Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Krijgen wat je hebben wilt

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Krijgen wat je hebben wilt – PopUpGedachte dinsdag 23 februari 2021

Waar verlang ik naar? Ik hoef niet per se meer te hebben, denk ik. Al zijn er een paar dingen, die wel echt tof zouden zijn. Wat meer grip op mijn agenda en dat ik beter kan plannen, bijvoorbeeld. Op het moment dat ik even niet lekker in mijn vel zit, denk ik dat ik maar wat doe. Voelt het allemaal los zand. Een ander wil misschien juist de innerlijke ruimte om de controle en de planningsdrift los te laten. Een derde wil een strakker lijf, een betere baan of überhaupt een baan en natuurlijk dat die vervloekte corona eindelijk het veld ruimt.

In de lezing van vanochtend worden er twee manieren van ‘krijgen wat je hebben wilt’ voorgesteld. Die van de zogenaamde ‘heidenen’ en die van Jezus van Nazareth. Waarbij die laatste natuurlijk de voorkeur zou verdienen. Dit staat er:

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Als gij bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden, zoals de heidenen, want deze menen dat zij door hun veelheid van woorden verhoring zullen vinden. Volgt hun voorbeeld dus niet na, want voordat gij Hem vraagt, weet uw Vader wat gij nodig hebt. Gij moet daarom zo bidden: Onze Vader die in de hemel zijt, Uw Naam worde geheiligd;

En dan volgt het Onze Vader, dat overbekende eenvoudige gebed. Maar even terug naar wat níet de bedoeling is. Want je kunt wel blij of op de automatische piloot dat Onze Vader mompelen, maar het is blijkbaar bedoeld als tegengif tegen een andere manier van werken. Die van de zogenaamde heidenen, want die gebruiken omhaal van woorden bij hun bidden.

Blijkbaar is bidden de route voor Joden en heidenen, en als ik Jezus een beetje volg in wat hij zegt, dan ziet hij ook een hoop heidendom bij zijn gelovige volksgenoten en probeert eenvoud en diepgang aan te brengen bij zijn volgelingen. Als ik die Jezus van Nazareth vertrouw, die is binnen en buiten de religieuze context van behoorlijk onbesproken gedrag, waartoe roept hij me dan op? Wat moet ik volgens hem parkeren als methode om te krijgen wat ik hebben wil?

Inhoudelijk wordt hier de ‘omhaal van woorden’ geplaatst tegenover het vertrouwen dat er blijkbaar een hemelse Vaderfiguur is die weet wat je nodig hebt. Omhaal, omweg, lange route, vele stappen, veel tijd, manipulatie misschien, soebatten, onderhandelen, indruk maken op vrouwe Fortuna – allemaal wat associaties bij dat ‘omhaal van woorden’. Waar zitten die bij mij? Welke boeken ben ik aan het lezen, welke goeroe’s aan het volgen, welke overtuiging ben ik aan het visualiseren volgens een bepaalde krijgen-wat-je-hebben-wil methode? Hoe ben ik aan het netwerken, plannen, manipuleren misschien?

Jezus van Nazareth schetst een luisterend oor, een kloppend hart, een bewogen geest net direct om ons heen – die donders goed weet wat we nodig hebben. Als we dan menen iets écht te willen, dan daagt hij uit om de hele santenkraam, de boekenrij, de goeroe’s en de focus bij het oud vuil te parkeren en simpelweg de Eeuwige een paar woorden toe te vertrouwen die merkwaardig weinig gaan over dat wat je zou willen hebben.

Dat gebedje wat hij leert begint met het erkennen van de Godheid, met de vraag om een wereldwijde verandering ten goede voor aardbol, mensheid, dieren en planten, een wereldorde waarin het Goede het voor het zeggen heeft, dat men weer oren heeft voor de stem van het geweten, de wil van de Eeuwige. En dan bid je voor je dagelijks brood, voor genade voor waar je miskleunt en voor bevrijding van allerlei verleidelijke doodlopende wegen die goed lijken maar kwaad doen – aan jezelf of aan de ander.

En is er dan ruimte om te zeggen wat je echt hebben wilt? Ehhmm, nee, dan is het gebedje klaar. Het is vastentijd en ik heb de indruk hier zomaar dat JC ons iets wil zeggen over wat we denken nodig te hebben. En wat er werkelijk nodig is. Dat eerste is meestal vrij groot en dat laatste – wat er werkelijk nodig is – vrij klein. Wellicht dat de veertigdagentijd ons daarin iets te zeggen heeft.

Een hele goede dinsdag gewenst, morgen weer een nieuwe popupgedachte – en voor nu; vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--