met een barende vrouw wordt getrokken. De schepping van God heeft zwaar te lijden en zucht onder alles wat haar overkomt. Wie zijn ogen en oren goed open heeft, ziet het gebeuren: de milieurapporten met slecht nieuws over de toestand van onze aarde, verschijnen aan de lopende band. In heel korte tijd is de mens een bedreiging gaan vormen voor het leven op aarde. Dergelijke geluiden waren er niet vóór de twintigste eeuw.
3) Het derde duidelijke teken, voorafgaand aan de wederkomst van Jezus, is de wereldwijde verbreiding van het Evangelie. Zie Mattheüs 24:14. Jezus komt niet eerder terug dan wanneer alle volken het Evangelie hebben gehoord. Organisaties die zich bezighouden met wereldevangelisatie, tonen in hun statistieken dat het moment bijna daar is dat alle talen en alle volken kennis hebben kunnen nemen van het Evangelie. Wycliffe Bijbelvertalers en Trans World Radio verwachten tussen 2025 en 2035 dit doel te hebben bereikt.
4) Een vierde, niet mis te verstane teken waar ik aan hecht, is de oprichting van de staat Israël. Vanaf 135 na Chr. zijn de Joden verdreven uit Israël: Israël had opgehouden te bestaan. Er zijn veel teksten in de Bijbel die voorspellen dat God de staat Israël zou herstellen en dat Hij de Israëlieten uit alle landen terug zou brengen naar het beloofde land. Deze terugkeer is een sterke voorbode van de wederkomst van Jezus. We zien dit in onze eigen tijd gebeuren: eerst de oprichting van de staat Israël in 1948 en vanaf die dag de niet te stuiten exodus van Joden uit alle landen naar het beloofde land. Sinds kort is zelfs vastgesteld dat er meer Joden in Israël wonen dan daarbuiten.
5) Wanneer vindt dit alles plaats wat in Mattheüs 24 staat vermeld? Vers 33 en 34 geven zelfs een tijdsaanduiding waarbinnen wij deze gebeurtenissen mogen verwachten: “Dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, voordat dit alles geschiedt.” Nog in deze generatie, rekenend vanaf de terugkeer van de Joden naar het beloofde land in 1948, zal dit alles plaatsvinden. En een bijbelse generatie telt honderd jaar. Schrijven we dan niet ongeveer 2050...?
Orlando Bottenbley
Poot: 'Ik geloof dat God op weg is naar het paradijs. Als we nog naar de hemel gaan, is dat voorlopig. De hemel komt op aarde.'
Voor de hervormde predikant ds. Henk Poot is de verzoening tussen Kerk en Israël een van de belangrijkste opdrachten voor christenen in deze tijd. Hij schreef diverse boeken, die onder andere gaan over toekomstverwachting, waaronder ‘Jozef, een Messiaanse geschiedenis’ (Uitgeverij Novapres, 1998).
Beste broeders en zusters,
Ik geloof dat God op weg is naar het paradijs. Als we nog naar de hemel gaan, is dat voorlopig. De hemel komt op aarde. Ik ben daarvan overtuigd omdat Hij niet loslaat het werk van Zijn handen. Ik zie dat ook op de laatste bladzijden van de Bijbel: daar is het geboomte des levens weer, daar is opnieuw de bron van levend water.
Dat zegt ook iets van het karakter van God. Hij stapt niet van Genesis 3 zomaar over naar Mattheüs 1. Het heeft God behaagd door de geschiedenis en de lotgevallen van Israël heen Zijn toekomst te bereiken. Hij betrekt van meet af aan mensen in Zijn grote plan.
Of de grote dag van God dichtbij is? Jezus Zelf zei: “Dit zijn dingen die de Vader alleen weet.” Maar er zijn wel tekenen en die liegen er niet om: het Evangelie is bijna gebracht tot aan de einden der aarde. En God is bezig Israël thuis te brengen. Daar, in het beloofde land, in Jeruzalem, zal de Messias immers verschijnen. Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg (Zacharia14:4). Op de bergen van Israël zal de Koning van de eindtijd Zijn volk weiden (Ezechiël 34:13). Daar ook zal de tempel een gebedshuis zijn voor alle volken (Jesaja 56:7). En tegelijkertijd zie je hoe de wereldbeheersers van deze eeuw de tijden doorzien en uit alle macht proberen de weg naar de toekomst te blokkeren. Zij hebben kans gezien het Joodse volk bijna uit te roeien en nu fluisteren ze de volkeren in dat Israël moet opgeven wat met de toekomst van God te maken heeft: men spreekt over de westelijke Jordaanoever, maar het gaat over het tempelplein en de Olijfberg, over de bergen van Israël. Israël is het meest aangeklaagde land in de raad van de naties. In een wereld, zegt de apostel Johannes, die in het boze ligt (1 Johannes 5:19).
Maar er is meer: in de laatste eeuw zijn meer christenen als martelaar gestorven dan in alle eeuwen daarvoor. Het zijn de dagen van Noach, waarin mensen meer liefde hebben voor genot dan voor God. Jezus heeft gezegd dat er gerichten zouden komen en ze zijn gekomen. Het is alsof God de aarde wakker schudt met aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en vloedgolven. Mensen spreken over een gat in de ozonlaag, maar ik geloof dat het veel hoger gaat: de hemel opent zich. En terwijl dit gebeurt, neemt de kennis toe (Daniël 12:4): de gaven van de Geest worden in de gemeente opnieuw ontdekt en er is een nieuw zicht op de laatste dingen.
Ik hoop dat de kerk in deze laatste dagen haar plaats zal innemen, als voorbode van het rijk dat komt, dat ze zal zijn als een wachter op de muren van Jeruzalem en het Joodse volk zal bemoedigen nu zij met God aan de laatste etappe is begonnen. Ik hoop dat de gemeente van Christus niet zal nalaten om mensen te bewegen weer kind van God te worden, want daar ging het om in het paradijs. En ik hoop dat er een eenheid zal komen in het verscheurde lichaam van Christus. Ik denk vaak aan Jozef. Ik lees zijn geschiedenis als een profetie: als Juda terugkeert uit zijn ballingschap (Genesis 38), gaat de geschiedenis toe naar de grote ontknoping. Die komt als de broers in eenheid voor Jozef staan. Dan kan hij zich niet langer bedwingen. Er is zoveel nijd en onbegrip geweest, maar nu dat veranderd is en Juda met zijn leven instaat voor Benjamin, maakt Jozef zich bekend. Zal Christus komen als Israël en de gemeente voor de troon van God verschijnen in liefde en verbondenheid? Ik heb al eerder geschreven dat God in Zijn weg reageert op wat mensen doen. Dan zou dit het uitgelezen moment zijn.
Henk Poot
Samenstelling: Mirjam van der Vegt
Beeld: Annet Scholten
