Lazarus staat op | Zon en regen

De regen en de zon – PopUpGedachte dinsdag 16 juni 2020

Het maakt niet uit wat je gedaan hebt, hè? De zon komt wel op. En of je nou je fatsoenlijk in het leven hebt opgesteld of niet, de regen raakt je toch. Je zit heus wel eens te mopperen op de fiets waarom die regen jou nu weer moet hebben, net nu je onderweg was naar iets belangrijks, of iets aardigs of wat dan ook. En het zal ook heus weleens gebeuren dat je denkt dat deze regen op dit moment bíjna voelt als een straf op de zonde. Je had ook niet zo roekeloos moeten zijn, of je had ook niet zoveel ruzie moeten maken met die of die.

Toch als we er even over nadenken, verwerpen we het verband tussen metereologische omstandigheden en onze persoonlijke sores en goede handelingen. We weten wel dat er iets meer speelt dan enkel een Godheid met een douchekraan die hij al dan niet uitzet om jou mores te leren of van een verfrissend regenbuitje te voorzien.
Op grote schaal is er verband, natuurlijk. Tussen het beroerd behandelen van de aarde en haar verdroging of verzilting, de extreme weersomstandigheden en de handelingen van de mens. Maar individueel is het vooral bijgeloof. Dat vindt Jezus van Nazareth dan ook. Hij zegt dat regen en zon juist uitstekende voorbeelden zijn van een Eeuwige die geeft, zonder aanzien des persoons. En neemt dat als voorbeeld voor ons: geven en delen zonder aanzien des persoons. Niet mijn liefde, genegenheid, zorg, gunnen of delen laten afhangen van de al dan niet onderzochte goedheid van de ander. Gewoon goed doen. Punt.

Hij zegt het zo vanochtend:

Ik zeg u: Bemint uw vijanden en bidt voor wie u vervolgen, opdat gij kinderen moogt worden van uw Vader in de hemel, die immers de zon laat opgaan over slechten en goeden en het laat regenen over rechtvaardigen en on­rechtvaardigen. Want als gij bemint die u beminnen, wat voor recht op loon hebt gij dan? Doen de tollenaars niet hetzelfde? En als gij alleen uw broeders groet, wat voor buitengewoons doet gij dan? Doen de heidenen dat ook niet? Weest dus volmaakt, zoals uw Vader in de hemel volmaakt is.”

Hop. We doen het niet voor minder. Wees volmaakt.
Het is bijna grappig. Elke therapeut krijgt hele dikke pukkeltjes op zijn arm van zo’n uitspraak. Dat zeg je toch niet. Wees volmaakt. Dan heb je de mensheid meteen op de divan liggen met een burn-out.

Het volmaakt zijn is hier ook de conclusie, hè? Er heeft wel eens iemand gezegd dat het gaat om heelheid, uit één stuk zijn. En in dit geval heel specifiek: als de zon en regen over slechten en goeden, rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Er moeten mensen in deze wereld zijn die niet alleen hun vrienden liefhebben en voor hun familie zorgen. Jezus zoekt een beweging die over die grenzen kijkt en begint lief te hebben wat geen liefde vraagt of lijkt te verdienen. Het is alsof er een soort ying-yang zwart-wit evenwicht is en Jezus dat evenwicht wil verstoren. Ten goede. Het wordt tijd dat de lichte tonen van het yin-yang gebeuren zich gaan ontfermen over de donkere tonen.

Het is niet de bedoeling dat goed en kwaad elkaar in evenwicht houdt, het is de bedoeling dat het goede het kwade opruimt. Dat is de ambitie. En daarvoor zijn er mensen nodig die – net als God – geen punt zien in het liefhebben en zorgen voor mensen die je eigenlijk niet iets gunt, normaal gesproken niet zou liefhebben.
Er zijn talloze voorbeelden van vergeving en liefde over dat soort grenzen heen. Van Holocaust-overlevers die een kampbeul vergeven, van bedrogen geliefden die hun geliefde vergeven, van een zwarte betoger die een witte rechts-extremist, een anti-betoger, uit de woedende menigte vist en hem in veiligheid draagt. Misschien is Yin-Yang nog wel te optimistisch. En is het licht een stuk kleiner dan het hardnekkige donker – en is het zaak om aandacht te besteden aan het licht. En het licht niet op te sluiten in het licht, maar actief grenzen te overschrijden en lief te hebben wat geen liefde lijkt te verdienen – omdat liefde niet gaat over verdienen. Maar over gunnen en geven. Omdat het volmaakt in zichzelf is en geen tegenprestatie verwacht.

Dat je zo wordt geliefd is de kerngedachte van christendom met daar de directe uitnodiging bij om zo ook lief te hebben. Gewoon vandaag, straks, de rest van deze vierentwintig uur. Gewoon eens wat proberen her en der.

Tot zover vandaag, en vrede gewenst, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.